در یک هفته؛ از گمنامی تا امضا دادن به تماشاگران!

به گزارش “ورزش سه” علی‌رغم حضور تیم ملی هندبال زنان ایران در جایگاه سی و یکم رقابت‌های هندبال قهرمانی زنان جهان ۲۰۲۱ که به میزبانی کشور اسپانیا برگزار شد و نروژ به قهرمانی این تورنمنت رسید، اما درخشش یک بازیکن ایرانی در این رقابت‌ها سر و صدای زیادی را در فضای مجازی به راه انداخت.

 

فاطمه خلیلی دروازه‌بان ۲۵ ساله تیم ملی هندبال زنان ایران که با درخشش خود در خط دروازه، عملکردی استثنایی را از خود به جای گذاشت؛ اوج درخشش او، در مقابل تیم ملی هندبال زنان نروژ بود که علی‌رغم شکست سنگین ۴۱ بر ۹ دختران ایران مقابل قهرمان دو دوره المپیک، سه دوره مسابقات جهانی و هشت دوره اروپا، سنگربان ایرانی به عنوان برترین بازیکن زمین معرفی شد و این اتفاق باعث شهرت ویژه خلیلی در سطح جهان شد.

 

به همین واسطه گفتگویی را با این دروازه‌بان افتخارآفرین هندبال زنان ایران داشتیم که در ادامه می‌خوانید:

 

* از حضور در رقابت‌های جهانی هیجان‌زده بودیم

ما همیشه در مسابقات آسیایی شرکت می‌کردیم اما این‌بار همه چیز متفاوت بود؛ چون ما قرار بود در مسابقات جهانی که بالاترین سطح مسابقات بوده و همه تیم‌های قدرتمند جهان در آنجا حضور دارند، شرکت کنیم. خیلی هیجان‌زده بودیم چون قرار بود در مقابل تیم‌های بزرگ جهان بازی کنیم، ما در اولین دیدارمان مقابل رومانی که جزو ۱۰ تیم برتر جهان است روبرو شدیم. بااسترس بازی کردیم که کاملاً طبیعی بود چون هم بازی دوستانه نداشتیم و هم این‌که اولین تجربه حضورمان در این رقابت‌ها بود.

 

* لحظه لحظه بازی با نروژ، تجربه و حس خوب بود

دیدار دوم مقابل تیم مورد علاقه من و ۹۰% بازیکنان ایران بود؛ تیم ملی نروژ. چرا که بازی کردن با آن‌ها لذت‌بخش بود، می‌شود گفت که تک‌تک دقایقی که در مقابل آن‌ها بازی می‌کردیم برای من پر از تجربه و حس خوب بود. هدف همه ما این بود که بهترین خودمان باشیم و بازی خوبی از خودمان به نمایش بگذاریم.

 

 

 

* تصویرسازی ذهنی‌ام سرانجام به واقعیت پیوست!

راستش را بگویم که فکر نمی‌کردم این اتفاق (بهترین بازیکن زمین شدن) در بازی با نروژ رخ بدهد؛ من راجع به این‌که بهترین بازیکن زمین در مسابقات جهانی و المپیک شوم، همیشه در ذهن خودم تصویرسازی و به آن فکر می‌کردم. چند سالی است که همیشه این موضوع دغدغه جدی من بوده اما فکر نمی‌کردم در اولین سال حضورم در مسابقات جهانی آن‌هم مقابل تیم قدرتمند نروژ بتوانیم بهترین بازیکن زمین انتخاب شوم.

 

 

* بعد از آن انتخاب نروژ، نتوانستم جلوی احساساتم را بگیرم

وقتی اسم من را در سال خواندند، اصلا خودم متوجه نشدم چون مشغول صحبت با یکی از همبازیانم درباره این‎‌که کدام بازیکن نروژ بهترین بازیکن زمین خواهد شد، بودم که مثلا کدام بازیکن بیشتر گل زده و ممکن است او بهترین شود؛ وقتی ناظر بازی مسابقات نزدیک تیم ما شد و بچه‌های تیم من را بغل کردند، تازه متوجه شدم که من بهترین بازیکن شدم. اول خیلی شوکه و خوشحال بودم اما بعد از آن اصلا نتوانستم جلوی احساساتم را بگیرم چون سال‌ها بود که به این قضیه فکر می‌کردم.

 

 

* نروژی‌ها پیراهن‌شان با امضای تمام بازیکنان را به من هدیه کردند

وقتی دیدم چیزی که تصور آن را می‌کردم، آن لحظه دیگر گریه کردم؛ بازیکنان نروژ هم وقتی این لحظه را دیدند، آن‌ها هم احساساتی شدند و گریه کردند و هم‌چنین تماشاگرانی که در سال بودند، آن‌ها هم احساساتی شده و من را تشویق می‌کردند. در آن لحظه خیلی حس فوق‌العاده‌ای داشتم، واقعا خیلی حس خوبی بود و حتی در آخر که عکس تیمی با تیم نروژ گرفتیم، تیم نروژ یکی از پیراهن‌های تیمش را با امضای تمامی بازیکنان به من هدیه داد.

 

* تماشاگران اسپانیایی از من امضا می‌گرفتند!

اکثر تماشاگران هم که برای بازی‌های ما می‌آمدند، خیلی تشویقم می‌کردند و حتی روی مقوا یکی از آن‌ها اسم من را نوشته بود؛ واقعا خیلی حس خوبی بود و حتی بعد از بازی‌ها از من امضا می‌گرفتند. فقط می‌توانم بگویم که خدایا شکرت و از تو ممنونم، بابت تمام اتفاقات خوبی که برای من خلق کردی.

 

 

* با ۳ همبازی ایران در ترکیه احساس غریبگی نمی‌کنم

درباره تیم آنادولو ترکیه که الان برای اولین‌بار خارج از ایران بازی می‌کنیم و ۴ بازیکن (راضیه جانباز الناز قاسمی، نوریه عباسی) در یک تیم هستیم، خیلی حس خوبی است؛ چرا که اصلا احساس غریبگی نمی‌کنم، چون وقتی تنها هستی، احساس کمبودهایی را داری اما خداراشکر این چیزها نیست و از این لحاظ خیلی خوب است. ضمن این‌که هر ۴ نفرمان در تیم آنادولو عملکرد خوبی داشتیم.

 

 

* دوست دارم در لیگ مجارستان، رومانی یا روسیه بازی کنم اما …

درباره نیم‌فصل و احتمال جدایی‌ام هم باید بگویم که خیلی دوست دارم در تیم‌های باشگاهی مجارستان، رومانی و یا روسیه بازی کنم چون سطح بازی در آن لیگ‌ها خیلی بالاست و من هم خیلی به این لیگ‌ها علاقه دارم اما هنوز تصمیم جدی برای جدایی از تیم آنادولو نگرفته‌ام.

 

اولین تجربه جهانی دختران هندبال ایران یک چهره ویژه را در دل خود جای داده بود؛ فاطمه خلیلی که با وجود دریافت گل های پرتعداد حسابی مورد توجه قرار گرفت.