چیدمان «قاف» چه می‌گوید/ مرگ پایان کبوتر نیست + فیلم
به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری فارس، کریم اله‌خانی که آثار هنری‌اش معطوف به هنر معاصر و به طور خاص هنر محیطی است، امسال و در چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر با اثر هنری «قاف» حضور دارد. این اثر در شاخه هنر چیدمان ارائه شده که شامل چیدمان تعداد زیادی قفس گسترده شده و معلق است که مخاطب می‌تواند از میان آنها عبور کند.
اله‌خانی در این باره به فارس گفت: امسال در کنار داوری بخش هنر معاصر چهاردهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، وظیفه‌ای را به پاس و یاد دکتر اصغر کفشچیان مقدم بر دوشم احساس می‌کردم که باید انجام می‌دادم. بدون شک، او یک گنج معاصر بود و خبر مرگش من یا هر کسی را که شناختی از کفشچیان مقدم داشت، منقلب می‌کرد و سخت اندوهگین! البته که «مرگ پایان کبوتر نیست».
وی پیرامون چگونگی شکل‌گیری ایده چیدمان «قاف» توضیح داد: باید بگویم آثارم غالباً به تأثیر از شرایط و حوادث جامعه و جهانی که در آن زیست دارم شکل می‌گیرند. از نگاه من هنر و مخصوصاً هنرمندان هنر معاصر نمی‌توانند نسبت به اتفاقات و جریان‌های پیرامون خود بی‌تفاوت باشند، آنها می‌توانند صدای بلند زمانه خود باشند. این که در ایده‌پردازی چگونه از یک مسئله ریاضی که همان گسترده‌کردن احجام است و موضوع عقل و منطق به معناگرایی و احساس رسیدم حتماً لطف خدا بوده است. اما گمان می‌کنم اگر کلمات می‌توانستند گویای یک بیان و یا اثر باشند، حتماً در قالب نوشتار به بیان ایده‌ام می‌پرداختم و شکل چیدمان به آن نمی‌دادم!
اله‌خانی ادامه داد: مختصر توضیحی که برای این چیدمان می‌توانم بدهم این است که وقتی در این چیدمان «قفس» دچار گستردگی می شود، ناخودآگاه دعوت به یک گفت‌وگو میان اثر و مخاطب صورت می‌گیرد و نوعی فراخواندن برای نگریستن به چیزی در جایگاه هنر! واضح است درعلم ریاضی گسترده کردن یک حجم به منظور تبدیل آن به واحدهای کوچکترصورت می گیرد اما همانطور که دیدید در «قاف» تعداد زیادی قفس پرنده در احجام و اشکال مختلف و در فضایی نمایشگاهی گسترده شده‌اند، حال «آیا گسترده شدن عنصری مثل قفس می تواند تبدیل شدن به واحدی کوچکتر باشد؟ آیا برای آزادی می شود خط کش یا اندازه‌ای قائل شد؟ اگر محتوا از ظرف بزرگتر باشد چه اتفاقی می‌افتد؟!» اینها تنها بخشی از سوالاتی است که احتمالا در ذهن مخاطب این اثر طرح می‌شوند.
* هنر باید به دنبال تولید محتوا و اندیشه باشد
وی معتقد است: امروزه با وجود تکنولوژی پیشرفته‌ای که در ثبت و مستند کردن داریم، کار هنر ساختن یا کشیدن دوباره آنچه هست، نیست. هنر با قابلیت‌های بیانی که دارد باید به دنبال تولید محتوا و اندیشه باشد. از این حیث هنر معاصر به سبب آزادی انتخاب در شیوه اجرا و نوع پرداختن به ایده می‌تواند دامنه بسیار وسیعی برای ایجاد معنا فراهم سازد.
این هنرمند ۴۷ ساله اهل نیشابور در پاسخ به این که چقدر به نوع درگیری مخاطب با اثر «قاف» توجه داشته است، گفت: باید بگویم تمام تلاش هنرمند همین موضوع است اما نه تا جایی که از لایه‌های زیرین اثر در تکثر اندیشه بکاهد. اصلاً اثر هنر معاصر بدون تعامل و توجه به چگونگی ایجاد تعامل بین مخاطب، اثر و محیط نمی‌تواند شکل بگیرد.گمان می‌کنم این سه، عناصری هستند که اضلاع مثلث را در یک اثر هنر معاصر می‌سازند.
اله‌خانی در پایان خاطرنشان کرد: به نظر می‌آید توجه درست و اصالت دادن به ایده، اصلی است که هنر را از تفکر شی‌‌ءشدگی نجات می‌دهد و من در این اثر سعی کردم مواد مورد استفاده (متریال) و تکنیک بهانه‌ای باشند برای پرداختن به معنا و مفهوم.
انتهای پیام/