یادداشت: آلمانی‌ها چگونه لیگ برتر را تسخیر کردند؟

به گزارش ورزش سه، زمانی اضافه شدن یک مربی غیر بریتانیایی به لیگ برتر انگلیس، اتفاقی در حد یک انقلاب در فوتبال باشگاهی جزیره محسوب می‌شد. سیستم بسته مربیگری در انگلیس، اصلا روی خوشی به مربیان غیربومی و غیرانگلیسی زبان نشان نمی‌داد. غرور انگلیسی‌ها که خود را به نوعی صاحب فوتبال می‌دانستند اجازه نمی‌داد که احساس نیازی به دانش مربیان غیربومی پیدا کنند و وقتی که ناکامی‌های متعدد در فوتبال اروپا به سراغ تیم ملی انگلیس و باشگاه‌های معتبرش آمد تازه این احساس نیاز خود را نشان داد و همین شد که استخدام اسون گوان اریکسون سوئدی برای هدایت تیم ملی انگلیس یک اتفاق عجیب در دنیای فوتبال محسوب می‌شد.

 

 اگر بتوان نام اسوالدو آردیلس آرژانتینی که به نوعی خود با زندگی در انگلیس تبدیل به یک خودی برای آنها شده بود را فاکتور بگیریم بتوان گفت که باشگاه چلسی سردمدار استفاده از مربیان خارجی در لیگ برتر بوده است. آردیلس یک فصل در تاتنهام پرخرجی که یورگن کلینزمن آلمانی را در فصل ۹۴-۱۹۹۳ به خدمت گرفته بود، مربیگری کرد و تجربه‌ی ناموفق او چه بسا عاملی شد تا لیگ برتر تا سه سال بعد هم به مربی غیر بریتانیایی روی خوش نشان ندهد.

 

در سال ۱۹۹۶ این چلسی بود که کاپیتان خود یعنی رود گولیت نامدار را در میانه‌ی فصل جانشین سرمربی اخراجی خود کرد تا دومین مربی غیربریتانیایی لیگ برتر شود. چندی بعد آرسن ونگر هم به لندن آمد تا پروژه‌ی احیای آرسنال با نام او گره بخورد. با این حال باز این چلسی بود که پس از گولیت بار دیگر به سراغ یک مربی غیر بریتانیایی رفت تا در فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸ با حضور جیان‌لوکا ویالی ایتالیایی روی نیمکت این تیم، و رفتن گولیت به نیوکاسل و تداوم حضور ونگر روی نیمکت آرسنال، تعداد مربیان غیر بریتانیایی لیگ برتر برای اولین بار به عدد سه برسد.

 

وقتی گلن‌هادل برای سرمربیگری تیم ملی انگلیس انتخاب شد، گزینه مدیران چلسی برای جانشینی او، رودگولیتی بود که میلان به لندن برای بازی و نه مربیگری آمده بود. با این انتخاب گولیت دومین سرمربی غیربریتانیایی لیگ برتر شد.

 

یک انقلاب بزرگ در لیگ برتر جزیره. آمدن یک فرانسوی برای پروژه‌ی احیای آرسنال. در روز معارفه آرسن‌ونگر در هایبری، کمتر هوادار فوتبال در انگلیس و کمتر رسانه‌ای، خوشبین به تداوم حضور او و کسب موفقیت بود.

 

این بار جیان‌لوکا ویالی ایتالیایی به چلسی آمد تا عصای دست گولیتی باشد که دیگر کت و شلوار مربیگری به تن کرده بود. اما چندی بعد او همچون گولیت سرمربی چلسی شد. باشگاهی که سردمدار استفاده از مربیان خارجی در لیگ برتر بوده و در فاصله بین گلن‌هادل تا لمپارد، هیچ مربی دائمی(نه موقت) بریتانیایی روی نیمکتش به خود ندید.

 

فصل بعد ژرارد هولیه فرانسوی هم به بندر لیورپول رفت اما عدد مربیان غیر بریتانیایی با حضور ونگر و ویالی همچنان روی عدد سه بود. در آغاز قرن جدید، باز هم چلسی برای جانشینی ویالی به سراغ یک ایتالیایی دیگر یعنی رانیری رفت اما در حالی که انگلیسی‌ها یک سوئدی را روی نیمکت تیم ملی خود می‌دیدند، باز هم در سطح باشگاهی اقبال چندانی به خارجی‌ها نشان ندادند. 

 

دومین مربی فرانسوی در لیگ برتر. سال ۱۹۹۹ لیورپول برای نیمکت خود به سراغ ژرارد هولیه رفت و تا او به همراه ونگر و ویالی سه مربی خارجی لیگ برتر باشند.

 

ونگر،رانیری و هولیه تا پنج فصل تنها خارجی‌های نیمکت‌های لیگ برتر بودند تا اینکه باز هم چلسی به جای رانیری به یک خارجی دیگر روی آورد و مورینیو قدم به جزیره گذاشت. دو قهرمانی پیاپی در بدو ورود او به لیگ برتر باعث شد تا مقاومت انگلیسی‌ها در دادن نیمکت به خارجی‌ها قدری شکسته شود و تعداد خارجی‌ها به به شش نفر هم برسد. حالا رافائل بنیتز و جان فرانکو زولا هم به جزیره آمده بودند و بنیتز با لیورپول دو بار به فینال لیگ قهرمانان رسید. چلسی در ادامه روند انتخاب مربی، از مورینیو به آورام گرنت رسید و اریکسون هم پس از پایان کارش در تیم ملی، به جمع مربیان لیگ برتر اضافه شد.

 

باز هم چلسی و باز هم یک خارجی. کلودیو رانیری پس از ویالی دومین مربی ایتالیایی لیگ برتر می‌شود.

 

و آقای خاص وارد می‌شود. چلسی برای جانشینی رانیری، به سراغ این مرد پرتغالی می‌رود و او هم با دو قهرمانی در لیگ برتر، سلطه‌ی فرگوسن و ونگر را به چالش می‌کشد.

 

باز هم یک ایتالیایی قهرمان لیگ برتر می‌شود. منچسترسیتی با مانچینی از سایه‌ی همشهری خود خارج می‌شود

 

گاس هیدینگ، کارلو آنجلوتی، روبرتو مانچینی، مارتینز، پلگرینی، پوچیتینو، لادروپ، ویاس‌بواس، دی کانیو و مارتین یول، مربیان غیر بریتانیایی بودند که در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ به مربیان لیگ برتر اضافه شدند. 

 

در ۲۰۱۴ اولین آلمانی هم بلاخره به نیمکت لیگ برتر رسید. انتخاب یک مربی آلمانی در فوتبالی که رقابت سنتی و دائمی با آلمانی‌ها داشت خود یک اتفاق ویژه بود. مگر می‌شد یک آلمانی در لیگ جزیره آن هم به عنوان سرمربی؟ اما فیلیکس ماگات انتخاب نیمکت فولهام بود و البته نتیجه‌ای هم نگرفت تا عمر حضورش در لیگ جزیره بیشتر از یک فصل نشود.

 

اولین آلمانی در خاک بریتانیا. فیلیکس ماگات در فولهام و تجربه‌ای ناموفق از حضور یک آلمانی روی نیمکت لیگ برتر

 

در فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۵ بلاخره بیش از نیمی از نیمکت‌های لیگ برتر به تصرف مربیان غیر بریتانیایی درآمد. لیگ در این سال در حالی به پایان رسید که دوازده مربی خارجی هدایت تیم های لیگ برتری را بر عهده داشتند. این همان سالی بود که دومین آلمانی یعنی یورگن گلوپ پا به لیگ جزیره گذاشت.

 

آلمانی دوم وارد می‌شود. چاره‌ای نیست! برای فتح لیگ برتر باید پس از عدم موفقیت یک اسپانیایی و یک فرانسوی، باید به یک آلمانی اعتماد کرد

 

با اضافه شدن رانگنیک به نیمکت منچستریونایتد، او سومین آلمانی و سیزدهمین سرمربی خارجی در لیگ برتر امسال می‌شود. لیگی که زمانی در تسخیر مربیان انگلیسی، ایرلندی، ولزی و اسکاتلندی بود حالا کم‌کم به تسخیر آلمانی‌ها و لاتین‌ها در می‌آید.

 

و حالا فرمول لیورپول برای یونایتد. یک آلمانی هر چند موقت اما آمده تا کار را برای یونایتد درآورد.

 

حجت شفیعی

با اضافه شدن رالف رانگنیک به نیمکت منچستریونایتد، لیگ برتر صاحب سیزدهمین سرمربی غیر بریتانیایی خود می‌شود.