ادامه کاوشها در محوطه ۷۴ سد چمشیر
چشمانداز محیطی، شکل معماری فضاها و سبک شناختی بسیار ساده در محوطه ۷۴ سد چم شیر، احتمال تعلق مجموعه به گروههای کوچنشین را قوت بخشید.
بر اساس اعلام سرپرست هیئت باستانشناسی، نقشه و سبکشناختی بسیار ساده، معماری فضاها و چشمانداز محیطی در محوطه ۷۴ سد چمشیر، تعلق مجموعه را به گروههای کوچنشین و کوچرو قوت میدهد.
سعید ستارنژاد، سرپرست هیئت باستانشناسی گفت:
محوطه ۷۴ بهعنوان یکی از محوطههای کاوش شده در حوضه آبریز سد «چمشیر» محسوب میشود. این محوطه روی برجستگی طبیعی با مصالح بوم آورد ایجاد شده که در کاوش باستانشناسی شواهدی از فضاهای معماری به دست آمد.
وی با بیاناینکه این فضاهای معماری دارای نقشه مستطیلی با مصالح لاشه سنگ و ملاط گل ایجاد شدهاند و در سطح دیوارهها بهمنظور استحکام بخشی، اندود گچ و آهک کشیده شده است، تصریحکرد:
نتایج کاوش باستانشناختی مشخص کرد که این مجموعه متشکل از هشت فضای معماری و یک راه روی اصلی بوده و سقف فضاها فاقد پوشش است.
به گفته ستارنژاد، این فضاها دارای یک ورودی بودهاند که پس از ترک مجموعه، ورودیها را با قلوهسنگ بهصورت عامدانه مسدود کردهاند.
سرپرست هیئت باستانشناسی افزود:
نقشه و سبکشناختی بسیار ساده معماری فضاها و از سوی دیگر چشمانداز محیطی، تعلق مجموعه را به گروههای کوچنشین و کوچرو قوت میبخشد و به نظر میرسد این مجموعه در قرون میانی اسلامی مورد استفاده این گروههای جمعیتی قرار گرفته و پس از آن متروک شده است.
این باستانشناس در پایان خاطرنشانکرد:
مطالعات مربوط به این محوطه در کنار سایر محوطههای کاوش شده در این ناحیه، میتواند سهم قابلتوجهی در ترسیم الگوهای سکونتگاههای عشایری منطقه داشته باشد، در عین حال نمونهای از مدل آزمون باستانشناختی گذشته محسوب میشود و میتواند در تحلیل سکونتگاههای جوامع کوچنشین و کوچرو منطقه و سایر نواحی ایران در دورههای مختلف فرهنگی بسیار راهگشا باشد.