حردانی: تیم ملی برای هشتاد میلیون نفر است

به گزارش “ورزش سه”، حردانی که به تازگی در اردوی فولاد دوباره حاضر شده و به اردوی تیم ملی هم دعوت می‌شود، سوژه گفت و گوی ما است و وقتی با او حرف می‌زنیم با شوق و ذوق از تیم ملی، تجربه جدیدش و برخورد خوب بازیکنان بزرگتر می‌گوید؛ از همه مهم‌تر او برای همه کسانی که با او رقابت می‌کنند آرزوی موفقیت دارد و از بازیکنان هم پستش چه در فولاد و چه تیم ملی یعنی مجتبی نجاریان، صادق محرمی و جعفر سلمانی تعریف می‌کند. او با این روحیه حرفه‌ای نوید یک بازیکن خوب را در سال‌های آینده به ما می‌دهد.

 

*وقتی خبر دعوت به تیم ملی را شنیدی این خبر را باور کردی؟
حردانی: به من زنگ زدند و من مسافرت بودم و اولش باورم نمی‌شد ولی می‌دانستم یک روزی دعوت می‌شوم به تیم ملی ولی اینکه الان دعوت شوم یک خرده شوکه‌ام کرد.

 

*صابر هم از دعوت شدن تو به تیم ملی خوشحال شد؟
*حردانی: وقتی با صابر صحبت کردم او هم تبریک گفت و خیلی خوشحال شد. موقعی که به او زنگ زدم اشک شوق هم ریخته بود و برایم آرزوی موفقیت کرد.

 

*با توجه به اینکه در حال استراحت بودی برای آماده نگه داشتن شرایط بدنی‌ات در فاصله شروع مینی کمپ چه کار کردی؟
حردانی: وقتی به من زنگ زدند در فاصله شروع اردو که چند روز مانده بود، فوری به رامهرمز رفتم و یک فامیلی داشتم که اسمش محمد نظری است و آنجا تمرین اختصاصی کردم تا بدنم آماده باشد.

 

*از اردوی مینی کمپ و شرایط خودت در آن اردو که آقای اسکوچیچ هم غایب بود بگو. نبود سرمربی در تمرین در عملکرد بازیکنان تاثیر دارد؟
حردانی:  راجع به مینی کمپ هم باید بگویم که چون اردوی اولم بود دوست داشتم خودم را نشان دهم و البته اگر آقای اسکوچیچ بود بهتر می‌شد چرا که در حضور سرمربی بیشتر دوست داری خودت را نشان دهی.

 

*در آن بازی آخر در مینی کمپ که بعد از آن بازیکن‌های داخلی غربال شدند چجوری بازی کردی؟ کامل یا تعویض شدی؟
حردانی: من دوست داشتم خود را نشان دهم و در آن بازی دست گرمی هم که در مینی کمپ انجام دادیم فیکس بودم و یک پاس گل دادم و فکر کنم عملکردم خوب بود. ولی این را می‌دانم که هرروز باید پیشرفت کنم تا در تیم ملی برای کشورم بازی کنم.

 

*از فولاد قبلا نجاریان که هم تیمی و رقیبت است دعوت شده بود. واکنش او نسبت به خبر دعوت تو به اردوی تیم ملی چه بود؟
حردانی: نجاریان رفیقم است و بازیکن خیلی خوبی است. در فولاد فرقی نمی‌کند من بازی کنم یا نجاریان. وقتی دعوت شدم به تیم ملی به من پیام داد و روحیه داد و تبریک گفت.

 

 

 

*در بازی سوریه یک نیمه بازی کردی، آیا فکرش را می‌کردی به زمین بروی و تاثیر گذار باشی؟ واکنش بزرگ‌ترهای تیم چه بود؟
حردانی: وقتی اسمم در لیست نهایی بود فکر می‌کردم چون اردوی اولم بوده و در تمرینات بد هم نبوده‌ام سه، چهار دقیقه به من بازی برسد ولی اصلا فکر نمی‌کردم که بخواهم ۴۵ دقیقه بازی کنم؛ ولی خداراشکر مقابل سوریه بازی کردم و توانستم تاثیرگذار باشم. اوایل حضورم در زمین استرس داشتم ولی رفته رفته بهتر شدم و توانستم که مثمر ثمر باشم خداراشکر و بعد از بازی هم همه مربی‌ها و بازیکنان به من گفتند خیلی خوب بودی و اصلا تو گل را زدی و این طور به من روحیه می‌دادند. کریم انصاری فرد، شجاع، کنعانی و طارمی و همه بزرگان تیم به من تبریک می‌گفتند. خیلی خوشحال بودم که هم بازی کردم و هم مثمر ثمر بودم.

 

*انتقادات از جعفر سلمانی بالا گرفته بود. با او رفیقی؟ نظر تو در مورد او چیست؟
حردانی: سلمانی رفیق و هم استانی من است و بازیکن خیلی خوبی است و در پرتغال بازی کرده. آن بازی هم صلاح کادر فنی بود که در آن پست بازی کند و به نظرم یکی از بازیکنان با استعداد فوتبال ایران است.

 

*در بازی با عراق صادق محرمی فیکس شد که تجربه بیشتری از تو دارد. صادقانه بگو آیا ناراحت شدی؟
حردانی: صادق محرمی دوستم است و در اروپا بازی می‌کند و قبول دارم که تجربه بیشتری دارد. در کمال صداقت می‌گویم که یک درصد هم از بازی کردن او ناراحت نشدم چون ادعایی ندارم و من سرباز تیم ملی هستم. در فولاد هم همین جوری بودم و هر موقع به زمین رفتم با تمام توان بازی کردم و اگر بازی هم نمی‌کردم مهم برد تیم‌مان بود. در تیم ملی هم مهم برد است و این را یاد گرفتم که فرقی ندارد چه کسی بازی می‌کند. تیم ملی مال من یا کس دیگری نیست بلکه برای هشتاد میلیون نفر است و حتما با هدایت آقای اسکوچیچ و دیگر مربیان همه‌ما تلاش می‌کنیم؛ چه در تیم ملی باشیم و چه نباشیم آرزو می‌کنیم که تیم ملی به جام جهانی برود و باعث خوشحالی شود.

 

*جو تیم ملی برای تو که تازه واردی چطور بود؟ با جوان‌ها بیشتر هم صحبت بودی یا با بزرگ‌ترها هم رفیق شدی؟
حردانی: واقعا جو آنجا بزرگ کوچک ندارد که چه کسی قدیمی است و چه کسی جوان است. بلکه آنجا همه با هم رفیق هستند و من اصلا احساس غریبی نکردم و همه با من خوب بودند.
احساس خوبی داشتم و همه انرژی مثبت می‌دادند چون دوست داشتیم به تیم ملی کمک کنیم و مهم‌تر این است که بتوانیم مردم را شاد کنیم و خداراشکر در بازی عراق هم سه گل زدیم و پیروز شدیم.

 

*فولاد را در فصل آینده چطور می‌بینی؟
حردانی: درست است ما در فولاد چند بازیکن از دست دادیم ولی اسکلت اصلی تیم‌مان حفظ شده و بازیکنان خوب‌مان تقریبا همه مانده‌اند و آقای ویسی هم مربی جوان و کاربلدی است و قهرمانی لیگ دارد. درست است که در یکی، دو پست شاید بازیکن کم داشته باشیم و پنجره‌مان باز نیست اما بایدهمه چند برابر تلاش کنیم تا جای آنها را پر کنیم. البته از آکادمی هم بازیکنان جوان و خوبی به ما اضافه شده‌اند و هم تیمی‌های خودم در امید و جوانان بوده‌اند و قطعا همه‌شان تشنه بازی هستند و قدر این فرصتی که دارند را می‌دانند و عموما حس آنها را درک می‌کنم. دو سال پیش وقتی به فولاد آمدم و آقای نکونام من را دعوت کرد چنین حسی داشتم و حالا آنها هم تشنه بازی کردن هستند و اگر قدر خودشان را بدانند می‌توانند پدیده لیگ شوند. امیدوارم بتوانیم همه با هم این پرچم را بلند کنیم و اسم فولاد را بالا ببریم و باعث شادی هواداران‌مان شویم.

 

*به نظر خودت حضور همزمان تو و صابر در ترکیب فولاد موثر است؟
حردانی: این نظر سرمربی است ولی حتما دوست دارم این اتفاق بیفتد و احتمالا در این فصل در یک سری از بازی‌ها رخ خواهد داد؛ ولی فرقی ندارد من باشم، صابر باشد، هردو باشیم یا نباشیم مهم این است فولاد موفق باشد و بتوانیم یک کار مثبتی را انجام دهیم؛ چه یک دقیقه بازی کنیم و چه نود دقیقه فرصت داشته باشیم.

برای سعادت حردانی فاصله بازیکن خوب فولاد تا بازیکن ملی با یک نیمه درخشش مقابل سوریه طی شد.