سرمربیان تیم ملی؛ نقش اول نقل و انتقالات؟!

به گزارش ورزش سه پوشیدن پیراهن تیم ملی مهمترین هدف هر بازیکنی می‌تواند باشد و به همین دلیل، نوع نگاه سرمربی تیم ملی به انتخاب بازیکن و معیارهای او در هر زمانی می‌تواند بر تصمیم بازیکن برای انتخاب تیم تاثیر بگذارد.

 

زمانی علی دایی در پی بروز اختلاف با علی پروین در سال ۸۴ در مصاحبه با برنامه نود مدعی شد که اوایل حضورش در تیم ملی، اطرافیان علی پروین که در آن زمان همزمان سرمربی تیم ملی و پرسپولیس بود از او خواسته‌اند برای ماندن در لیست نهایی این مربی، قرمزپوش شود. هر چند دایی در زمان مربیگری پروین، پرسپولیسی نشد و در عین حال در تیم ملی به مهاجم اول پروین بدل شد، اما برخی از بازیکنان در آن زمان به پیشنهاد پرسپولیس به هیچ وجه نه نمی‌گفتند!

 

البته پروین با قهرمان کردن ایران در بازی‌های آسیایی پکن آن هم با هفت هشت بازیکن استقلالی در ترکیب اصلی، نشان داده بود که در مقام سرمربی تیم ملی به رنگ‌ها توجهی ندارد اما به هر حال سرمربیگری همزمان او در پرسپولیس برخی از بازیکنان را به امید رسیدن به پیراهن تیم ملی، به سمت پیراهن قرمز متمایل می‌کرد. ضمن اینکه در آن زمان پروین با انتخاب بازیکنان تیم‌های تهرانی و ترجیح آنها این پالس را هم به بازیکنان شهرستانی می‌داد که بازی در تهران آنها را بیشتر جلوی دید سرمربی تیم ملی قرار می‌دهد.

 

 

منصور پورحیدری نیز با بستن تیمش از بازیکنان لژیونر و سرخابی و اعتنای کم به بازیکنان تیم‌های شهرستانی، رفتن بازیکنان به این دو تیم را راحت‌تر کرده بود. با آمدن بلاژویچ و سپس برانکو این رویه که برای تقریبا یک‌ دهه(پس از استعفای مرحوم دهداری که اعتقاد زیادی به بازیکنان شهرستانی داشت) در فوتبال ایران حاکم بود پایان داد و کار به جایی رسید که در زمان برانکو پوشیدن پیراهن تیم‌های سرخابی حتی شانس رسیدن به پیراهن تیم ملی را کاهش هم می‌داد و برای همین هم بین سال‌های ۸۰ تا ۸۵ این دو تیم چندان در گرفتن بازیکنان ملی‌پوش در فصل نقل و انتقالات موفق نبودند.

 

در زمان مربیگری کیروش، توجه او به لژیونرها و بدبینی‌اش به کیفیت بازیکنان شاغل در لیگ برتر باعث شده بود که برخی از بازیکنان به محض دریافت پیشنهاد خارجی از هر تیمی و در لیگی با هر سطح، عنوان لژیونر را به به خود اضافه کنند تا شانس بالاتری برای رسیدن به تیم ملی داشته باشند. جدا از این اختلافات او با برخی مربیان چون قلعه‌نویی و برانکو و حتی ژوزه هموطنش که برای مدت کمی سرمربی پرسپولیس بود باعث شده بود تا این مربیان در لفافه، مدعی تحریک بازیکنان خود از سوی کیروش و بروز اختلاف بین سرمربی و بازیکن باشگاهی شوند و یا در موردی چون سروش رفیعی به این بازیکن توصیه پیوستن به استقلالی کند که سرمربی‌اش منصوریانی بود که رابطه خوبی با کیروش داشت و نه تراکتور و پرسپولیسی که قلعه‌نویی و برانکو را بالای سر خود داشتند!

 

 

اخیرا نیز اسکوچیچ با دعوت از چندین بازیکن به تمرینات تیم ملی ناخواسته به افزایش شانس آنها در جابجایی‌های فصل نقل و انتقالات کمک کرده. هر چند خوشبختانه لیست اسکوچیچ زمانی اعلام شد که تکلیف بسیاری از این بازیکنان دعوت شده مشخص شده بود و آنها تیم بعدی خود را انتخاب کرده بودند.

 

در هر صورت شاید بتوان گفت در فصل نقل و انتقالات سرمربیان تیم‌های ملی به طور غیرمستقیم نقش مهمی در جابجایی بازیکنان و انتخاب تیم توسط آنها ایفا می‌کنند.

حجت شفیعی

صحبت‌های اخیر سروش رفیعی در مورد توصیه کارلوس کیروش به او برای پیوستن به استقلال در سال ۹۵، نشانه‌ای بر نقش مهم مربیان تیم ملی در فصل نقل و انتقالات است.