معرفی بازی های مرگبار سریال Squid Game

این روزها نام یک سریال به‌صورت گسترده در فضای مجازی به گوش می‌رسد، سریال بازی مرکب (Squid Game) که تریلری جذاب از کشور کره جنوبی است، از تاریخ ۱۷ سپتامبر از شبکه نتفلیکس آغاز شده و به سرعت به یکی از محبوب‌ترین سریال‌های این شبکه تبدیل شده و در صدر جدول آثار پخش شده از این پلتفرم قرار گرفته است.

وقتی در مورد این سریال صحبت می‌کنیم ممکن است خیلی زود با نمونه‌های دیگر آثار سینمایی و تلویزیونی مواجه شویم که کمابیش خط داستانی مشابهی را دنبال می‌کنند. اما فارغ از این موضوع این سریال به اندازه‌ای توجه مخاطبان را به خود جلب کرد که امواج آن به خوبی در فضای مجازی قابل لمس بود. دراین میان شاید یکی از جنبه‌های مثبت تماشای سریال محبوب بازی مرکب، این است که چطور این سریال در معرفی و شناساندن بازی‌های قدیمی و کودکانه این کشور به جهان موفق عمل کرد. هرچند که نمایش این بازی‌ها در سریال از معصومیت دوران کودکی فاصله گرفته و این بازی‌ها را بیشتر در قالب مسابقه‌ی مرگ و زندگی نشان می‌دهد، اما بی‌شک همین مسئله یکی از علت‌هایی است که این سریال به این اندازه مورد توجه قرار گرفته است.

درحالی که برخی از بازی‌های انجام شده در این مجموعه مابه‌ازایی در کشورهای دیگر داشته یا تاحدی به بازی‌های محلی دیگر نقاط جهان شباهت دارند، اما ممکن است برخی از این بازی‌ها هم چندان در خارج از مرزهای کشور کره جنوبی معروف نباشند. به همین خاطر بد نیست نگاهی به پیشینه‌ی تاریخی این مسابقات پیچیده و رنگارنگ داشته باشیم.

هشدار: در طول معرفی بازی‌ها ممکن است به نکاتی در مورد سریال هم اشاره شود. پس اگر هنوز فرصت تماشای سریال را پیدا نکردید، بهتر است مطالعه این مطلب را به بعد از تماشای سریال موکول کنید

Pog/Ddakjiداکجی

وقتی به مطلبی در مورد بازی‌های سریال بازی مرکب برمی‌خوریم، ابتدا آن عروسک بزرگ ایستاده درکنار درخت را به خاطر می‌آوریم. اما بازی چراغ سبز و چراغ قرمز اولین بازی اجرا شده در این سریال نیست و قبل از آن بازی دیگری به نام داکجی (Ddakji) که گاهی آن را «Takji» هم می‌نامند به بیننده معرفی شد، یک بازی کره‌ای که تاحدی به «Pog» شباهت دارد.

درابتدای سریال «سونگ گی-هون» (Seong Gi-Hun) قهرمان داستان و پدری خسته را می‌بینیم که شانس خود را برای بهبود زندگی از دست داده و غرق در بدهی است. او درحالی که زخمی و مستأصل در این ایستگاه مترو نشسته است، با مردی مرموز مواجه می‌شود که ظاهرا سعی دارد زندگی او را به طریق غیرمنتظره‌ای تغییر دهد. مرد ناشناس به او پیشنهاد بازی داکجی را داده و در ادامه به او کیفی پراز پول نشان می‌دهد، ظاهرا قرار است برنده بازی مبلغ خوبی را به‌عنوان جازه دریافت کند.

گی-هون که ابتدا میلی به بازی کردن ندارد، با دیدن میزان پول جایزه تسلیم شده و دو مرد همانجا بازی را شروع می‌کنند. بازی که در آن بازیکنان باید از تکه‌های کاغذ استفاده کنند و آن‌ها را طوری روی زمین بکوبند تا مهره بازیگر دیگر را برگردانند. این یکی از بازی‌های سنتی کره جنوبی است که بچه‌ها معمولا آن را در حیاط مدرسه بازی می‌کنند.

مقاله‌ مرتبط:نقد سریال بازی مرکب (Squid Game) | قیمت انسانیت

اگر به کارت‌ها توجه کنید، به خوبی مشخص است که کارت‌ها از جنس کاغذ رنگی است که به وسیله هنر اوریگامی یا همان تا کردن کاغذ ساخته شده است. هرچه به نظر می‌رسد لازم نیست حتما برای این بازی از کارت‌های کاغذی استفاده کرد. به‌عنوان مثال در زمانی‌که بازی پوکمون دنیا را به تسخیر خود درآورده بود، در کره کارت‌های این بازی را به‌صورت اشکال مختلف پوکمون طراحی کرده بودند. اگر بازیکنی در بازی برنده می‌شد، می‌توانست کارت طرف مقابل را برای خود بردارد.

این محبوبیت تاجایی ادامه پیدا کرد که مورد توجه افراد شایعه پراکن قرار گرفته و وحشتی شیطانی درمورد آن به وجود آمد. به‌طوری که حتی یک بار رسانه‌های محلی در گزارشی اعلام کردند پلاستیک مورد استفاده برای ساخت داکجی سمی است و همین مسئله باعث ترس و وحشت والدین شد. به‌هرحال این چیز عجیبی نیست، چون یکی از جنبه‌های محبوبیت، مواجه شدن با خرافات و شایعات بی‌پایه و اساس است!

Red Light, Green Lightچراغ قرمز، چراغ سبز

بازی چراغ سبز، چراغ قرمز شاید در نگاه اول بازی ساده‌ای به نظر برسد، اما نسخه‌ای از بازی که سریال بازی مرکب اجرا شد، دارای ویژگی‌هایی خاص و منحصربفرد است. به‌صورت معمول در این بازی یک بازیکن رو به سمت دیوار قرار می‌گیرد، درحالی که سایر به ردیف درکنار هم ایستاده و منتظر می‌مانند تا بازیکن با گفتن چراغ سبز شروع بازی را اعلام کند. هر بازیکن تنها زمانی‌که چراغ سبز است قادر به حرکت است و اگر در زمانی‌که به اصطلاع چراغ قرمز است، به حرکت خود ادامه دهد از چرخه‌ی بازی حذف می‌شود.

از طرف دیگر گاهی تنها به این دو رنگ اکتفا نشده و رنگ‌های دیگری هم در بازی استفاده می‌شوند که روی نوع حرکت بازیکنان تأثیرگذار هستند. مثلا در زمان چراغ قرمز بازیکنان باید لی لی کنند یا در زمان چراغ بنفش با پریدن جلو بروند. همچنین برای افراد ناشنوا هم راهکاری درنظر گرفته شده است، به این ترتیب که در زمان چراغ قرمز بازیکن پشت به گروه قرار می‌گیرد و در زمان چراغ سبز به سمت دیگر بازیکنان می‌چرخد. درنهایت بازی تا زمانی‌که یک نفر برنده شود ادامه پیدا می‌کند و نفر برنده دور بعدی وظیفه مشخص کردن زمان توقف و حرکت دیگر بازیکنان را برعهده دارد. البته پر واضح است که نحوه حذف بازیکنان در سریال بازی مرکب به شکلی متفاوت است، یعنی آن‌ها خیلی راحت هدف گلوله قرار گرفته و کشته می‌‌شوند!

در زبان کره‌ای از این بازی با عنوان «무궁화 꽃 이 피었 습니다» یا « The Mugunghwa (Hibiscus in Korean) Flower Blooming» نام برده می‌شود. نکته دیگر اینکه تصمیم گیری در مورد زمان حرکت یا توقف بازیکنان تنها در اختیار بازیکنی است که رنگ‌ها را انتخاب می‌کند و درمجموع بازی موگونگهوا بر یک سرعت بسیار منظم استوار است. همان‌طور که طراح بازی «جیون شیم» در یک مطلب مفید و مختصر توییتری توضیح داد، نسخه چراغ سبز و چراغ قرمز بازی مرکب متفاوت است.

در اشکال دیگر بازی، از رنگ‌های بیشتری برای مشخص کردن نحوه حرکت بازیکنان استفاده می‌شود

اگر سریال بازی مرکب را تماشا کرده باشید، حتما متوجه یک دختر رباتی بزرگ شده‌اید که رو به درخت ایستاده و یک عبارت خاص را به‌صورت مکرر تکرار می‌کند. در حین گفتن این عبارت، بازیکنان مجاز به دویدن و حرکت به سمت خط پایان هستند. درحالی که زمانی‌که جمله تمام می‌شود سر عروسک به پشت چرخیده و همه بازیکنان را بررسی می‌کند تا مشخص شود در زمان توقف کدام بازیکن همچنان درحال حرکت کردن است و اینجا است که پروژه حذف بازیکن خاطی شروع می‌شود.

این عبارت یک عبارت مشخص و بدون تغییر است، یعنی بازیکنان می‌دانند چه زمانی باید شروع به دویدن کنند و چه زمانی باید از حرکت کردن خودداری کنند که یک نکته مثبت در مقابل انواع تصادفی‌تر این بازی است. اما درعین حال همانگونه که جیون شیم در ادامه توضیح می‌دهد، دراین بازی سرعت و نحوه بیان این عبارت تغییر می‌کند، یعنی با گذشت زمان عروسک سریع‌تر این جمله را تکرار می‌کند که همین مسئله کار را برای بازیکنان مشکل می‌کند. به عبارت دقیق‌تر اگر بازیکنی در ابتدای بازی محافظه کار بوده و بسیار آهسته حرکت کرده است، در دقایق پایانی بازی باید با سرعت بیشتری حرکت کرده و فاصله خود با خط پایان را کاهش دهد.، درحالی که همزمان عروسک هم عبارت را سریع‌تر و در فواصل زمانی کوتاه‌تری بیان می‌کند که یعنی فرصت بازیکن برای دویدن محدود و محدودتر می‌شود.

Honeycomb Candy/Dalgona/Ppopgiآبنبات لانه زنبوری/ شیرینی دالگونا/ پابجی

در ترجمه نتفلیکس به شکلی گیج کننده از این آبنبات با عنوان آبنبات لانه زنبوری نام برده شده است، درحالی که این شیرینی تنها با مقداری شکر ذوب شده و اضافه کردن کمی جوش شیرین تهیه می‌شود. معنای نام این آبنبات در زبان کره‌ای به واقع هم به معنای کَندن است. یک میان وعده که معمولا توسط فروشندگان خیابانی در گوشه و کنار شهر به مشتریان عرضه شده و قیمت آن در کشور کره کمتر از یک دلار است.

این میان وعده شیرین در یک ظرف مخصوص دیسک مانند پخته می‌شود و فروشندگان برای اضافه کردن کمی جنبه‌های سرگرم کننده به آن، معمولا اشکال مختلفی همچان ستاره یا مثلث را روی آبنبات حک می‌کنند. حتی فروشندگان سوزنی هم برای مشتری فراهم می‌کنند تا به کمک آن شکل حکاکی شده روی آبنبات را جدا کنند. هرچند از آنجایی که ۹۹٪ حجم دالگونا از شکر تشکیل شده است، کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند باعث خراب شدن کل آبنبات شود.

برخی از فروشندگان حتی کمی خلاقانه تر عمل کرده و حاضر هستند اشکال کنده‌کاری شده را با جایزه‌های کوچک و اسباب بازی عوض کنند که این نشان از هوش آن‌ها دارد چون این پیشنهاد فقط یک تله است. این آبنبات‌ها به طرزی فریبنده شکننده هستند، درنتیجه مشتریان آن‌ها به‌خصوص کودکان ممکن است به طمع گرفتن جایزه و اسباب بازی کل پول خود را خرج خریدن آبنبات و تلاش برای جدا کردن اشکال حکاکی شده روی آن کنند.

اگرچه در دنیای واقعی درنهایت خریداران این شیرینی فقط مقداری پول از دست داده و کمی تجربه به‌دست می‌آورند، اما در دنیای بازی مرکب یک اشتباه کوچک به‌معنی ریخته شدن خون بازیکن است. پس هر حرکت سوزن با هزار ملاحظه و ترس و نگرانی همراه بوده و خبری از شور و اشتیاق گرفتن جایزه درمیان نیست.

Tug-of-Warمسابقه طناب کشی

باز طناب کشی دیگر چندان برای مردم سایر کشورها بازی ناآشنایی نیست، چون هرکس که کمی با تمرینات بدنسازی محبوب آمریکایی آشنایی داشه باشد، به خوبی با این مسابقه هم آشنا است. همچنین از دیرباز و درسراسر آسیا انواع قدیمی بازی طناب کشی متداول بوده و هزاران سال قدمت دارد. از جمله در کشور کره جنوبی که از آن با عنوان «Juldarigi» نام برده می‌شود.

در دوران باستان در کشور کره از مسابقه طناب کشی به‌عنوان یکی از بازی محبوب نام برده می‌شد که عموما در مراسم جشن و زمان برگزاری جشنواره‌ها مورد توجه بود. دراین میان این مسابقه به‌ویژه در طول «Lunar Festival» که تقریبا هم جشن سال نوی چینی است بسیار متداول و مورد توجه بوده است. امروزه هم همچنان شاهد برگزاری این بازی در جشنواره‌های کشور کره هستیم که در آن بازیکنان با کشیدن طناب‌هایی به قطوری تنه درختان با هم رقابت می‌کنند. در روزگاران گذشته و زمانی‌که روستائیان باهم در این رقابت شرکت می‌کردند، باور عمومی این بود که تیم برنده می‌تواند انتظار سالی پرمحصول را برای روستای خود داشته باشد.

Marblesتیله بازی

یکی دیگر از بازی‌هایی که برای بسیاری از علاقمندان این سریال در گوشه و کنار جهان آشنا است، تیله بازی است. بازی محبوبی که البته نمایش آن در این سریال هم تاحدی متفاوت‌تر از دنیای واقعی بود.

در بازی مرکب هر بازیکن ده تیله داشت، همچنین بازیکنان باید در تیم‌های دونفره با هم بازی می‌کردند و درنهایت بازیکنی که موفق می‌شد بدون زور و ارتکاب خشونت مهره‌های بازیکن دیگر را از آن خود کند، برنده اصلی بازی بود. این مرحله یکی از نفس‌گیرترین بخش‌های سریال بود، زمانی‌که بیننده ناگهان با غافلگیری‌های دردناکی مواجه می‌شد که او را به‌شدت تحت تأثیر خود قرار می‌دادند. جایی که بازیکنان حتی بدون میل به خشونت عریان هم برای مرگ آن دیگری، نقشه می‌کشیدند.

Glass Bridgeپل شیشه‌ای

چالش بعدی بازی مرکب، عبور از پل شیشه‌ای بود و مطمئنا این بازی براساس هیچ بازی خاص کودکانه‌ای در این کشور طراحی نشده است. چون قدر مسلم کسی اجازه نمی‌دهد کودکان کره‌ای اینگونه جان‌شان رابه خطر بیندازند. درعوض طراحی این مرحله و صحنه نمایش بازی پل شیشه‌ای را باید نقطه عطف این سریال دانست. جایی که مشخص می‌شود بازهم پای مشتریان ثروتمندی درمیان است که برای تماشای بازی مرگ و زندگی بازیکنان بخت برگشته دور هم جمع شده و حتی روی زنده ماندن یا کشته شدن آن‌ها شرط می‌بندند.

طراحی پل شیشه‌ای هم این مسئله را بهتر بازتاب می‌دهد. چون اینجا برخلاف چند بازی قبلی که در زمین بازی کودکان یا کوچه‌های قدیمی انجام می‌شد، اینجا با پلی شیشه‌ای و طولانی مواجه هستیم که با نور چراغ‌ها روشن شده و صحنه نمایشی با شکوه را پیش چشم سرمایه‌گذاران ثروتمند به نمایش گذاشته است. به‌هرحال بازیکنان بعد از عبور از چندین مرحله سخت و از دست رفتن جان‌های بسیار بالاخره به‌صورت رسمی برای ورود به مرحله آخر بازی آماده می‌شوند.

از طرف دیگر در این مرحله از بازی با بازیکنانی کمتر شناخته شده آشنا می‌شویم که اطلاعات‌ و تجربه کاری‌شان تاحدی برای عبور از این مرحله مفید بود. به‌عنوان مثال کسی که در گذشته در صنعت شیشه سازی مشغول به کار بوده و می‌توانست تفاوت دو نوع شیشه را مشخص کند. البته بدنیست بدانید این مسئله همچنین منعکس کننده مشکلات زندگی کارگران یقه آبی (کارگران یدی با دستمزد نامشخص) است که برای سال‌ها دچار مشکلات مرتبط با میزان حقوق بوده و بیش از سایر از فراز و فرودهای اقتصادی ضربه خورده‌اند.

Squid Gameبازی مرکب

به گزارش «The Korea Times»، بازی مرکب احتمالا در خلال دهه‌های ۱۹۷۰ و ۸۰ میلادی یعنی در دوران پس از جنگ، در این کشور شکل گرفته است. درواقع نه هیچ سابقه‌ای از این بازی در دوران قبل از جنگ در کشور کره وجود ندارد و نه این بازی جزو بازی‌هایی است که نسل به نسل ادامه پیدا کرده است.

همان‌طور که در خود فیلم هم توضیح داده می‌شود، بازی مرکب در زمینی ماسه‌ای که به شکل ماهی مرکب است انجام می‌شود، بازیکنان هم به دو گروه تقسیم می‌شوند: تیم مهاجم و مدافع. بازیکنان مهاجم باید در ابتدای بازی تنها روی یک پای خود به شکل لی لی کردن حرکت کنند، ولی با رسیدن به یک جایگاه خاص در خانه مربع می‌توانند از هر دو پای خود استفاده کنند. مدافعان هم وظیفه دارند بازیکنان مهاجم را از زمین بازی بیرون رانده و آن‌ها را متوقف کنند. اگر بازیکن مهاجم بتواند از سد مدافعان عبور کرده و خود را میدان اصلی برسانند، تیم آن‌ها برنده می‌شود. اما اگر بازیکنان مهاجم از بازی حذف شوند، تیم مدافعان عنوان پیروز میدان را از آن خود خواهد کرد.

بازی مرکب قدمت چندانی نداشته و اطلاعات زیادی در مورد نحوه شکل‌گیری آن در دست نیست

هنوز فرضیه‌های چندانی درمورد چگونگی به وجود آمدن این بازی وجود ندارد و سوابق چندانی هم از نحوه شکل گرفتن آن حتی به زبان کره‌ای موجود نیست. بااین‌حال این نکته کاملا مشخص است که می‌توان این بازی را در هر زمین ماسه‌ای انجام داد که این مسئله هم شاید یکی از دلایل محبوبیت این بازی در دهه‌های هفتاد و هشتاد میلادی باشد.

ازآنجایی که در آن زمان اقتصاد این کشور هنوز در حال بازسازی خود در دوران پس از جنگ بود، کودکان باید راهی ارزان‌قیمت برای سرگرم کردن خود پیدا می‌کردند و خب، حیاط مدرسه و بسیاری از زمین‌ها بازی معمولی مکان‌های مناسبی به نظر می‌رسیدند، هرچند که همگی آن‌ها پوشیده از ماسه درشت بود. از طرف دیگر زمین‌های چمن در دهه‌ی ۹۰ میلادی چندان رایج نبودند. درحالی‌که کودکان می‌توانستند در زمین‌های ماسه‌ای بازی کرده و به‌راحتی اشکال مد نظر خود را روی زمین بکشند.

البته خب این زمین‌ها مشکلات خاص خود را هم داشت، مثلا اگر حین بازی روی زمین ماسه‌ای زمین می‌خوردند قطعا زخم و درد و کبودی در انتظارشان بود. هرچند باوجود چند زخم و احساس کمی درد، هنوز هم ایمنی بیشتری از بازیکنان بازی مرکب داشتند. کسانی که درنهایت باید با انتخاب بین مرگ و زندگی، پیروز میدان را معرفی می‌کردند.

رتبه بندی بازی‌های فوق براساس میزان پر استرس بودن۷- بازی چراغ قرمز، چراغ سبز

باوجود اینکه این بازی یکی از نمادین‌ترین چالش‌های این تورنمنت مرگبار است، اما چون اولین بازی است و انتظار داریم بازی‌های بعدی چالش‌های سخت‌تری پیش روی بازیکنان بگذارند، پس در این فهرست جایگاه هفتم را به خود اختصاص داده است. درابتدا به نظر می‌رسد این بازی سختی چندانی ندارد اما وقتی می‌بینیم نزدیک به نیمی از بازیکنان در این مرحله جان خود را از دست می‌دهند و حتی یک حرکت کوچک می‌تواند منجر به مرگ بازیگر شود، درمی‌یابیم که این بازی آنگونه که تصور می‌شد هم چندان بازی آسان و راحتی نیست.

۶- بازی مرکب

آخرین چالش نمایش داده شده در این مسابقه خونین که نام سریال هم از آن الهام گرفته شده است، یک رویارویی بی‌رحمانه میان دو شخصیت اصلی سریال گی- هون و سانگ وو است. نبردی خونین میان دو دوست قدیمی که هرکدام در مقطعی از روند بازی، برتری خود را به رخ حریف می‌کشند. این بخش هم یکی از نقاط اوج تماشایی این مجموعه است که البته تماشایش لحظات استرس‌زایی را برای بیننده رقم می‌زند.

۵- مسابقه طناب کشی

بینندگان درست همان اندازه از تماشای این مرحله به وحشت افتاد که تیم گی- هون حین مواجه شدن با تیم رقیب آن را تجربه کرد. به‌ویژه آنکه اگرچه ظاهرا شخصی آگاه به هوشمندانه‌ترین شکل ممکن استراتژی آن‌ها را ترسیم کرد، اما در دقایقی به نظر می‌رسید کار تمام است و مسابقه همانجا برای آن‌ها به پایان رسیده است.

۴- نبرد شبانه

از نظر فنی این بخش جزئی از برنامه بازی‌های مسابقه نیست و به‌نوعی یک چالش اضافه به حساب می‌آید، هرچند به اندازه هرکدام از آن بازی‌ها پرزد و خورد و خونین است. دیدن اینکه چه کسی درنهایت از پس این نبرد وحشیانه برآمده و جان سالم به در می‌برد هم مخاطبان را دچار استرس زیادی کرد. به‌ویژه آنکه محیط نور کافی نداشت و بیننده باید در میانه روشن و خاموش شدن چراغ‌ها به سرعت شرایط را بررسی می‌کرد.

۳- شیرینی دالگونا

دراین بخش از بازی تحرک کم‌تر اما سطح تنش بسیار بالا است و همین مسئله نوید بخش یک چالش پرتعلیق است. تماشای بازیکنانی که روی زمین زانو زده و درتلاش بودن با ضربه‌های سوزن شکل حکاکی شده روی شیرینی خود را بدون آسیب بیرون بیاورند، یک شکنجه واقعی بود. هرچند وقتی بازیکنان از شدت نگرانی شیرینی خود را خراب کرده و پیش چشم دیگران یکی یکی کشته می‌شدند، این شکنجه عذاب آورتر می‌شود.

۲- پل شیشه‌ای

این مرحله از همان ابتدا استرس زیادی به جان مخاطب انداخت، به‌ویژه آنکه مشخص نبود بازیکنان باید برچه اساسی شماره مورد نظر خود را انتخاب کنند و بیننده هم درست به اندازه آن‌ها در فرایند تصمیم گیری، دچار تردید و دودلی بود. به محض مشخص شدن بازی این تردید جای خود را به نگرانی داد، چون هر قدم اشتباه به معنای مرگی عذاب‌آور بود. هربار که بازیکنی روی یکی از پنل‌های شیشه‌ای می‌پرید، بینندگان هم نفس خود را در سینه حبس می‌کردند تا شاهد سرنوشت آن‌ها باشند.

۱- تیله بازی

همانگونه که پیش‌تر هم اشاره کردیم، این مرحله یکی از نفس‌گیرترین نقاط داستان بود که استرس عاطفی زیادی به همراه داشت، به طوری که بیننده به زمانی برای استراحت نیاز داشت تا از این بار عاطفی سنگین رهایی پیدا کند.

تماشای این بخش از مسابقه، بینندگان را به‌شدت از نظر احساسی تحت فشار قرار داد

درهمان ابتدا و هنگام انتخاب همبازی این نگرانی آرام آرام در قلب بیننده جوانه زده و خیلی زود با مشخص شدن اینکه آن‌ها این بار نه شریک، که رقیب یکدیگر هستند به اوج خود می‌رسید. چون حالا حتی نزدیک‌ترین افراد به یکدیگر هم در دامی بازی مرگ و زندگی اسیر شده و ناگزیر از اقداماتی ناخوشایند و تصمیم گیری‌های سخت بودند. در مجموع این مرحله یک بازی پرتنش ودر عین‌حال ویران کننده از نظر احساسی است، جایی که پیوندهای قدیمی رنگ و بوی خیانت به خود گرفته و دوستی‌های جدید پیش از به بار نشستن، از هم می‌گسست.

مقاله‌ مرتبط:احتمال تبدیل شدن Squid Game به پر بیننده‌ترین سریال تاریخ نتفلیکس

به هرحال محبوبیت بازی مرکب این روزها همچنان به شکلی فزاینده رو به رشد است. محبوبیت این برنامه به‌حدی بود که شماره تلفن واقعی که به اشتباه در این برنامه استفاده شده بود، با حجم قابل توجهی از تماس گیرندگان مواجه شد که ظاهرا به‌دنبال فرصتی برای شرکت در یک بازی مرگ واقعی بودند! بله، باورش سخت است که انسان گاهی می‌تواند این چنین شیفته به چالش کشیدن خود باشد.

درپایان امیدوارم از مرور این مطلب و همراهی با زومجی لذت برده باشید. اگر موفق به تماشای این سریال شدید، بازی محبوب خود را به ما هم معرفی کنید. کدام یک از بازی‌های تورنمنت مرگ‌بار بیش از سایر توجه شما را به خود جلب کرد؟ اگر یکی از بازیکنان حاضر در این مسابقه بودید، شانس خودتان در مواجهه با کدام چالش را بیشتر می‌بینید؟ فراموش نکنید ما همچنان مشتاق شنیدن نظرات شما عزیزان هستیم.

در این مقاله به معرفی تاریخچه بازی‌های سریال بازی مرکب یا Squid Game می‌پردازیم تا بیشتر با ماهیت آن‌ها آشنا شوید. همراه زومجی باشید.