آلکنو: زندگی من بعد از آن المپیک تغییر کرد
به گزارش “ورزش سه” و به نقل از خبرگزاری تاس، ولادیمیر آلکنو سرمربی سابق تیم ملی والیبال روسیه که تیم ملی را در المپیک ۲۰۱۲ لندن به قهرمانی رساند، پنجاه و پنج ساله شد.
آلکنو در پولوتسک به دنیا آمد، والیبال را در سن ۱۰ سالگی شروع کرد وکار خود را در مینسک اسکا آغاز کرد و از آنجا به زسکا نقل مکان کرد و به عنوان بخشی از آن تیم دو بار قهرمان اتحاد جماهیر شوروی شد. جام اتحاد جماهیر شوروی و جام قهرمانان اروپا را نیز کسب کرد.
علاوه بر باشگاه های ارتش، آلکنو برای “لوسکی” بلغارستان بازی کرد، جایی که قهرمان بلغارستان شد.
آغاز مسیر مربیگری
آلکنو کار مربیگری خود را در سال ۱۹۹۹ در تیم تور شروع کرد و جایگزین سرمربی بلغاری هریستو ایلیف شد. مصدومیت های قدیمی بیشتر و بیشتر احساس می شد و او به فکر پایان دادن به دوران خود افتاد. مدیریت باشگاه متوجه شد که آلکنو در کنار هم تیمی‌هایش از اقتدار برخوردار است و از او برای هدایت آن تیم دعوت کرد.
آلکنو گفت: احساس کردم که دوران حرفه ای من به پایان رسیده است. تیم عملکرد چندان خوبی نداشت، لحظه تعویض کادرفنی فرا رسید و پیشنهادی دریافت کردم. فهمیدم چیزی جز والیبال در اطراف من وجود ندارد، آن را پذیرفتم.
این متخصص پنج سال در این تیم کار کرد و در این مدت “تور” را به یکی از تیم های قدر فرانسه تبدیل کرد. در سال ۲۰۰۳ آلکنو باشگاه را به اولین قهرمانی تاریخ در جام حذفی فرانسه و یک سال بعد در مسابقات قهرمانی کشور هدایت کرد.
بازگشت به روسیه
موفقیت مربی روسی در خارج از کشور نمی توانست بی توجه باشد و به زودی به کشور خود بازگشت و به “دینامو” نقل مکان کرد، جایی که سه سال را گذراند و با این تیم قهرمان روسیه شد. در سال ۲۰۰۸ آلکنو سرپرست زنیت کازان شد.
تحت رهبری او، تیم تمام تورنمنت های ممکن را برد: ۹ بار در مسابقات قهرمانی کشور، ۶ بار در جام حذفی و سوپر جام روسیه، ۵ بار در لیگ قهرمانان اروپا و یک بار در مسابقات قهرمانی باشگاه های جهان. برای آلکنو همه این پیروزی ها به یک اندازه ارزش دارند.
این مربی گفت: همه پیروزی ها برای من مهم است، هر یک از آنها، نمی توانم بگویم که برخی مهم‌تر و دیگری کمتر هستند.
انتصاب به تیم ملی روسیه
در ۱ مارس ۲۰۰۷، آلکنو برای اولین بار هدایت تیم ملی روسیه را بر عهده گرفت و جایگزین زوران گائیچ شد.
او گفت: هدایت تیم ملی برای شما باعث افتخار است. وقتی به شما پیشنهاد هدایت تیم ملی یک کشور داده می شود، به مسئولیتی که بر عهده می گیرید آگاه هستید.
تیم روسیه در سال اول به مدال نقره لیگ جهانی، قهرمانی اروپا و جام جهانی دست یافت. در فینال مسابقات قهرمانی اروپا در مسکو، تیم روسیه به طرز عجیبی مغلوب تیم ملی اسپانیا شد (۲-۳). به گفته آلکنو، این شکست سخت‌ترین شکست دوران مربیگری او بود.
او در این زمینه گفت: عامل انسانی نقش بزرگی در آن فینال داشت. ما کمی بدشانس بودیم، اگر ۱۰ بازی دیگر به این شکل انجام می دادیم، ۹ تای آنها را می بردیم اما آن روز نتیجه ای نداشت.
در سال ۲۰۰۸، تیم ملی روسیه در بازی های المپیک پکن شرکت کرد. در مرحله گروهی روس ها به مصاف برزیلی ها، لهستانی ها، صرب ها، آلمانی ها و مصری ها رفتند. مردان آلکنو در این گروه دوم شدند در مرحله نیمه نهایی روس ها مغلوب آمریکایی ها شدند و سپس در مسابقه مدال برنز با نتیجه ۳ بر صفر ایتالیا را شکست دادند.
این مربی پس از پایان قرارداد از تیم ملی جدا شد.
چرخه المپیک لندن
در سال ۲۰۱۰ آلکنو دوباره سرمربی تیم ملی روسیه شد و با شکست دادن رقبای اصلی و برزیل در هر دو تورنمنت، برنده جام جهانی و لیگ جهانی شد.
در المپیک لندن، تیم روسیه با تیم های ملی آمریکا، برزیل، آلمان، صربستان و تونس هم گروه شد. تیم ملی روسیه در مرحله نیمه نهایی موفق شد با نتیجه ۳-۱ بلغارها را شکست دهد و به فینال راه یابد و به مصاف برزیلی ها رفت. بازی نهایی دراماتیک بود: برزیلی ها دو ست اول را بردند و در ست سوم با نتیجه ۲۲:۱۹ پیش افتادند. آنها دو امتیاز تا قهرمانی فاصله داشتند اما تیم روسیه موفق شد روند دیدار را تغییر دهد و در پنجمین بازی سرنوشت ساز پیروز شود. بعدها مشخص شد که بسیاری از بازیکنان تیم ملی با مصدومیت های مختلف به المپیک آمده اند.
در همین رابطه سرمربی سابق روسیه گفت: البته زندگی من بعد از این بازی تغییر کرد. ما قهرمان المپیک شدیم، به بالاترین سطح ورزشی رسیده ایم. این متخصص خاطرنشان کرد: اگر زندگی ورزشی را ارزیابی کنیم، بیهوده زندگی نکرده ایم.
المپیک توکیو
او شروع بسیار خوبی با ایران د ر المپیک توکیو داشت و توانست لهستان را در دیدار نخست شکست دهد ولی در ادامه و در حساس‌ترین بازی برای صعود ایران برابر میزبان باخت و از صعود بازماند و این پایان کار آلکند در تیم ایران بود.
بسیاری از بازیکنان بزرگ با این مربی بازی می کردند. او علاوه بر قهرمانان المپیک از روسیه، سرگئی تتیوخین و ماکسیم میخائیلوف، با والیبالیست هایی مانند اروین نگاپت فرانسوی، متیو اندرسن آمریکایی، ویلفردو لئون، بازی برای تیم ملی لهستان، و بسیاری دیگر کار کرد. در پایان او در پاسخ به این سوال که بهترین شاگرد او چه کسی بود گفت: همه کسانی که با آنها کار کردم کاملاً از خودشان گذشتند تا نتیجه همان چیزی باشد که از آنها انتظار می رفت. مهمترین بازیکن تمام این دوران تیم ملی روسیه است.
او همچنین خاطرنشان کرد بازنشسته نشده است و تنها تصمیم گرفته است مدتی استراحت کند.
سرمربی سابق تیم ملی ایران در صحبت‌هایی از فینال دراماتیک با برزیل در اندن گفت و عنوان کرد بهترین ستاره او در تمام این سال‌ها تیم ملی روسیه بود.