مصاحبه خواندنی با رییس فدراسیون سوارکاری
مسعود خلیلی،رییس فدراسیون سوارکاری با اشاره به وضعیت کنونی صنعت اسب، برگزاری موفق مسابقات اسبدوانی تهران را الگوی پیش رو برای برگزاری آینده اسبدوانی ایران دانست و گفت که اگر وضعیت بهره برداری از اماکن اسبدوانی به سامان برسد ، مشکلات کنونی تا حدود زیادی برطرف خواهد شد.
با خلیلی در مورد وضعیت کنونی اسبدوانی ایران و برنامه های آینده سوارکاری سخن گفتیم.
توجه به سوارکاری به عنوان یک عنصر فرهنگی و اجتماعی
در شرایط کنونی ، دیدگاه های جدیدی در ورزش کشور با توجه به تحولاتی که ساحت سیاسی و اجتماعی رخ داده ،حاکم شده است که شاید مهمترین مساله آن توجه به ابعاد فرهنگی و اجتماعی در زمینه های مختلف ورزشی ست. این مساله را می توان در برنامه های دکتر حمید سجادی به عنوان وزیر ورزش که در مجلس ارائه دادند ، مشاهده کرد؛ به صورتی که در کنار رشته های محبوب به رشته های دیگری که ابعاد فرهنگی و اجتماعی نیز دارند، توجه شود. ضمن اینکه در فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار با قهرمانان مسابقات المپیک و آسیایی هم ایشان در یکی از آن فرازهای صحبتشان فرمودند؛ به یکسری از ورزشهای بومی و اصیل کشور بیشتر اهمیت و درواقع بهای زیادی داده شود. بر این اساس بعضی از ورزش ها ازجمله ورزشهای سوارکاری و چوگان که این شاخصه ها را دارند ، قاعدتا باید مورد تقدم و توجه بیشتر قرار گیرد. ما به عنوان متولی ورزش اسبدوانی و سوارکاری این موضوع را در سیاست های دولت جدید و خصوصا مدیران وزارت ورزش می بینیم و امیدواریم که در این موضوع اهتمام ویژه ای داشته باشند.
اسبدوانی متکی به بخش خصوصی
ورزش اسبدوانی یکی از رشته های پرطرفدار، اصیل و با قدمت بسیار طولانی در کشور ماست. در کنار این موضوع مهم ، اینکه بخش خصوصی توانسته بیش از نود درصد هزینه های مربوط به اسب دوانی و سوارکاری را تامین کند؛ هزینه هایی که مربوط به تولید و پرورش اسب و برگزاری مسابقات. آن ده درصد بقیه را باید به عهده زیرساخت های اسبدوانی گذاشت که متاسفانه همیشه مورد گلایه اهالی اسب دوانی بوده است. شما اگر ملاحظه کرده باشید؛ اکثر مجموعه های اسبدوانی ایران فرسوده و قدیمی هستند که متاسفانه به صورت یک ساله به بهرهبردار اجاره داده میشوند. اخیرا در فرمایشات یکی از نمایندگان محترم مجلس در نطق پیش از دستور، صحبتی شد. ایشان شاید به اشتباه در واقع فدراسیون سوارکاری را مورد خطاب قرار میدهد که چرا میدان های اسبدوانی در استان گلستان فرسوده است؛البته ایشان از کلمه «ویرانه» استفاده کردند. در همین راستا جالب است بدانید که فدراسیون سوارکاری نقشی در اداره مجموعه های اسبدوانی ندارد! این نماینده محترم باید افرادی را مخاطب قرار می داد که آنجا را در ید اختیار دارند،اجاره و بهره برداری میکند.
مسابقات اسبدوانی تهران بسیار موفق بود
در یک سال اخیر با توجه به شرایط موجود به هر حال محدودیت های کشوری وجود داشت اما خوشبختانه رخدادهای و اتفاقات خوبی در پرش، درساژ و دیگر رشته های مرتبط با سوارکاری رخ داد. در اسبدوانی و کورس، مسابقاتی را در مجموعه نوروزآباد تهران برگزار کردیم که شاید یکی از موفق ترین مسابقات اسب دوانی در چند سال اخیر و روزگار کرونایی موجود بوده است. هشت هفته مسابقات تمام و کمال، به موقع و سر مهلت قانونی برگزار کردیم، تمام جوایز پرداخت شد، نتایج دوپینگ ها به فوریت و به سرعت خوشبختانه اعلام شد. خیلی مسابقات منظم و مرتبی بود. کوچکترین تخلفی خوشبختانه رخ نداد و توانستیم با کمک مالکین و علاقمندان به اسبدوانی این مسابقات را در شرایط کرونایی که یک مقدار هم در وضعیت قرمز بود، مدیریت کنیم. امیدواریم برای سال آینده با توجه به برنامه ریزی هایی که صورت گرفته ، مسابقات اسبدوانی با کمک همه اهالی اسبدوانی به ویژه مالکین عزیز برگزار شود و نوید می دهیم که اسبدوانی در تهران جان دوباره ای یافته و خیلی از اهالی اسبدوانی از نظمی که در برگزاری مسابقات بود به وجد آمده اند و همین باعث شده که برای آینده برنامه ریزی خوبی صورت گیرد. تهران می تواند الگوی خوبی برای برگزاری مسابقات اسبدوانی باشد و از این جهت نیز تجربه امسال بسیار راه گشا بود. امیدوارم در سال آینده موانع و مشکلات پیش رو با همت همه مسئولان چه وزارت محترم ورزش، همکاری شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و مالکین محترم و سوارکاران و مربیان برطرف شود و شاهد مسابقاتی به مراتب بهتر از امسال باشیم.
بر همین اساس الگوی جدیدی را در اسب دوانی ارائه دادیم وبه صورتی که سطح توقع مالکین اسب دوانی بالا رفته و به این دلیل هم میبینیم الان در استان یزد ،استان گلستان و انشاءالله در آینده نزدیک در استان خوزستان – درواقع در شهر اهواز- مسابقات اسبدوانی انجام می شود؛ ولی سطح توقع همیشه مقایسه با تهران صورت می گیرد. امسال با همه مشکلاتی که کرونا رقم زده بود اما آموزش جدی پیگیری شد استاد نورمحمد حبیبی هم کلاس های آموزشی مقدماتی را برگزار کردند. دو استان نوپا هم داریم در اسب دوانی که اسب دوانی آنها کم کم شکل میگیرد. یکی استان لرستان که خوشبختانه در همان میدان قدیمی با برطرف کردن مشکلاتش آماده مسابقه است و در استان گیلان میدان پیربازارسابق هم مسابقات اسب دوانی در چند مرحله انجام شد؛ خوشبختانه مردم خیلی استقبال کردند.
بزرگترین معضل اسبدوانی؟!
یکی از معظلات ما در فدراسیون سوارکاری، مساله زیرساخت های این رشته ورزشی است که تعدادشان هم کم نیست. ما ۱۸ مجموعه سوارکاری در کشور داریم که واقعا زمان آن رسیده که یک متولی پیدا کنند.از نظر ما ، می توان با اجاره های بلندمدت به تعاونی های بخش خصوصی ، هیات های استانی و حتی فدراسیون سوارکاری مساله زیرساخت های روبه ویرانی میادین اسبدوانی حل شود. واقعا ما یک بخش خصوصی پای کار داریم که می تواند در مجموعه های سوارکاری به طور جدی سرمایه گذاری کنند. زشت است که مسابقات سوارکاری در مجموعه های عمدتا فرسوده و بدون امکانات برگزار می شود. مجموعه هایی که استاندار نیستند و سرمایه های عمومی مردم در آن آسیب می بینند. بسیار زشت است که احترام و شانیت مربیان و چابک سواران با نبود امکانات رفاهی زیرسوال میرود. واقعا برای ما بد است که هنوز بعد از این همه سال مربی ما در چادر زندگی میکند. واقعا این امکان وجود ندارد که ما بیاییمش در استان گلستان در بعضی از استان های بزرگ که میدان اسب سواری دارند ، یک سرویسهای مناسب خدماتی به این قشر زحمتکش بدهیم؟ واقعا جای تاسف دارد. من مشکلات دولت را حس میکنم، مشکلات اقتصادی است ولی از طرفی احساس میکنم باید شرکت توسعه ، تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی این مجموعه ها را مثل مجموعه انقلاب و آزادی خودش مدیریت کند. و برای مسابقات مثل فوتبال ، والیبال که اجاره میدهند و روزانه پولی دریافت میکنند به ما نیز اجاره دهد و یا اینکه آنها را به صورت بلند مدت طبق فرمولی که عرض کردم به ما یا بخش مرتبط با تعاونی های مالکین اجاره دهند.
فدراسیون سوارکاری مسئول واردات اسب نیست
فدراسیون های ورزشی اصولا جایگاهی برای اعطای مجوز واردات و صادرات ندارد؛ هیچ فدراسیونی از جمله فدراسیون سوارکاری؛ ما به هیچ کس مجوز واردات اسب نمی دهیم. نمی دانم چطور افرادی ، بعضی مواقع ما را خطاب قرار می دهند. هر فردی که دوست دارد ،اسب وارد کند در سامانه وزارت جهاد کشاورزی سفارش خود را ثبت میکند. وزارت جهاد کشاورزی اگر صلاح دانست بر اساس آیین نامه ای که دارد از ما رکورد ورزشی آن اسب را استعلام میکند. میگوید این اسب با این مشخصات آیا به درد ورزش کشور می خورد؟ آیا رکورد مناسب ورزشی دارد؟ بعد ما با فدراسیون های بینالمللی و یا سازمان های بینالمللی که عضو هستیم، سابقه آن اسب را درمیآوریم در یک کمیته ای بررسی میکنیم. در واقع اگر برای ما ده اسب را جهاد لیست می کند ما همیشه از این ده اسب سه عدد را خط میزنیم و ۷تای آن را پاسخ مثبت می دهیم. نقش ما همیشه ، نقش سلبی است، نقش ایجابی و اضافه کردن به لیست تعدادی که جهادکشاورزی داده ،نیست. پس اصولا مرجع واردات اسب به کشور و صادرات اسب از کشور وزارت جهاد کشاورزی است. این را به این دلیل عرض می کنم چون در بعضی از صحبت های بعضی از مسئولین و دوستان میبینم میگویند فدراسیون مثلا مجوز واردات داده است. ما اصلا مجوز نمیدهیم. ما کارشناسی میکنیم.
درهای صادرات اسب باید باز شود
عقیده شخص من هم بر این است که ما کم کم باید باب صادرات اسب را باز کنیم. در بعضی از نژادها تعداد اسبهایمان فوق العاده زیاد شده. الان در نژاد اسب اصیل ایرانی یا (عرب)، تولید چیزی بالغ بر ششهفت هزار در سال است. چه اشکالی دارد این اسب ، با یک ضوابطی صادر بشود؟ خوشبختانه این خبر خوب را بدهم که برای اولین در طول تاریخ سوارکاری، ۳۳ راس اسب ایرانی به کشور قطر، صادر شده است. متاسفانه اخباری به گوش می رسد که تعدادی اسب به کشورهای اطراف، خصوصا عراق. ، قاچاق می شود. چرا اجازه دهیم این اسب قاچاق بشود؟ قانونی برای آن بگذاریم، کمیتهای بیاوریم، اجازه بدهیم مردم رسمی و قانونی ببرند و به پولشان هم برسند. و ارزش افزوده ایجاد شود ، ثروت خلق شود وپرورش دهنده به آینده امید پیدا کند.
مجموعه های اسبدوانی درحال ویرانی
از دولت جدید خصوصا از آقای دکتر سجادی وزیر محترم ورزش که خوشبختانه ایشان به خوبی با سوارکاری آشنا هستند و حتی خیلی از دوستان سوارکاری را به اسم می شناسند و دوست هستند،خواهش می کنم بیش از پیش به این رشته ورزشی که بخشی از جامعه ایران را متاثر از خود کرده است. اهمیت داده شود. از این جهت می خواهیم که مجموعه های اسبدوانی را به خود اهالی اسبدوانی اجاره دهند تا با بهرگیری مناسب از تخریب جلوگیری شود. به طور مثال مجموعه اسبدوانی مشهد که یکی از بهترین مجموعه های سوارکاری ایران بود،متاسفانه با بی تدبیری به یک ویرانه تبدیل شده است.
مشکل اماکن اسبدوانی چیست؟!
مشکل اینجاست؛ شرکت توسعه و تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی یک شرکت دولتی است. میگویند ما وظیفه داریم برای بهره برداری از اماکن ورزشی مزایده بگذاریم. پس برای یک سال مثلا مجموعه مشهد را مزایده میگذارند .خب ! کسی که مستاجر یک ساله است، در یک سال که نمیآید در آن مجموعه سرمایه گذاری کند. مثلا اگر چاه آبی هم وجود دارد که به درخت ۵۰ ساله آب نمی دهد سعی میکند محصولات صیفی کشاورزی بکارد. بهره برداری لحظه ای و در فرصت انجا م می دهد. مستاجر یک ساله که جایی نمی رود برای آباد کردن. همین موضوع باعث شده است که مجموعه ها روز به روز مستهلک تر و ویران تر شوند. حالا راهش چیست؟ راهش این است ما به این دوستان میگوییم برادران عزیز یا بیایید طرف حساب را فدراسیون قرار بدهید یا بیایید هیئت استان یا اگر هیچ کدام از این ها را نمیخواهید، مثلا اهالی اسبدوانی که عمدتا از بخش خصوصی هستند ، تعاونیهایی را درست کنند و مجموعه ها را به جای اینکه ما هر سال مزایده برگزار به آنها به صورت بلند مدت واگذار کنید. مثلا بگویند شما به عنوان فدراسیون برو در نوروزآباد ۲۰ میلیارد تومان هزینه و چند سال هم بهره برداری کنید. در این شرایط ما مجبوریم به خاطر اینکه خودمان بهره بردار هستیم زیر نظر شرکت توسعه سرمایه گذاری کنیم و آنجا را آباد کنیم. در کنارش هم از منافع ورزشی و مالیاش منتفع شویم. مشکلات در این زمینه بسیار است و ما در سالهای اخیر بارها و بارها به انواع مختلف خواسته ایم مشکل را حل کنیم اما نمی شود. حتی مصوبه هیات مدیره شرکت تجهیز را گرفته ایم اما نمی گذارند. دستور وزیر وقت را داریم اما نمی شود. احساس میکنم ما در زمینه تولید اسب خیلی عقب نیستیم. در زمینه آموزش خودمان را به روز میکنیم و فقط مشکلمان، مشکلات سخت افزاری است. سخت افزار که میگویم، میدان اسب دوانی است.
اسبدوانی کیش فعال می شود
تنها راهی که برای بالا بردن سطح اسبدوانی ایران وجود دارد، ساختن یک زیرساخت استاندار در کلاس جهانی است که بتوانیم مسابقات بین المللی را در آن برگزار کنیم. این موضوع اساسا اقتصاد و فرهنگ و جامعه اسبدوانی ایران را دگرگون می کند.در این بحث یکی از اهدافی که مورد نظرم است و ان شاالله به دنبالش هم خواهم رفت، ایجاد زیرساخت مناسب برای این کار در جزیره کیش است. احساس می کنم که مدیریت کنونی مناطق آزاد نیز چنین اهتمامی دارد. ضمن اینکه با بررسی های مختلف می توانیم سرمایه گذار خارجی را نیز برای این کار بیاوریم. حالا اسم نمی برم از کدام منطقه از جهان. منطقه آزاد کیش از نظر نداشتن بحث گمرگ ، ویزا و قرنطینه از همه جهت یکی از بهترین مناطق برای سرمایه گذاری برای ساخت یک میدان اسبدوانی بزرگ و استاندار جهانی در ایران است.
آینده اسبدوانی
علیرغم تمام مشکلاتی که وجود دارد. لوازم سوارکاری گران شده، اسب گران شده ،نگه داری اسب گران شده، دست مزد پرسنل بالا رفته و… با همه این مشکلات تا حدود زیادی سرپا هستیم. وقتی ما اسب می فروشیم به کشور قطر- قطر کشور پولداری است او که نمانده است که ما به او اسب بفروشیم، میتواند برود با پول زیادی که دارد از هرجای دنیا اسب بخرد- پس این یعنی تولیدات ما تولیدات موفقی بوده است. ما مشکلمان در ارتباط با زیرساخت و برگزاری مسابقات بینالمللی در سطوح مختلف و در رشتههای مختلف است. اگر بتوانیم به امید خدا به یک جایی برسانیم در اسب دوانی هم آن موقع شاید به ۷۰ درصد آرزوهای خودمان در اسب دوانی دست پیدا کرده ایم.
کم کم باید باب صادرات اسب را باز کنیم. در بعضی از نژادها تعداد اسبهایمان فوق العاده زیاد شده. الان در نژاد اسب اصیل ایرانی یا (عرب)، تولید چیزی بالغ بر ششهفت هزار در سال است.