حسن یزدانی: بغض سنگینی در سینه‌ام بود
به گزارش ورزش سه، ستاره کشتی ایران در بخشی عمده از این گفتگوی صمیمانه از تاکتیک های رویایی اش با دیوید تیلور صحبت می‌کند و جالب اینکه با فروتنی پذیرفته که در شکست های قبلی حریف از او بهتر کار کرده است.
آنچه این مصاحبه در دل خود دارد دغدغه های ذهنی و انگیزه بخش حسن یزدانی در فاصله دو فینال المپیک تا فینال رقابت های جهانیست و کاری که او روی خود انجام داد تا این مسابقه بزرگ را به سود خود تمام کند.
حسن یزدانی بعنوان یک ورزشکار حرفه ای برای همه اهالی ورزش الگوست و این گفتگو مروری بر همه آن نکات است؛ اینکه یک کشتی چگونه می‌تواند فوق العاده باشد.
صحبت های او را در ادامه می خوانید:
* علت موفقیت ایران در مسابقات جهانی چه بود؟
اصلی ترین دلیل اتحاد داشتن در تیم و مچ بودن با کادرفنی و سرمربی است که تمرینات خوب و علمی باعث شد این تیم تا الان چنین نتیجه ای بگیرد و امیدواریم که در سالهای آینده نتیجه بهتری بگیرد.
* بعد از فینال المپیک به چه چیزی فکر می‌کردی؟
قطعا شکست برای هر آدمی سخت است و برای من هم خیلی سخت بود و در آن بازه زمانی خیلی سخت گذشت و حتی به آن موضوع فکر می‌کنم باز هم برای من سخت است ولی خدا را شکر داخل اردو آمدم و دلگرمی ها و انرژی مثبتی که مردم و هواداران برای من می‌فرستادند باعث شد که بتوانم مصمم تر تمرین کنم تا به خواسته دلم و خواسته هواداران برسم.
* چطور می‌توانی شب فینال المپیک و شب فینال اسلو را با هم مقایسه کنی؟
دو شب متفاوت است. آن شب با ناراحتی و سختی و این شب هم با خوشحالی. ولی در هر دو حالت مردم به من محبت داشتند. آنجا به من روحیه می‌دادند. آنجا باعث شدم کامشان تلخ شود و اشکشان را درآوردم و اینجا اشک شوقشان را امیدوارم که درآورده باشم.
* آماده سازی ات برای مسابقات اسلو چه تفاوتی با گذشته داشت؟
با سرمربی تیم و تیم آنالیزوری که داشتیم تاکتیکی را مدنظر قرار دادیم ک طبق آن تاکتیک سعی می‌کردیم در تمرینات پیاده کنیم که اینجا نتیجه آن را به لطف خدا گرفتیم.
* کشتی با آرتور نایفونوف برای تو چقدر چالش دشوار و سرسختانه ای بود؟
روس ها معمولا کشتی گیرهای خوبی را به هر میادینی می‌آورند حتی جوان هم باشد اول یا دوم وزن های خودشان را می‌آورند. آرتور نایفونوف هم کشتی گیر جوانی است و یک کشتی گیر و باهوش و فنی است. خدا را شکر در چند مسابقه که کشتی گرفتیم برنده میدان من بودم اما باید ببینیم در آینده چه پیش می‌آید.
* لحظات قبل از مسابقه با دیوید تیلور بیشتر به چه چیزی فکر می‌کردی؟
من زمان زیادی است که منتظر بودم که بعد از باختی که در توکیو افتاد دوباره با هم کشتی بگیریم و خداروشکر این فرصت نصیب من شد که در فینال با هم کشتی بگیریم و پیروزی به دست آمد اما طبق رنگبندی دوبنده قرمز زودتر روی تشک می‌رود آبی دیرتر و قوانینی است که باید رعایت شود.
* تفاوت آن مسابقه با نبردهای قبلی ات با تیلور چه بود؟
چهار مسابقه ای که با او داشتم در شرایط های خاصی با هم کشتی گرفتیم. در کرمانشاه اولین سالی بود که به وزن جدید آمده بودم و بهتر از من کشتی گرفت و برنده شد. در بوداپست هم همینطور؛ چیزی که از نظر فنی کار کرده بود پیاده کرد اما من هم شرایط خوبی نداشتم و در چند مسابقه با اشتباه تاکتیکی آمده بودم و مسابقه را واگذار کرده بودم اما در توکیو بهتر شده بود و در ثانیه های آخر اتفاقی افتاد که منجر به باخت شد اما خدا رو شکر دیگر آن اشتباه را تکرار نکردم و منجر به پیروزی شد. در این مسابقات سعی کردم که روی شیوه مسابقات و تاکتیکی که داشتم بهتر تمرکز کنم و بتوانم در مسابقه آن را پیاده کنم.
* لحظه کلیدی مسابقه با تیلور کدام صحنه بود؟
تیلور یک کشتی گیر زیرگیری است. فقط باید این کشتی گیر را مهار می‌کردم. نمی‌شود یک لحظه حساب کرد و باید در زوایای مختلف نگاه کرد. در بحث پیچیدن های کشتی تیلور بهتر است و نباید به چیزی که حریف می‌خواست می‌رفتم و با او کشتی می‌گرفتم.
* بعد از پیروزی در فینال و سوت پایان مسابقه به روی پشت افتادی. در آن لحظه چه اتفاقی رخ می‌داد؟
من خیلی وقت بود منتظر بودم این اتفاق رخ بدهد ولی فرصت نشده بود و حریف بهتر از من بود توانسته بود مسابقات را ببرد اما اینجا بخاطر این چند مسابقه که واگذار کرده بودم از طرفی مردم که خیلی دوست داشتند پیروز میدان شوم و بغضی در سینه ام بود که ربطی به حریف مقابل نداشت و فقط برای خالی کردن خودم بود.
* اینکه ایرانی ها اسمت را در سالن فریاد میزنند چه حسی دارد؟
اول اینکه باید از همه ایرانی هایی که در سالن بودند و کسانی که در کشور دست به دعا بودند تشکر کنم. باعث می‌شود که بچه ها با روحیه بهتری روی تشک کشتی بیایند و کشتی بهتری را به نمایش بگذارند. روحیه خیلی در مسابقات مهم است. اگر در ایران می‌بود تماشاگران بیشتری می‌آمدند اما در خارج از کشور باز هم تماشاگران ایرانی زیاد آمده بودند و دست همه درد نکند.
* چه چیزی عامل انگیزه توست برای اینکه در آینده کشتی گیر بهتری شوی؟
انگیزه این است که بتوانم دل مردم کشورم را شاد کنم تا جایی که توان داشته باشم و این انگیزه من است. و اینکه حریف های خوب در این وزن که هستم مثل تیلور و حریف های روسی و ممکن است حریف های دیگری هم بیایند باعث انگیزه من می‌شود که بهتر تمرین کنم و اینکه کشتی را فقط برای شادی دل مردم تا جایی که توان دارم کشتی بگیرم.
* این لحظه (قهرمانی جهان) در کجای زندگی حرفه ای و دوران کشتی ات قرار می‌گیرد؟
خوشحالم چون من برای این عناوین زحمت زیادی کشیدم. فقط آن شش دقیقه روی تشک را مردم می‌بینند اما کسانی هستند مثل مربی های سازنده که خیلی زحمت کشیدند که ما بتوانیم به این مدال ها دست پیدا کنیم. قدردان زحمات تمام این عزیران هستیم.
* دوست داری در آینده چطور به خاطر آورده شوی؟
آینده را نمی‌توان پیش بینی کرد. هر چه پیش آید خوش آید.
* پشتک زدنت در اول مسابقات از کجا آمده؟
قبلا در سنین کودکی انجام می‌دادم و در مسابقات جام جهانی آمریکا فی البداهه در بدنم آمد و این حرکت را زدم. در بحث روانی روی من تاثیر زیادی دارد و برای همین گاهی این حرکت را مقابل حریفان انجام می‌دهم.
گفتگوی حسن یزدانی و سایت فدراسیون جهانی کشتی نکات جالب و بدیعی در خود دارد.