داورزنی: چرا مدیرعامل پرسپولیس نشدم
به گزارش “ورزش سه”، داورزنی در یکی دو ماه گذشته چند باری مورد مذاکره وزارت ورزش قرار گرفته تا با جدایی از فدراسیون والیبال باشگاه پرسپولیس را بعنوان یک مدیر با سابقه اداره کند اما او تمایل چندانی برای این کار ندارد. با او دقایقی پیش به گفتگو نشستیم تا درباره نپذیرفتن شغلی که مورد علاقه بسیار از مدیران ورزش ماست، صحبت کنیم.
او خیلی سریع سراغ اصل مطلب می‌رود و می‌گوید: نمی‌شود این دو باشگاه بزرگ را بصورت دولتی اداره کرد؛ این مهم ترین چیزیست که می‌خواهم بگویم. در وضعیت فعلی دولت متولی است اما نمی‌تواند کمک خاصی به استقلال و پرسپولیس انجام بدهد که این خود یک پارادوکس بزرگ است.
رییس فدراسیون والیبال در ادامه می‌گوید: نمی‌شود یک باشگاه حرفه ای فوتبال را بصورت دولتی و با آن مکانیسم ها اداره کرد. این نظر و تجربه ایست که من از حضور در مدیریت ورزش آموخته‌ام. در حال حاضر بعنوان مدیر یک دستگاه دولتی حضور دارد و بعنوان مثال او فردیست که باید مدام در حال بستن قرارداد های میلیاردی برای تیمش باشد. در عین حال برای تامین هزینه این فرد باید بتواند قرارداد های اسپانسری ببندد و از حامیان مالی برای پیش بردن کار دعوت کند که این موضوع با توجه به نظارت دستگاه های دولتی و قوانین دست و پا گیر به سختی ممکن است. همچنین یک مساله مهم دیگر در باشگاه استقلال و پرسپولیس موضوع پرونده های مالیاتیست که من هنوز متوجه نشده‌ام که چرا این باشگاه ها پرونده های مالیاتی به این سنگینی دارند و حالا یک بیش از دویست میلیارد تومان به سازمان نظام مالیاتی بدهکارند در حالیکه این مالیات تکلیفی نیست.
داورزنی در توضیح صحبت های خود می‌گوید: به هیچ عنوان نمی‌شود اداره پرسپولیس و استقلال را در روش دولتی به نتیجه مد نظر طرفداران فوتبال رساند. صد البته به نظر من اداره امور این دو باشگاه با روش های دولتی نه صلاح است و نه منطقی و نه شدنی. به دلیل همین هم نفرات زیادی بعنوان مدیرعامل پا به این دو باشگاه گذاشتند و خراب شدند و رفتند و برای همه آنها هم پرونده درست شده چراکه اساسا هر کسی بخواهد مسئولیت این باشگاه را بگیرد نمی‌تواند کارش را انجام بدهد.
داورزنی سپس به موضوع حق پخش اشاره کرده و می‌گوید: در حال حاضر منابع درآمدی دو باشگاه خارج از مساله تلویزیون است در حالیکه بصورت طبیعی باید صدا و سیما همت کند و حق این دو باشگاه را بدهد. من در جلسات متعددی حضور داشتم و جالب است بدانید منطق صدا و سیما این است که همین که دارم مسابقات این تیم ها را پخش می‌کنم به منزله حق پخش است. همانطور که می‌دانید نهاد صدا و سیما تحت تاثیر دولت نیست و روی موضعش هم ایستاده و عقیده دارد اگر اسپانسری برای این دو باشگاه جلب می‌شود به دلیل همین پخشی است که دارد انجام می‌دهد. خب شما همه این مسائل را بگذارید کنار هم و ببینید چگونه می‌شود دو باشگاه را اداره کرد.
از داورزنی درباره موضوع چگونی جدایی استقلال و پرسپولیس از دولت و خصوصی شدن آنها سوال می‌کنیم که او چنین پاسخ می‌دهد: وزارت ورزش واقعا به دنبال واگذاری استقلال و پرسپولیس بود اما دوستان مجلس با روش سازمان خصوصی سازی مخالفت کردند و روی آن انقلت گذاشتند و موضوع را به جایی بردند که هیچ نهاد اقتصادی نیاید این دو تیم را بخرد. ما در جلسات اصل ۴۴ هم درباره این مساله صحبت کردیم و البته به دوستان هم گفتیم که با این شیوه ای که گفتید به نتیجه نخواهید رسید. در نهایت هم قرار بر این شد که برند دو باشگاه ارزش گذاری شود و در بورس عرضه شود و کماکان قسمتی اش در اختیار دولت باشد که این یعنی همان چارچوب های مدیریتی. جالب است که همان موقع بعضی ها به شوخی و جدی می‌گفتند کاری کردیم که این باشگاه ها واگذار نشوند!
از رییس فدراسیون والیبال درباره مسائل اخیر و لغو مجوز حرفه ای این دو باشگاه برای حضور در رقابت های لیگ قهرمانان آسیا هم می‌گوید: ببینید مسائل اخیری که اتفاق افتاده قسمت عمده اش ساختاریست و نباید افراد را متهم کرد که آن هم به جای خود باید مورد رسیدگی قرار بگیرد اما این مکانیسم دولتیست که اجازه باشگاه داری استاندارد را نمی‌دهد. جالب است که وزیر ورزش هم شاید خیلی تمایل به اداره باشگاه ها ندارد ولی این موضوعیست که به گردنش افتاده. در دوره قبل در مقاطع مختلف وزارت ورزش شدیدا به دنبال این بود که دو باشگاه را واگذار کند و به اصطلاح استقلال و پرسپولیس را بدهد برود چون واقعا کاری هم نمی‌شد برای این دو باشگاه کرد و بعنوان شرکت دولتی مسائل زیادی در اداره آن وجود داشت.
من یک مثال می‌زنم؛ چون دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دولتی هستند اگر کسی بخواهد در این دو باشگاه مسئولیتی داشته باشد، مثلا عضو هیات مدیره نباید دو شغله باشد و در غیر این صورت سازمان بازرسی یقه شما را می‌گیرد. این یک مساله بسیار کوچک است و به نظر من باید هرچه سریع تر از طریق بورس یا سازمان خصوصی سازی یا هر روشی این دو باشگاه را واگذار کنند و خریداران و علاقمندان هم خودشان پاسخگوی مسائل این دو باشگاه باشند و اصل سوال من این است چرا اصولا دولت باید در مظان پاسخگویی در مسائلی مثل این قرار بگیرد؟
از داورزنی درباره دلایل نپذیرفتن مدیریت پرسپولیس سوال می‌کنم که او در جواب با خنده می‌گوید: شاید خیلی ها دوست داشته باشند این مسئولیت را بپذیرند اما من اعتقاد دارم تا زمان اداره دو باشگاه توسط دولت امکان اداره خودکفا و بهینه آنها به آن معنا وجود ندارد و در واقع با نگاه دولتی سخت است که بشود این کار را در استانداردی که هوادار مدنظر دارد انجام داد. حالا هم به نظر من باشگاه باید در اختیار سهامداران باشد و آنان کسی را بیاورند که کارش را بلد است و شفاف عمل کند و در نهایت هم تیم را به موفقیت برساند. به نظرم همه دوستان مجلس و دولت هم کمک کنند و اینکه کاری کنند که یا مردم یا یک بنگاه بزرگ اقتصادی برای اداره این دو باشگاه وارد شود و آن وقت اگر این دو باشگاه تبدیل به دو باشگاه غیردولتی بشوند و بروند در چرخه تامین منابع واقعی هر مدیری وسوسه می‌شود که برای حضور در استقلال و پرسپولیس آستین بالا بزند چون بهرحال این دو باشگاه یک سرمایه اجتماعی بزرگی را پشت سر خود دارند و اگر در آنجا به موفقیت برسند این شغل را نمی‌شود با هیچ شغل دیگری در ورزش ایران مقایسه کرد. اگر به دنبال مدیران اثرگذار هستید راهش همین است و الا وضع موجود ادامه خواهد داشت و هر پنج شش ماه مدیری می‌آید و بحث دخالت ها و بدهی ها و مسائلی مثل این مطرح می‌شود و هرگز هم به پایان نخواهد رسید.
آخرین جمله داورزنی به “ورزش سه” هم این است: فکر می‌کنم در شرایط کنونی جدایی ام از والیبال و حضورم در پرسپولیس منطقی و به سود هیچکس نیست. پیش از این هم نظرم را در این خصوص اعلام کرده‌ام.
محمدرضا داورزنی رییس فدراسیون والیبال جدی ترین گزینه وزارت ورزش برای مدیریت عامل پرسپولیس بوده است.