تبدیل یک ستاره به الماس در کیهان
به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از ساینس‌الرت، نوع خاصی از ستاره مرده، با سرد شدن به تدریج سخت شده و متبلور می شود. ستاره شناسان یک کوتوله سفید تشکیل شده از کربن و اکسیژن در فاصله ۱۰۴ سال نوری از ما را کشف کردند، که مشخصات جرمی دمای آن نشان می دهد که مرکز ستاره در حال متراکم و سخت شدن است. الماس کیهانی از کربن و اکسیژن متبلور ساخته شده است.
روزی سوخت هر ستاره در آسمان تمام شده و به چیزی جدیدی تبدیل می شود. برای اکثریت قریب به اتفاق ستارگان (آنهایی که جرمشان کمتر از هشت برابر خورشید است و از جمله خورشید) این سرانجام تبدیل شدن به یک ستاره کوتوله سفید است.
هنگامی که سوخت تمام می شود، مواد بیرونی ستاره به فضای اطراف منتقل می شود و هسته باقی مانده که دیگر توسط فشار بیرونی حاصل از همجوشی پشتیبانی نمی شود، به یک جسم فوق متراکم، به اندازه زمین (یا ماه) تبدیل می‌شود.
ستاره‌های کوتوله سفید کم نور هستند، اما همچنان با گرمای باقیمانده می‌درخشند. این ستاره ها با گذشت زمان، سرد می شوند و انتظار می رود زمانی که تمام گرمای خود را از دست دهند به یک توده سرد کربن متبلور تبدیل شوند.
محاسبات نشان می دهد که این فرآیند زمان بسیار طولانی، در حدود یک کوادریلیون سال (که یک میلیون میلیارد سال است) طول می کشد. از آنجایی که کیهان تنها ۱۳.۸ میلیارد سال سن دارد، ما انتظار نداریم که به این زودی‌ها یکی از آنها را پیدا کنیم.
اتم‌های کربن و اکسیژن داخل کوتوله سفید در طول تبلور، حرکت آزادانه را متوقف می‌کنند و پیوندهایی تشکیل می‌دهند و خود را به شکل شبکه‌ای کریستالی مرتب می‌کنند. در طی این فرآیند انرژی آزاد می شود که به صورت گرما از بین می رود.
برای اندازه‌گیری دقیق روشنایی یک ستاره، باید با دقت بدانید که در چه فاصله ای است، چیزی که در سال‌های اخیر به دلیل نقشه‌برداری ستاره‌ای با دقت بالا توسط مأموریت گایا امکان‌پذیرتر شده است. این بدان معناست که اکنون می‌توانیم کوتوله‌های سفید متبلور را با اطمینان بسیار بیشتری شناسایی کنیم.
اینکه آیا آن کریستال کوتوله سفید الماس است یا خیر، ناشناخته است. چگالی کوتوله های سفید بیش از ۱ میلیون کیلوگرم بر متر مکعب است، در حالی که چگالی الماس حدود ۳هزار و۵۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است.
این سیستم ۴ ستاره ای است که سه ستاره دیگر در سیستم به تیم اجازه دادند تا سن کوتوله سفید را درک کنند. سن این سیستم حدود ۷.۳ میلیارد سال است و به نظر می رسد سن کوتوله سفید حدود ۴.۲ میلیارد سال باشد. به گفته محققان، این اختلاف ۳.۱ میلیارد سال است که سرعت تبلور سرعت خنک شدن کوتوله سفید را تقریباً ۱ میلیارد سال کاهش داده است.
کشف و نزدیکی این کوتوله به زمین نشان می‌دهد که ممکن است سیستم‌های اینچنینی بیشتری در آنجا وجود داشته باشند که بتوانیم از آنها برای محک زدن این فرآیند جذاب استفاده کنیم.
پایان پیام/