عاشورا فلسفه بودن های جدید در پرتو «ای کاش با تو بودیم» است
به گزارش خبرگزاری فارس، سید سعیدرضا عاملی دبیر شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در یادداشتی نوشت: عاشور میدان مواجهه همه ایمان با همه کفر و شرک است. عاشورا صحنه مواجهه همه توحید با همه شرک است. عاشورا صحنه اوج همه خوبیها و همه پلیدیهاست. عاشورا نماد همه مقاومت و مقاومت همه در مقابل همه ضعف ها و ضعف همه است. عاشورا نماد توانائی و عظمت جهانی گروه کوچک در مقابل نماد ضعف و کوچکی جمعیت های بزرگ است. عاشورا صحنه شکوه امامت، امت امام و اقتدا به ولی الله الاعظم و ذلت زورگویان و خفت تبعیت از ظلمه است. عاشورا نمونه بزرگ وفاداری و بی وفایی، آخرت گرایی و دنیا گرایی است. عاشورا خالق عشق و نفرت است. عشق به خوبیها و نفرت از پلیدی ها. عاشورا پر از معناهای بزرگ و چند لایه است. عاشورا معنا بخش “چرا باید زندگی کنیم؟” و عاشورا فلسفه بودن ها و نبودن ها و جلوه گر بودن های جدید در پرتو ای کاش با تو بودیم و رستگا می شدیم، است. عاشورایان زنده اند به زنده بودن عاشورا و حلقه احساس از دست دادن فرصت و بدنبال فرصت بودن اهل مقاومت هر روز حول محور سیدالشهدا بزرگتر می شود. احساس ای کاش با شما بودیم، یَا لَیْتَنِا کُنْا مَعَکُمْ فَأَفُوزَ مَعَکُمْ، منبع و انرژی نهضت مقاومت اسلامی در سراسر جهان است، احساس ای کاش با شما بودیم، عظمت های بزرگ مثل راهپیمایی عاشقانه اربعین را خلق می کند، احساس ای کاش با شما بودیم، خلق حماسه های بزرگ مقابله و مواجه به خود شیطانی و دیگری شیطانی می کند و اگر امروز شاهد بودن های زیبا و فاخر هستیم برخواسته از همین احساس دلتنگی ها نسبت به حماسه حسینی است. امروز همچنان و در همه روزگار بعد از حسین علیه السلام شاهد امیدهای بزرگ برای استقرار عدالت علوی و استقرار جامعه حسینی هستیم. عاشورا نقطه عطف تاریخی است که جهان را به قبل از عاشورای و بعد از عاشورای تقسیم کرده است. بعد از عاشورا، نهضت مقاومت اسلامی و اساسا زندگی خوب با “ای کاش با شما بودیم”، گره خورده و هر روز نمودهای قدرتمندتری را مرزگشایی می کند. جمعیت حسینی بزرگ و فراگیر است. خیمه اباعبدالله به روی هیچکس بسته نیست، از علمدار سپاه دشمن که با هزار نفر سواره نظام به میدان آمده برای مقابله با امام یعنی حُرّ بْن یَزید ریاحی تا همه کسانی که در تاریخ ۱۴ قرن گذشته اقتدای به آن امام و آن روش و منش کرده اند و زندگی را زندگی بخشیده اند و با طراوات و زیبایی و با حماسه و شکوه “زندگی زیبا” را برگزیده اند. خیمه امام حسین، خیمه تبدیل دشمن به دوست، خیمه تبدیل مرددان با باورمندان و خیمه تبدیل دوستی به هر وسع و توان به حضرت سیدالشهدا است. سخن این است که خیمه امام حسین علیه السلام همه را دوست دارد و همه خیمه امام حسین را با همه جلوه های مهربانیش عاشقانه دوست دارند. پس از این “جاذبه بزرگ” باید آموخت، حماسه حسینی با هم بودن و برای هم بودن را جلوه های توحیدی بخشیده است. الحق دل بستگان حماسه حسینی، محدود به جغرافیای خاصی نیستندو پیام آن جهانی است. جلوه دل باختگی جهانی به نهضت حسینی، حضور جهانی در راهپیمایی اربعین است. در اربعین بیش از ۶۰ ملیت با راهپیمایی زیبای خود ندای ای کاش با شما بودیم سر می دهند. حول خیمه امام حسین علیه السلام چند ملیتی بودن، چند زبانی بودن، چند مرامی بودن، چند فرهنگی بودن و چند رنگی بودن، رنگ می بازد و رنگ خدا که همان رنگ حسین و رنگ حسین که همان رنگ خداست، جلوه می کند، و الحق چه رنگی زیباتر از رنگ خداست: صِبْغَهَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَه وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ – بقره – ۱۳۸. آموزه بزرگ عاشورا جمع کردن همگان است و البته مقابله با ظالمان و متجاوزان به حقوق مردم، در واقع عاشورا هم درس مقاومت و پایداری و انقلابی بودن است و هم درس فرصت دادن به دیگران و بیان شدن ای کاش باشما بودیم. ای کاش هایی که ندای فراغ است، فراغی که موجب شده است انسان از بدو تولد با “خود فطری و الهی” فاصله بگیرد و امروز تبدیل به یک نوستالژیای دور افتادن از خود و خدا شده است و نهضت عاشورایی حضرت اباعبدالله علیه السلام “جاذبه بزرگ” برای بازگشت به خود فطری و بازگشت به خداست. در اوج تاریکی ها و تیره گی ها و اخبار دروغ و جعلی و مغشوش کردن فضا، جاذبه های بزرگی حسینی و ره گیری امام و نائب امام نجات بخش است. در چنین فضایی جلوه عملی “ای کاش با شما بودیم” در حرکت در مسیر حسینی و تلاش برای استقرار جامعه اسلامی و اقامه فراگیر عدالت اجتماعی است. اقامه عدالت بدون اقامه امامت و با امام بودن و در مسیر امام حرکت کردن امکان پذیر نیست. در زمان غیبت امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف، راهبری بدست نائب الامام است و اعتماد به نائب الامام از جنس اعتماد به امام است. دل به خدا سپردن و با ولی خدا پیوند خوردن، نجات بخش و نشاط آفرین زندگی، در این جهان و جهان آخرت است. شرط این توفیق “بلند نگری” و “آخرت نگری” و اسیر حال و زمانه نشدن است که مولای سخن فرمود: هر که اولین بود اعمی بود هر که آخر بین چه با معنا بود هر که آخر بین تواند دید راست چشم اول بین غرور است و خطاست هر که آخر بین تر او مسعودتر هر که اول بین تر او مطرودتر هر که اول بنگرد پایان کار اندر آخر او نگردد شرمسار حکم چون بر عاقبت اندیشی است پادشاهی بنده درویشی است مردم دوست باشیم، که موفقیت ها و خلق نوآوری ها در دلتنگی برای آرامش مردم و رها شدن آنها در زمانه “فراگیری کرونا” است. مردم دوستی در منطق توحیدی، در گره گشایشی از مشکلات و تامین زندگی با عزت و با شرافت برای همگان است. درس عاشورا در عزاداری ها و نذر کردن ها و اطعام کردن ها، جلوه ای دیگر از همین معناست که جلوه های متنوع تری در تمدن سازی نوین اسلامی را پیش رو دارد، حسینی باشیم، تمدنی خواهیم بود و امروز و هر روز برای سلامت مردم مجاهدت بیشتر خواهیم کرد. فلسفه عاشورا خلق “بودن های الهی” است که نماد بودن و نبودنهای هویتی مسلمان انقلابی است. انتهای پیام/