نمی دانم چگونه اما باید به افغانستان کمک کنیم
به گزارش “ورزش سه”، سرمربی آلمانی یعنی اتو فیستر در بازه زمانی یک ساله (۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸) هدایت تیم ملی افغانستان را برعهده داشت. اکنون که کشور افغانستان به تصرف طالبان درآمده، اتو فیستر که با مردم این کشور احساس نزدیکی می کند برای آنها آرامش آرزو کرده و امیدوار است که امنیت در افغانستان برقرار شود.
شما بین فوریه ۲۰۱۷ تا مارس ۲۰۱۸ مربی تیم ملی افغانستان بودید. در این مدت با طالبان مواجه شدید؟
حتی در آن مقطع جنگ هم رخ داد. تانک ها و خودروهای جنگی در سرتاسر خیابان های کابل وجود داشتند. دولت در آن زمان می‌خواست کاملا آماده باشد تا در صورت حمله طالبان بتواند از خود دفاع کند.
آیا در آن زمان حمله ای را از سوی طالبان تجربه کردید؟
بله وقتی بمبی در کنسولگری عراق منفجر شد من در هتلی دراز کشیده بودم که در چند صد متری این مکان قرار داشت. احساس کردم که به هوا پرواز کرده‌ام و واقعاً وحشتناک بود.
به عنوان یک مربی آی از این شرایط نترسید؟
نه، یک احساس ناخوشایند بود اما ترسیدن خیر. من در ۲۲ کشور در چهار قاره کار کرده ام. من پیش از این در لبنان بودم و در جنگ کنگو و رواندا حضور داشتم. اما افغانستان برای من بدترین بود. ترس مداوم از حملات طالبان. من چند بار به کابل رفته ام. یادم نمی آید آن زمان کسی را خندان دیده باشم. وقتی در لابی هتل با زنی صحبت می کردم او گفت که هر روز با ترس زندگی می کند. هر روز صبح نمی داند که آیا شوهرش عصر برمی گردد یا نه. حرف پلیس فرودگاه که مجبور بود در آخرین خروج من از افغانستان چمدان هایم را بگردد، نیز تاثیرگذار بود؛ او به من گفت آقای فیستر، شما خوش شانس هستید. شما می توانید کشور را ترک کنید.
چند بار به افغانستان رفته اید؟
شاید چهار یا پنج بار در کل. دو هفته یکبار در کابل بودم.
چرا اینقدر کم؟
زیرا ما هرگز نتوانستیم بازیهای خانگی خود را در کابل انجام دهیم، با وجود اینکه ورزشگاه زیبایی در آنجا وجود دارد. از ترس حمله، ما اردوهای تمرینی خود را در دوبی یا قطر برگزار کردیم. ما بازی های خانگی خود را در تاجیکستان انجام دادیم. بیش از ۱۰ هزار افغان چند ساعت به آنجا رفتند تا بازی ما را ببینند. این تأثیرگذار بود. افغان ها عاشق فوتبال هستند، بازیکنان ملی آنها قهرمان هستند، حتی اگر دیگر کسی در خود این کشور بازی نمی کند. بسیاری از آنها در سوئد، انگلیس یا دانمارک هستند. حتی در نیوزلند و ایالات متحده. همه آنها مهاجرت کردند. ما در آن مدت مهاجرت های زیادی داشتیم.
آیا هنوز با افغانستان در ارتباط هستید؟
هر از گاهی با برخی بازیکنان و اعضای کادرفنی. اما هیچ یک از آنها در حال حاضر در افغانستان نیستند. به هر حال، روز چهارشنبه از من پرسیدند که آیا برای یک بازی خیرخواهانه برای افغانستان در فرانکفورت حضور خواهم داشت یا خیر. نمی دانم چه زمانی برگزار می شود اما من به حضور در آن اطمینان دارم. ما باید به افغان ها کمک کنیم.
چگونه؟
نمی‌دانم. من مربی فوتبال هستم نه سیاستمدار.
اتو فیستر، سرمربی سابق تیم ملی افغانستان، از اوضاع به وجود آمده در این کشور ابراز ناراحتی کرد.