سام قربیان: پخش نامنظم بر آمار مخاطبان سریال تاثیر منفی می گذارد/ راز ماندگاری «هزاردستان»
به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون فارس، سام قریبیان بازیگر سریال «کلبه‌ای در مه» که مهمان جدیدترین برنامه «سریالیست» با اجرای پدرام کریمی بود، با انتقاد از بی‌نظمی در پخش این مجموعه تلویزیونی گفت: در هر کار تلویزیونی، تداوم و نظم در پخش اهمیت دارد. همه ما پس از سال‌ها هنوز بسیاری از سریال‌های تلویزیون مثل «هزاردستان» را ماندگار می‌دانیم چون به صورت منظم پخش می‌شد و شما می‌دانستد که در یک روز خاص هفته و در ساعتی معین باید منتظر پخش سریال باشید. متاسفانه این اتفاق برای سریال «کلبه‌ای در مه» نیفتاد و همین موضوع بر آمار مخاطبان آن تأثیر منفی داشت.
وی افزود: در نسخه اولیه فیلمنامه، مختصاتی را که برای برزو نوشته بودند زیاد دوست نداشتم؛ وقتی با نوسندگان صحبت کردم گفتم که کلیشه‌های شخصیتی چیز بدی نیست، اما به شرطی که در جای خودش استفاده شود. اولاً که این داستان در سال ۱۳۵۷ می‌گذرد و درآن زمان دیگر فئودالیسم و خان و خان‌بازی که در گذشته در ایران بود، کم‌رنگ شده بود؛ ارتباط ارباب و رعیتی به شکلی که در این فیلمنامه طراحی شده بود در آن سال‌ها نبود.
اینکه برزو زنش را کتک می زد منطقی نبود
بازیگر نقش «برزو خان» در سریال «کلبه‌ای درمه» تاکید کرد: از طرف دیگر، برزو شخصیتی است که دوست دارد همسرش برای او فرزند پسر بیاورد، اما در فیلمنامه مدام زنش را کتک می‌زد که این منطقی نیست. یعنی یکی از معضلات من در درک این شخصیت، همسر آزاری او در فیلمنامه بود. چون بالاخره شاید فرزندی که در راه داشت پسر بود و باید حواسش به این موضوع می‌بود.
این بازیگر سینما و تلویزیون عنوان کرد: در سال‌های دهه شصت، بازیگرانی مثل زنده‌یاد ولی شیراندامی یا آقای عنایت بخشی نقش این گونه خان‌ها را خیلی خوب بازی کرده بودند اما آن شکل از بازی و شخصیت‌ها که تعریف شده بود فضای خاص خودش را داشت. در دنیای سریال سازی امروز شخصیت‌های خاکستری داریم؛ یعنی یک فرد می‌تواند قاچاقچی و خلافکار باشد، اما در عین حال پدر خوبی هم باشد یا این که می‌تواند پدر و همسر بدی باشد اما پلیس خوبی باشد.
لفافیان با دید باز پیشنهاداتمان را پذیرفت
قریبیان تصریح کرد: حرف من این بود که این کاراکتر می‌تواند ابعاد مختلفی داشته باشد؛ هم من و هم حمید ابراهیمی درباره شخصیت برزو و استوار سیروس پیشنهاداتی دادیم که خدا را شکر آقای لفافیان با دید بازی که داشت پذیرفت و به نوعی فیلمنامه این کار دوباره بازنویسی شد.
وی ادامه داد: در فیلمنامه اولیه برزو فرار می‌کند و بعد به جریان انقلاب می‌خوریم؛ داستان سریال تا سال ۶۴ ادامه پیدا می‌کرد و بعد شیرین (سودابه بیضایی) برزو را در آلمان پیدا می‌کرد و… مثلاً در صحنه قتل نادر قرار بود «برزو» پس از ورود به صحنه دیالوگ بگوید و شلوغ کند که من گفتم یک قتل رخ داده و برادر زن برزو کشته شده؛ باید پلیس به صحنه جرم بیاید. در نتیجه من دوخط دیالوگ داشتم اما این دیالوگ‌ها حذف شد و فقط در بک‌گراند تصویر دیده می شدم.
وی افزود: جا دارد از سعه‌صدر آقای لفافیان تشکر کنم. چون اگر ما به عنوان بازیگر پیشنهادی می‌دادیم در جهت پیشرفت کار بود و نه در جهت پررنگ‌شدن نقش خودمان. من این تجربه را داشته‌ام که کارگردان در مواجهه با این پیشنهادات گارد می‌گیرد و می‌گوید همین است که هست! اما در «کلبه‌ای در مه» یک گروه همدل به همدیگر کمک می‌کردند.
ماجرای یک کشش خونی
این بازیگر در پاسخ به پرسش پدرام کریمی درباره این که چرا علاقه برزوخان به «می‌جان» خوب از کار در نیامده است، گفت: در خانه برزو زنان زیادی به عنوان خدمتکار و مهمان و … رفت وآمد دارند اما او به آنها توجهی ندارد، پس آدم چشم ناپاکی نیست. چون پایان قصه مشخص شده این را می‌گویم، اما اینها خواهر و برادر هستند و به هر حال برزو هم اطلاعی ندارد، پس یک کشش خونی وجود دارد. ضمن این که در فضایی که همه بله قربانگو هستند، شخصیت متفاوت «می‌جان» و این که جلوی برزو می ایستد مورد توجه او قرار می‌گیرد. حالا اگر این منطق روایی خوب از کار درنیامده به متن و شیوه بازی‌ها برمی‌گردد.
در ادامه پدرام کریمی از صحنه‌آرایی و طراحی دکور و لباس به عنوان یکی از نقاط قوت این سریال یاد کرد و در همین راستا سام قریبیان نیز عنوان کرد: ما کلاً دو هفته در شمال تصویربرداری داشتیم. تمام لوکیشن ها اعم از معدن، خانه خان و سایر اماکن در تهران طراحی شده بود و ما پنج ماه ونیم در تهران و در یک منطقه تصویربرداری داشتیم که واقعاً جای تقدیر دارد.
«سریالیست» به تهیه‌کنندگی محمد باریکانی و مجتبی فرجی و با اجرای پدرام کریمی کاری است از گروه تاریخ، فرهنگ و هنر شبکه یک که پنجشنبه هر هفته ساعت ۲۳:۱۵ روی آنتن شبکه یک سیما می‌رود.
انتهای پیام/