خرمشاد: گفتمانی پایدار می ماند که پاسخگوی مشکلات و نیازهای جامعه باشد
به گزارش خبرنگار حوزه تشکل‌های دانشگاه خبرگزاری فارس، محمدباقر خرمشاد معاون سیاسی وزیر کشور و استاد دانشگاه در دومین نشست از سلسله نشست های تخصصی فصل تحول با عنوان «گفتمان دولت سیزدهم؛ عدالت و عقلانیت» در سالن کنفرانس کتابخانه مرکزی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد، درباره تحقق عدالت و گفتمان دولت سیزدهم گفت: اگر چنانچه گفتمانی بخواهد پادار بماند آن گفتمان باید از هسته حقایق و واقعیت‌های جامعه منبعث شده باشد و در واقع گفتمانی پایدار می ماند که پاسخگوی مشکلات و مسائل و نیازهای جامعه باشد.
وی ادامه داد: بر این مبنا اگر فساد و ناکارآمدی را دو مشکل و مسئله اصلی جامعه بدانیم باید گفتمان ما به این دو معضل که برخی آن را مسئله برخی فرامسئله و برخی چالش و برخی بحران می‌دانند، پاسخ دهد. فارغ از اینکه واژه ما چه چیزی است فساد و ناکارآمدی در کانون حکمرانی ایران مسئله شده و گفتمان ما باید پاسخ به این مسئله باشد.
خرمشاد ادامه داد: فساد و ناکارآمدی امروز تبدیل به دو لبه قیچی شده و اعتماد مردم را از بین می برد و به دنبال خالی کردن دست حاکمیت از سرمایه عظیم مردمی است. اگر قبول کنیم این دو مقوله مهم ترین مسئله ماست گفتمان دولت سیزدهم باید پاسخی به این دو مقوله فساد و ناکارآمدی باشد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: واژه عدالت پاسخی به معضل اول یعنی فساد است رهبر انقلاب در بیانیه گام دوم انقلاب و در مبحث عدالت به این موضوع اشاره کرده است لذا عدالت پاسخی به مسئله بغرنج و حاکمیت بغرنج و حاکمیت برند و جامعه فساد است.
خرمشاد با بیان اینکه واژه عدالت پاسخی به مقوله فساد است، تاکید کرد: عدالت در بحث سیاست علمی و عینی به عدالت اجتماعی انعطاف پیدا می کند که عبارت است از فراهم آوردن امکاناتی که دهک‌های پایین جامعه را از حداقل رفاه آموزش اسکن بهره مند شوند.
معاون سیاسی وزیر کشور با اشاره به شاخص‌های عدالت به صورت عینی گفت: وقتی واژه عدالت را از حالت انتزاعی خارج و زمینی می کنیم رفتار هر حکومتی در این زمینه با شاخص‌هایی همراه است که بر اساس آن می‌توان مصادیق آن و رتبه بندی حکومت ها را مورد توجه قرار داد لذا بر این اساس پیشنهاد من در پاسخ به مسئله و مشکل اول که فساد است عدالت و در مقابل ناکارآمدی، کارآمدی است.
این استاد دانشگاه افزود: تجربه ادبیات زیست شده توسعه این را نشان می‌دهد که کشورهایی که یک نوع از توسعه را پیش گرفتند و بعدها گرفتار برخی آسیب ها لطمات و صدمه هایی شدند. عمده کشورها در ابتدا توسعه را از حوزه توسعه اقتصادی شروع کردند. این توسعه آسیب‌هایی را به همراه داشت که سرریز آن به سمت توسعه دیگری یعنی توسعه سیاسی رفت و آن را مبنای عمل قرار دادند.
وی افزود: ولی این تجربه نیز نشان داد کشورهایی که توسعه را خطی و تک بعد دنبال کردند چه توسعه اقتصادی و چه توسعه سیاسی دچار آسیب های دیگری شدند و لذا سریز این مشکلات به سمت ایجاد توسعه اجتماعی رفت و این توسعه پاسخی برای رفع و جبران آسیبها و لطمات توسعه‌ای قبلی قرار گرفت.
وی یادآور شد: آسیب هایی مانند فقر دهک‌های پایینی، شکاف طبقاتی، محرومیت برخی مناطق دور دست و مغفول ماندن برخی از بخش‌های زندگی مانند معنویت از این توسعه باعث شد که توسعه اجتماعی مورد توجه قرار گیرد که در تعاریف آن آمده است که توسعه اجتماعی به معنی بهتر شدن وضعیت زندگی انسان نسبت به چیزی که هست بوده است.
خرمشاد با اشاره به وضعیت امروز جامعه ایران گفت: از آنجایی که جامعه ایران از یک سو تحت غلبه هشت‌سال گفتمان توسعه اقتصادی در دوران آقای هاشمی، هشت سال گفتمان توسعه سیاسی در دوران آقای خاتمی، هشت سال توسعه عدالت در زمان آقای احمدی‌نژاد و هشت‌سال مقوله و گفتمان اعتدال در زمان آقای روحانی بوده است امروز علاقه بیشتری به عدالت اجتماعی دارد یعنی جامعه ایران امروز مستعدتر برای مطالبه گری توسعه اجتماعی است.
وی ادامه داد: از آنجا که یکی از اهداف توسعه اجتماعی برقراری عدالت اجتماعی است این گفتمان به واژه اول همال عدالت است نیز نزدیک می شود و لذا با هم هم افزایی پیدا می کنند لذا پیشنهاد من در این حوزه عدالت و توسعه اجتماعی به عنوان گفتمان دولت سیزدهم است.
خرمشاد گفت: اولین مقوله پیشنهادی بنده عدالت و کارآمدی و دیگری عدالت اجتماعی است و چون واژه عدالت اجتماعی برای جوانان و مردم قابل فهم تر و درک تر است و هم افزایی نیز با مفهوم عدالت دارد عدالت و توسعه اجتماعی را به عنوان مهمترین گفتمان موجود مورد توجه قرار می دهند مضاف بر اینکه یکی از مطالبات توده‌های مردم امروز مطالبات اجتماعی و توسعه اجتماعی است و می تواند پاسخگوی مطالبات اجتماعی هم باشد.
وی اظهار داشت: عدالت و توسعه اجتماعی می‌توانند واژه خوبی برای ساخت گفتمانی در دولت سیزدهم باشد و علاوه بر اینکه توسعه اجتماعی روح حاکم بر این مسئله است و می‌توان آن را هم در می آمیخت.
انتهای پیام/