هادی رضایی با قلب زخمی به دنبال هفتمین طلا
به گزارش “ورزش سه”، تیم ملی والیبال نشسته ایران با نمایشی بی نظیر و بدون حتی یک ست باخته در تمام بازی های مقدماتی و مراحل حذفی، به فینال پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو راه پیدا کرده تا در یک قدمی کسب هفتمین مدال طلای خود در تاریخ این بازی ها قرار بگیرد.
شاید بیراه نباشد اگر تیم ملی والیبال نشسته را پرافتخارترین تیم تاریخ ورزش ایران بدانیم که از پارالمپیک ۱۹۸۸ تاکنون بدون هیچ افت و خیزی همواره فینالیست بازی های پارالمپیک بوده و فقط در دو دوره نتوانسته مدال طلا را کسب کند.
اما در تمام این دوره ها موفقیت های والیبال نشسته ایران یک پای ثابت داشته و او کسی نبوده جز هادی رضایی. بازیکن اسبق و سرمربی فعلی والیبال نشسته ایران، در سه دوره پارالمپیک سئول، بارسلونا و آتلانتا به عنوان بازیکن و البته کاپیتان در تیم ملی حاضر بوده و توانسته در کسب مدال طلا هت تریک کند.
بعد از یک دوره غیبت هادی رضایی در تیم ملی والیبال نشسته و خداحافظی او از دوران قهرمانی، این مرد با پشتکار به عنوان سرمربی هدایت ملی پوشان والیبال نشسته را برای حضور در پارالمپیک لندن در دست گرفت. مدال نقره آتن باعث نشد تا او از دست کار و تلاش بکشد و در دوره بعدی در پکن این نقره تبدیل به طلا شد تا هادی رضایی کارش را به عنوان مرد موفق والیبال نشسته ایران ادامه دهد.
سرمربی جوان تیم ملی والیبال نشسته هر روز باتجربه تر می شد و استعدادهای بیشتری را برای تداوم موفقیت این تیم کشف می کرد، اما در پارالمپیک لندن بار دیگر این تیم دستش از مدال طلا کوتاه ماند؛ اتفاقی که این بار باعث جدایی هادی رضایی از تیم ملی شد. تا بازی های پاراآسیایی ۲۰۱۴ فرید صائبی جانشین رضایی شد و توانست مدال طلای اینچئون را با والیبالیست های ایرانی به ارمغان بیاورد. اما بعد از بازگشت از کره جنوبی، هادی رضایی که چند سالی بود از تیم ملی دور شده بود، بهترین گزینه برای رساندن دوباره این تیم به سکوی قهرمانی پارالمپیک در ریو ۲۰۱۶ قلمداد می شد.
منوچهر پورحسن، رییس کمیته والیبال نشسته فدراسیون جانبازان و معلولین، هادی رضایی را به عنوان سرمربی جدید تیم ملی معرفی کرد تا استارتی تازه و متفاوت برای این مربی و والیبالیست های ایرانی در راه رسیدن به طلای ریو زده شود. نسل بازیکنان کمی تغییر کرده بود و با اضافه مرتضی مهرزاد، بازیکن ۲۴۶ سانتی متری که استعدادش از یک برنامه تلویزیونی کشف شده بود، تیم هادی رضایی شکل متفاوتی به خود گرفت.
تیم ملی والیبال نشسته ایران با اقتدار طلای پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو را از آن خود کرد تا هادی رضایی بار دیگر توانایی خود را در قامت سرمربی به رخ بکشد.
در ۵ سال اخیر اما این مربی باتجربه فراز و نشیب های زیادی داشت تا بتواند خودش و تیمش را به پارالمپیک توکیو برساند. در این مدت هادی رضایی به عنوان دبیر اجرایی کمیته ملی پارالمپیک هم فعالیت می کرد و حتی وظیفه خطیر سرپرستی کاروان ایران در پارالمپیک توکیو نیز به او سپرده شد. اما برخی اختلافات در این میان باعث شد تا هادی رضایی که چندشغله هم محسوب می شد، از سمت دبیری کمیته ملی پارالمپیک کنار بکشد، اما سرپرستی کاروان ایران را همچنان برعهده داشت. او که به خاطر اعزام نکردن برخی از تیم ها با وجود کسب سهمیه پارالمپیک و نگاه کیفی کمیته پارالمپیک برای اعزام ورزشکاران به توکیو، وارد چالش های زیادی شد، تیم ملی والیبال نشسته را با بهترین شکل ممکن به توکیو رساند و نتایجی هم که تاکنون برای کاروان ایران رقم خورده، نشان می دهد او در سمت سرپرستی کاروان نیز موفق عمل کرده است.
اما تلخ ترین اتفاق ممکن برای هادی رضایی به محض رسیدن به توکیو و در آستانه شروع بازی های پارالمپیک رخ داد. او وقتی در ژاپن حضور داشت، متوجه شد که مادرش را از دست داده، اما زانو خم نکرد و ایستاد و حتی به تهران بازنگشت چون می دانست عدم حضورش در توکیو چه ضربه سنگینی به کاروان ایران وارد خواهد کرد.
حالا و در آستانه یک روز مانده تا پایان پارالمپیک توکیو و در شرایطی که همه تیم ملی والیبال نشسته ایران را شانس اول قهرمانی می دانند، هادی رضایی نامش به عنوان یکی از موفق ترین مردان تاریخ پارالمپیک در ذهن ها ثبت شده. کسی که به عنوان بازیکن، مربی و مدیر حضور در پارالمپیک را چشیده و اکثرا هم با موفقیت و دست پر به کشورش بازگشته است.
هادی رضایی را می توان یکی از موفق ترین مردان تاریخ پارالمپیک حتی در سطح جهان دانست.