وقتی ایرانی‌ها ایستاده تشویق شدند/ والیبال ناب ایرانی در قلب اروپا
هادی رضایی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در خصوص دیدار پایانی رقابت های جهانی والیبال نشسته و قهرمانی تیم ملی در بوسنی اظهار داشت: قطعا همه مردم عزیز کشورمان از پای گیرنده های خود دیدند که بوسنی هم با داور،هم با تماشاگر و هم میزبانی شرایط را برای ما سخت کرده بود، ولی انصافا بازیکنان تیم ملی قهرمان هستند و نشان دادند یک تیم قهرمان چطور می‌جنگد. آن‌ها در طول بازی بارها در امتیازات عقب افتادند و بارها بازی را برگرداندند و پیروز میدان هم شدند. این کار تنها از یک والیبال ایرانی بر می‌آید، حتی تماشاگران بوسنی بعد از بازی تیم ملی والیبال نشسته کشورمان را تشویق کردند و قبول کردند که والیبال نشسته ایران قدرتمند است.
وی افزود: تاکتیک و تکنیک تیمی بازیکنان تیم ملی واقعا مثال زدنی بود تا جایی که من به هیئت ژوری گفتم من فکر می‌کردم داوران ۳ امتیاز از ما بگیرند بلکه اشتباه کردم باید می‌گفتم ۵ امتیاز بگیرند، ما حتی بازی را با نتیجه ۵ صفر آغاز می‌کردیم. طبیعی هم بود میزبان بودند و با حضور تماشاگران و خانواده می‌خواستند برابر ما به پیروزی برسند. درست است بوسنی یک کشور کوچک است اما دوست داشت قهرمان شود. ولی بازیکنان تیم ملی هم قسم شده بودند تا به مدد آقا علی ابن موسی الرضا (ع) پیروز شوند.
سرمربی تیم ملی در خصوص عملکرد بازیکنان و حمایت های انجام شده عنوان کرد: بازیکنان تیم ملی خیلی خوب کار کردند اما این را نباید فراموش کنیم که هیئت های والیبال نشسته در سطح استان ها،فدراسیون جانبازان معلولین، پارالمپیک و…. همه کمک کردند و در این قهرمانی شریک هستند. یک تیم قهرمان جهان شد ولی در مقابل هم تیم های زیادی بودند که این بازیکنان را حمایت کردند تا بتوانند بهترین نتیجه را رقم بزنند.
رضایی درباره هیجان و آرام و قرار نداشتن در کنار زمین هم گفت: ببینید در طول برگزاری مسابقه اتفاقاتی می‌افتاد که منجر می‌شد تا بازیکنان به تصمیم‌های داوری اعتراض داشته باشند. من سعی می‌کردم با اعتراض‌هایی که می‌کنم بازیکنان تیم ملی را آرام کنم. سال‌ها است که داوران و مسئولان فدراسیون جهانی را می‌شناسم، در کل جو میزبانی‌ها همیشه به همین شکل است و اگر بازی در یک کشور دیگری برگزار می‌شد مطمئنا بوسنیایی‌ها در ۲ ست اول به امتیاز ۱۵ هم نمی‌رسیدند. آرام و قرار نداشتن من در کنار زمین بیشتر برای این بود که بازیکنان تیم ملی انگیزه بیشتری بگیرند، چرا که همه نگاه های بازیکنان در کنار زمین به من بود.
وی در ادامه تصریح کرد: خیلی از هیجان و بی قراری من کنار زمین طبیعی بود و خیلی از این بی قراری ها هم از عمد بود (با خنده) تا بازیکنان کمتر به داور اعتراض کنند و او را تحت تأثیر قرار دهند.بوسنی به آب و آتش زده بود تا قهرمان شود، اما خداراشکر که پیروز میدان بودیم.
سرمربی تیم ملی در خصوص این که این پیروزی در خاک بوسنی خیلی شیرین بود گفت: ما همیشه در فینال رقابت های بین المللی برابر بوسنی بازی کردیم به غیر از یکبار که روسیه به فینال رسید و با ما بازی کرد. اما بردن بوسنی آن هم در کشور خودش و در مقابل دیدگان تماشاگرانش خیلی شیرین است، من فینال های زیادی را دیدم و برد های زیادی را هم تجربه کردم ولی این پیروزی خیلی برایم شیرین بود. شما ببینید هر کاری کردند تا قهرمان شوند، اما نتوانستند. بوسنی حریف قابل احترامی است ولی ما کاری کردیم که به احترام بازی بازیکنان ایران به ایستند و تیم ملی ایران تشویق کنند.
پایان پیام/