آنچه از تقابل یونایتد- لیورپول آموختیم!
به گزارش “ورزش سه”، یک یکشنبه هیجانی با الکلاسیکو و جدال سنتی منچستریونایتد و لیورپول جدا از جذابیت‌های همیشگی، کلاس درسی هم برای مربیان ایرانی بود. نتایج صفر-صفر که در هفته اول لیگ برتر هم تکرار شد یکی از مهمترین انتقاداتی است که به سطح فوتبال ایران وارد می‌شود. آنچه از این نتایج بدون گل زیاد در لیگ ایران استنباط می‌شود اولویت دادن مربیان ایرانی به دفاع نسبت به حمله است. مربیانی که بیشتر برای گل نخوردن برنامه‌ریزی می‌کنند تا گل زدن و گل زدن را به اتفاق و یا ضربات ایستگاهی می‌سپارند.
اما آنچه لیورپول و حتی یونایتد در دقایق ابتدایی بازی نشان دادند تبدیل بازی پرفشار به خلق موقعیت بود. به عبارتی لیورپول نشان داد که مثل قدیمی «بهترین دفاع، حمله است» هنوز هم کاربرد دارد و اینکه چگونه بازی فیزیکی و پرفشار را با خلق موقعیت همراه کرد. شاید گفته شود که سبک پرسینگ لیورپول امروز در فوتبال دنیا بی‌نظیر است و انتظار الگوبرداری از آن در سطح فوتبال ایران انتظار نابجایی است اما نکته مهم این است که پرسینگ از جلو و خلق موقعیت از این طریق در حال تبدیل شدن به یک روش بازی عمومی در فوتبال اروپا شده و حتی تیمی مثل الهلال در مقابل پرسپولیس نیز نهایت بهره را از آن برد.
در حالی که مربیان ایرانی بهتر از قبل بر روی اصول بدنسازی اشراف پیدا کرده‌اند و دوندگی زیادی از بازیکنان خود طلب می‌کنند اما هنوز نتوانسته‌اند به یک روش هدفمند برای فشار در بالا برسند و هنوز مهاجمان ایرانی حتی در سطح تیم ملی به درک درستی از وظایف یک مهاجم در فوتبال امروز نرسیده‌اند. برای همین هم در تیم ملی و هم در لیگ برتر نمی‌توان رگه‌هایی از بازی هدفمند در هنگام نداشتن مالکیت توپ دید.
وقتی در یک بازی در سطح لیورپول و یونایتد می‌توان روی اشتباه مدافعان حریف حساب باز کرد در لیگ ایران نیز اگر بازی فیزیکی با طرح و برنامه برای مجبور کردن مدافعان به اشتباه همراه شود چه بسا بتوان از شر صفر-صفر های پرتکرار خلاص شد. اگر بتوان جلوتر بازی کرد و با مهاجمان و وینگرها نحوه بستن فضاها و گرفتن توپ از حریف را تمرین کرد، آن وقت بازی فیزیکی صرف تبدیل به یک بازی فیزیکی هوشمندانه و تاکتیکی خواهد شد. کافیست تا نگاهی به گل‌های لیورپول در جدال با یونایتد انداخت تا متوجه شد که گاهی برای گل زدن نیازی به چرخاندن زیاد توپ نیست و می‌توان با فشار با برنامه هم حریف را عقب نگه داشت و هم جلوی بازیسازی آنها را گرفت و هم روی اشتباه مدافعان حریف حساب باز کرد.
حجت شفیعی
تبدیل بازی فیزیکی به بازی فیزیکی هوشمندانه، آن چیزی است که این روزها فوتبال ایران باید از فوتبال اروپا بیاموزد.