فارس من| مطالبه ای برای بستن منافذ نفوذ از طریق نزدیکان مقامات کشور
گروه سیاسی خبرگزاری فارس: «از ۱۵ خرداد تا حالا که آمدیم، خون دادیم یعنی شما خون دادید، من که نشسته ام اینجا. من هم هیچ حقی ندارم. شما خون دادید… ماها هیچ حقی نداریم. ما باید برای شما خدمت کنیم. خودمان نباید استفاده کنیم… خاک بر سر من که بخواهم خون شما ریخته بشود و من استفاده اش را ببرم!».
سخنان طوفانی امام امت، مردم را به وجد می آورد و فریادهای ممتد «درود بر خمینی» محل سخنرانی را می لرزاند.
قریب به ۴۰ سال از آن روزگار می گذرد و کماکان موضوع برخورداری برخی مسئولان از امکانات ویژه با حساسیت افکار عمومی مواجه می شود.
در همین راستاست که مخاطبان بخش فارس من با ثبت سوژه ای خواستار منع قانونی سکونت فرزندان مسئولان در خارج از کشور می شوند.
در دوران رهبری مقام معظّم رهبری نیز ایشان به کرّات بر دوری مسئولان از اشرافی گری تأکید کرده اند و نسبت به ایجاد طبقه ای خاص در جامعه هشدار داده اند:
«امروز در جمهوری اسلامی، اگر ما احساس بکنیم که زندگی به سمت اشرافی گری می رود، بلا شک این یک انحراف است؛ برو و برگرد ندارد… مسؤولان درجه یک، مسؤولان درجه دو تا آن مسؤولان درجات بعد هم باید در حد خود زهد داشته باشند؛ بعد هم به عامه مردم می رسد… این وضع زندگی های تجمل آمیز، این روز به روز افزودن بر ظواهر تجملاتی، در زندگی های شخصی غلط است».
امّا به راستی علّت حساسیت افکار عمومی و امامین انقلاب به همسطح بودن زندگی مردم و مسئولان چیست؟
رهبر معظّم انقلاب به خوبی پاسخ این سؤال را داده اند و نسبت به تشکیل طبقه مترفین (دنیازدگان) در جامعه اسلامی هشدار داه اند: «برادران، نمی شود ما در زندگی مادی مثل حیوان بچریم و بغلتیم و بخواهیم مردم به ما به شکل یک اسوه نگاه کنند؛ مردمی که خیلی شان از اولیات زندگی محرومند،… من و شما، همان طلبه یا معلم پیش از انقلابیم. اما حالا مثل عروسی اشرافی، عروسی بگیریم؟ مثل خانه اشراف، خانه درست کنیم… نه ما هم مترفین می شویم. والله در جامعه اسلامی هم ممکن است مترف به وجود بیاید…».
امّا این تنها آسیبی نیست که اقامت فرزندان مسئولان در خارج از کشور ایجاد می کند. ماجرای نفوذ و ابعاد امنیتی که اقامت فرزندان مسئولان در خارج برای کشور به بار می آورد، بُعد بسیار مهم دیگر آن است.
سرویس های جاسوسی بیگانه با اشراف اطّلاتی و احاطه به زندگی فرزندان مسئولانی که در خارج از کشور اقامت دارند، به انحاء مختلف اطلاعات مورد نیاز خود را در زمینه های امنیتی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به دست می آورند و عملاً از فرزندان مسولان که در خارج حضور دارند به عنوان عوامل خود استفاده می کنند.
این موضوع به کرّات مورد تأکید مسئولان مختلف نیز قرار گرفته است. حسن کامران عضو کمیسیون امنیت ملّی و سیاست خارجی مجلس نهم در ایام پس از امضای برجام که موضوع نفوذ بیش از همیشه مورد تأکید رهبر معظّم انقلاب قرار داشت، می گوید: «اگر مسئولان می‌خواهند با نفوذ دشمن مقابله کنند ابتدا باید فرزندانشان را از کشورهای غربی به ویژه انگلیس فرابخوانند».
به گفته نماینده سابق اصفهان، کشورهای غربی برخی اوقات آن‌قدر بر روی نزدیکان مسئولان کار می‌کنند تا بتوانند از بین این همه، یک جاسوس درست کنند.
حسن رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز اقامت فرزندان بسیاری از مسئولین را نشانه بارز نفوذ انگلیس در ایران می داند و می گوید: «به اعتراف انگلیسی‌ها عوامل نفوذی آنها از کنار تخت مظفرالدین‌شاه تا هیئت رئیسه مجلس حضور داشتند و حتی رؤسای دانشگاه‌ها، مدیران دولتی، فرماندهان نیروهای نظامی، استانداران و غیره باید توسط سفارت‌خانه‌های خارجی به صورت رسمی تأیید می‌شدند».
به هر تقدیر اکنون که دولت حسن روحانی به عنوان دولتی که به انحاء مختلف مورد طمع نفوذ دشمن قرار داشت، به پایان رسیده و دور جدیدی از آبادانی کشور و تکیه به ظرفیت های داخلی آغاز شده است، فرصت مناسبی برای عملی شدن مطالبه مردم در راستای غیرقانونی کردن اقامت فرزندان مسئولان کشور در خارج از کشور است.
انتهای پیام/