سه شرط برای اینکه افغانستان امن و آباد شود
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری فارس، ابوالقاسم علیزاده طی یادداشتی با عنوان ” افعانستان آبادو امن به سه شرط” نوشت: ملت مظلوم و مسلمان افغانستان سالیان سال است که دستخوش مطامع و دخالت های مرموز و شکننده دولت ها و کشورهای سلطه طلبی بوده است که جز ناامنی، آوارگی، غارتگری، برای این ملت مظلوم و در عین حال صبور به دنبال نداشته است.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
افغانستان امن و آباد به سه شرط:
۱- مشارکت دادن تمامی قومیت های موجود در افغانستان در اداره حاکمیت سیاسی ، با احترام به شعور جمعی ملت افغانستان از طریق همه‌پرسی و انتخابات فراگیر با مشارکت کلیه اقوام و مذاهب، بدون تفوق و برتری طلبی قومیت و گروه خاص ، اعم از پشتونها و یا طالبان و…
در این مقطع حساس طالبان می‌تواند با تعصب ملی و البته اسلامی، تنها در اندیشه نجات افغانستان از دخالت های مرموز و کهنه نظام سلطه و کشورهای خاصی همچون آمریکا و نوکران منطقه‌ای و عوامل نفوذیشان در داخل افغانستان باشد و قاطعانه متمرکز بشود بر یکپارچه‌سازی نظام سیاسی و ایجاد وحدتی فراگیر، با منطق و ادبیاتی واقعاً به دور از قشری گری و خود محوری. زیرا هم طالبان و هم تمامی گروه ها و جریان های سیاسی و مذهبی در افغانستان پس از این همه رنج و بدبختی، خوب می دانند که بدون انسجام ملی و یکپارچگی وطنی و با سلایق و عقاید دگم و انحصار طلبانه، نمی توان کاری از پیش برد. زیرا چنانکه انفعال و خودباختگی در برابر بیگانگان در افغانستان جواب نداده است، تفرق و اختلاف و قشری نگری و تحجر و ارتجاع نیز در افغانستان به هیچ وجه ثمره و نتیجه‌ای به دنبال نخواهد داشت. ممکن است چند صباحی با تحکم و تجبر و تکبر بتوان برگرده ی قدرت و سیاست سوار شد، اما به دلیل شرایط خاص حاکم بر جامعه افغان، هرگز عاقبتی نخواهد داشت.
ثبات و آرامش در این کشور مهم، زمانی استقرار و استمرار می یابد که با وجود استعدادهای سرشار انسانی و ثروت و سرمایه های خدادادی، دغدغه تمامی نخبگان و شخصیت‌های ملی و سیاسی و فرهنگی و مذهبی افغان، چه در داخل و چه خارج از کشور، منافع و مصالح ملی باشد. با این نگرش است که می توان امید به آینده ای آزاد و مستقل و به دور از هرگونه ذلت و کرنش، در برابر بیگانگان را افزایش داد.
۲- قطع امید و هرگونه رابطه آشکار و پنهان با قدرت های سلطه گری همچون آمریکا و انگلیس و….. که جز به منافع خود نمی اندیشند. تجربه تلخ سال‌های پر از دردو رنج حضور کثیف و پلشت آنان در جامعه افغانستان ، باید درس و عبرتی جاودانه و ماندگار بماند. ملت مظلوم و مسلمان افغانستان سالیان سال است که دستخوش مطامع و دخالت های مرموز و شکننده دولت ها و کشورهای سلطه طلبی بوده است که جز ناامنی، آوارگی، غارتگری، برای این ملت مظلوم و در عین حال صبور به دنبال نداشته است. شعار ملی ملت افغان همواره باید این باشد که جز افغان، افغانستان را نمی تواند نجات داده و از فتنه های گوناگون رهایی بخشد.
بحق همه ی آنان که دل در گرو افغانستانی مقتدر و امن و سربلند دارند، نباید اجازه بدهند، اعتماد به دزدان بی سر و پا ، جای اعتماد به افغانی دلسوز و عاشق میهن (از هر قوم و طایفه و مذهبی) را بگیرد. البته در این راستا مراقبت شدید نسبت به عناصر نفوذی به ویژه مسلمان نماهای تکفیری و داعشی، از عوامل موثر در موفقیت و پیروزی مردم افغانستان خواهد بود. زیرا دشمنان مردم شریف افغانستان، از آمریکا و عواملش گرفته تا نوچه های داخلی آنان کم نبوده و نیستند و قطعاً در برابر اقدامات مصلحانه و تحولی نخبگان دلسوز افغانستانی ساکت نخواهند نشست.
به گواه تاریخ هرگاه ملتی خواسته است روی پای خود بایستد و مسیر رشد و توسعه و پیشرفت را با تکیه بر داشته ها و اراده خویش پیش ببرد، داد مستکبران زورگو و عوامل نفوذی آنان در آمده و در صدد ضربه زدن و یا فتنه و توطئه ای برآمده‌اند.
قطعا در این راستا ایجاد حساسیت های قومی و مذهبی در دستور کارشان خواهد بود. چه آنکه گذشته پر از فراز و نشیب افغانستان نشان می دهد که سیاست بیگانگان و اجانب همواره این بوده است که از آب گل‌آلود تفرقه و اختلاف و ناامنی در افغانستان ماهی گرفته و اهداف کثیف خود را پی گرفته اند. لذا طالبان اگر بخواهند نقشی تاریخی و ماندگار و عزتمندانه، در این مقطع حساس و البته بسیار سرنوشت‌ساز که برایشان پیش آمده است ایفا نمایند، نباید جز به منافع و مصالح ملی کشور و ملتشان بیندیشند. والبته در همین راستا نیز روابط سالم و منصفانه با رعایت ادب و آداب حسن همجواری با همسایگان به ویژه ایران اسلامی که مشترکات فراوان زبانی و فرهنگی و تاریخی داشته و دارند و نیز روابط همراه با حکمت و مصلحت و عزت با همه دنیا، از جمله الزامات تحقق این سیاست خواهد بود.
۳- پایبندی به مبانی و اصول حاکمیت سیاسی مبتنی بر آموزه‌های دینی و شریعت نبوی که متاثر از قرآن و سنت پیامبر گرامی اسلام است و جداً پرهیز از هرگونه تحجر و تعصبات کور قشری و قومی و مذهبی و روی آوردن به رای و انتخاب و مشارکت همه مردم افغان با رعایت عدالت و انصاف در شکل‌گیری حاکمیت سیاسی افغانستان.
در پایان به عنوان یک مسلمان دلسوز و علاقه‌مند به عزت و اقتدار امت اسلامی در هر جا و نقطه‌ای از این کره خاکی، نظر علما و نخبگان سیاسی و مذهبی و بزرگان طوایف و قبایل بومی افغانستان بزرگ به ویژه قاطبه گروه‌هایی که امروزه آنها را به طالبان می شناسیم ضمن توجه دادن ایشان به این مهم که در این مقطع حساس با امتحانی سخت در برابر وجدان‌های بیدار جهان مواجه هستند و قطعا نسلهای آینده افغانستان به قضاوت عمل و رفتار پیشینیانشان خواهند نشست، همگان را به دریافت پیام نافع و نافذ کلام وحی در آیه کریمه ۴۱ سوره بقره نیز فرار می‌خوانم، آنجا که خدای متعال ( جل جلاله) می فرمایند: ” الذین ان مکناهم فی الارض اقاموالصلواه و آتوالزکواه و امروا بالمعروف و نهو عن المنکر و لله عاقبه الامور.”
والسلام
انتهای پیام/