جزئیات طرح مجلس برای تشکیل سازمان طب اسلامی – ایرانی

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، اخیرا طرحی در مجلس شورای اسلامی در دستور کار قرار گرفته است که با تصویب آن، سازمان طب اسلامی – ایرانی که در این قانون به اختصار «سازمان» نامیده می‌شود، تشکیل خواهد شد. متن طرح تشکیل سازمان طب اسلامی – ایرانی به شرح زیر است:  مقدمه (دلایل توجیهی): بر اساس مطالعات تطبیقی طب مکمل یکی از رشته‌‌های مورد توجه در امر پزشکی در سراسر دنیا است و در اکثر کشور‌ها علاوه بر طب نوین از طب مکمل برای تکمیل طب نوین و پیشگیری از بیماری‌‌ها استفاده می‌شود. کشور ایران با توجه به پیشینه تاریخی یکی از مراکز پرورش اطباء و حکمای طب سنتی و اسلامی از جمله ابن سینا بوده است. بسیاری از دستورات و روش‌های تشخیصی اطباء و حکمای و روش‌های درمانی طب سنتی در درمان برخی از بیماری‌‌ها موثر بوده و در پیشگیری از بیماری نیز بسیار تأثیر گذار است. از طرفی در آیات و روایات و آموزه‌‌های اسلامی به دستورات پزشکی متعددی اشاره شده است که در حال حاضر برخی از متخصصین با استفاده از آموزه‌‌های اسلامی به ایجاد شاخص‌های از طب مکمل تحت عنوان طب اسلامی پرداخته‌اند که این طب نیز موفقیت‌‌هایی بسیاری در درمان بیماری‌‌ها را داشته است. با توجه به اینکه این دو شاخه از طب در سراسر کشور توسعه یافته است و از طرفی برخی افراد غیر متخصص در این در حوزه اقدام به سوء استفاده می‌نمایند، لازم است که این دو رشته از طب تحت نظارت یک سازمان قانونی فعالیت نمایند و صدور مجوز فعالیت آنها و همچنین برخورد با متخلفان و بررسی تخلف آنها توسط این سازمان انجام شود. این سازمان کاملا غیر دولتی بوده و بودجه آن از حق عضویت اعضاء تأمین می‌شود و تحت نظارت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی فعالیت خواهد کرد. لذا طرح ذیل جهت طی مراحل قانونی تقدیم مجلس شورای اسلامی می‌شود: عنوان طرح: طرح تشکیل سازمان طب اسلامی – ایرانی فصل اول – تعریف ماده ۱- سازمان طب اسلامی – ایرانی که در این قانون به اختصار «سازمان» نامیده می‌شود؛ سازمانی است غیر دولتی غیر انتفاعی و دارای شخصیت حقوقی مستقل که به منظور تحقق اهداف و انجام وظایف مقرر در این قانون تشکیل می‌شود. فصل دوم – اهداف سازمان ماده ۲- اهداف سازمان به شرح زیر می‌باشد: ۱- افزایش آگاهی جامعه درباره سبک زندگی و تغذیه مناسب ۲-ترویج سبک زندگی سالم منطبق با آموزه‌‌های اسلامی و دستورات طب ایرانی ۳- تعامل مناسب با مراکز طب مکمل در سراسر دنیا جهت تبادل تجربیات و اطلاعات ۴- استفاده از آموزه‌‌های اسلامی و دستورات طب ایرانی (سنتی) در محور‌های پیشگیری، بهداشت، سلامت و درمان ۵- حمایت از حقوق صنفی شاغلان حرف طب اسلامی – ایرانی (سنتی) ۶- ارتباط و تعامل با دستگاه‌‌ها و نهاد‌های داخلی در جهت تبیین اهداف و وظایف سازمان ۷- استانداردسازی روش‌های طب مکمل و درمانگران دارای مهارت در این حوزه ۸- نهادینه سازی سرانجام تحقیقات مستند و علمی بر روی روش‌های مطرح در طب اسلامی – ایرانی ۹- ساماندهی و نظارت موثر بر طب اسلامی – ایرانی ۱۰- مشارکت در جهت ارتقاء سطح دانش طب اسلامی و طب ایرانی (سنتی) ۱۱- حفظ و حمایت از حقوق بیماران ۱۲- تنظیم روابط شاغلین در حرف طب اسلامی – ایرانی با دستگاه‌های ذی ربط در جهت حسن اجرای موازین و مقررات و قوانین مربوط به امور طب اسلامی – ایرانی فصل سوم – وظایف و اختیارات سازمان ماده ۳- وظایف و اختیارات سازمان به شرح ذیل می‌باشد: ۱- اظهارنظر مشورتی در تهیه و تدوین لوایح طرح‌ها، تصویب‌نامه‌‌ها و آیین‌نامه‌‌های مرتبط با طب اسلامی – ایرانی ۲- صدور پروانه فعالیت مطب و مراکز طب اسلامی – ایرانی (به ازای هر ۳۰ هزار نفر جمعیت یک مرکز) و تمدید آنها و نظارت بر عملکرد آنها ۳- صدور مجوز و نظارت بر مراکز توزیع و فروش دارو‌های گیاهی فرآورده‌‌های طبیعی و مکمل مرتبط با این حوزه ۴- صدور مجوز و نظارت بر فعالیت مراکز آموزش طب اسلامی- ایرانی ۵- اجرای برنامه‌‌های آموزشی فراگیر رایگان جهت افزایش آگاهی عمومی ۶- نظارت بر حسن اجرای ضوابط و دستورالعمل‌‌های ابلاغی توسط سازمان و مراجع ذیصلاح در خصوص طب اسلامی – ایرانی ۷- آموزش مستمر ویژه اعضای سازمان ۸- تعامل و ارتباط موثر با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جهت افزایش سلامت بهداشت جامعه و تهیه دستورالعمل‌‌های استفاده از ظرفیت طب اسلامی – ایرانی در طب نوین ۹- رسیدگی به تخلفات فعالیت‌‌های حوزه طب اسلامی ایرانی ۱۰- همکاری با مراجع ذیصلاح در جهت رسیدگی به تخلفات غیر صنفی و جرائم شاغلین حرف طب ایرانی (سنتی) و طب اسلامی و اظهارنظر‌های کارشناسی مشورتی در این رابطه با مراجع ذی ربط. ۱۱- همکاری با مراجع ذی صلاح در جهت حفظ احترام و شؤون متخصصین طب ایرانی و طب اسلامی در جامعه ۱۲ – همکاری با مراجع ذیربط در جهت گسترش فعالیت‌‌های علمی و تحقیقاتی و انتشارات طب ایرانی و طب اسلامی. ۱۳- تنظیم دستورالعمل‌‌های تبلیغاتی و آگهی‌‌های داروئی و مواد خوراکی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی و امور طب اسلامی – ایرانی و اعلام به مراجع ذیربط. تبصره – سازمان موظف است حداکثر ظرف مدت پانزده روز از تاریخ وصول استعلامیه، نظر خود را به مراجع ذیربط اعلام نماید. ۱۴ – تدوین و تصویب مقررات و ضوابط خاص صنفی مربوط به استاندارد کردن تابلو‌ها و سرنسخه‌‌های موسسات طب اسلامی – ایرانی و متخصص طب اسلامی – ایرانی ۱۵- صادر نمودن کارت عضویت برای اعضاء سازمان موضوع این قانون ۱۶- اظهارنظر کارشناسی در مورد جرائم متخصص طب اسلامی- ایرانی به عنوان مرجع رسمی به دادگاه‌ها و دادسرا‌ها. ۱۷- اظهارنظر و مشارکت فعال به هنگام تعیین یا تجدیدنظر در تعرفه‌‌های خدمات طب اسلامی – ایرانی بخش دولتی و تعیین تعرفه‌‌ها در بخش غیر دولتی ۱۸- اظهارنظر و مشارکت فعال در تعیین و یا تجدیدنظر در میزان مالیات و عوارض مشاغل مربوط به طب اسلامی – ایرانی و همکاری با مراجع ذیصلاح در وصول آن. ۱۹- مشارکت در تدوین آئین نامه‌‌ها و دستورالعمل‌‌های نظارتی در مورد مطب‌‌ها، مؤسسات طب اسلامی – ایرانی و دیگر مراکز پاراکلینیک در بخش خصوصی ۲۰ – عضویت در شورا‌های گسترش و برنامه ریزی دانشگاه‌ها و مشارکت در تعیین ظرفیت دانشگاه‌های دولتی و غیر دولتی. ۲۱ – کمک به رفع مشکلات رفاهی و مالی شاغلان حرف طب اسلامی – ایرانی کم درآمد و خسارت دیده از طریق صندوق تعاون و رفاه. ۲۲- همکاری با مراجع ذیربط در ارائه خدمات امدادی، بهداشتی و درمانی به هنگام بروز حوادث و سوانح غیر مترقبه از طریق تشویق و بسیج اعضای سازمان فصل چهارم – شرایط عضویت ماده ۴ – شرایط عضویت در سازمان عبارتند از: ۱- داشتن گواهینامه پزشکی و تخصصی طب ایرانی (سنتی) (مورد تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) یا مدرک سطح دو حوزه علمیه (مورد تایید مدیریت مرکز حوزه علمیه) و تایید سه نفر از مجتهدین حوزه طب اسلامی ۲-داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران ۳- داشتن حسن شهرت اجتماعی ۴- داشتن تعهد عملی به احکام دین مبین اسلام و وفاداری به قانون اساسی تبصره – اقلیت‌‌های دینی مصرح در قانون اساسی متدین به احکام مذهب خود می‌باشند. ۵- نداشتن محکومیت کیفری موثر تبصره ۱- عضویت افراد فاقد مدرک علمی مرتبط که دارای مهارت، سابقه و تجربه عملی و حسن شهرت باشند پس از اخذ آزمون کتبی و شفاهی توسط شورای عالی و تصویب مجمع تا دو سال پس از شروع فعالیت این سازمان بلامانع می‌باشد. تبصره ۲-اعضاء همه ساله مبلغی را به عنوان حق عضویت به سازمان پرداخت خواهند نمود میزان و نحوه وصول آن توسط دستورالعملی خواهد بود که توسط شورای عالی سازمان تهیه می‌شود. تبصره ۳- برای پرداختن به حرفه طب اسلامی- ایرانی پس از اخذ پروانه اشتغال، عضویت در سازمان الزامی است. فصل پنجم – ارکان سازمان ماده ۵- ارکان سازمان به شرح ذیل می‌باشد: ۱- مجمع عمومی نظام طب اسلامی – ایرانی که در این قانون به اختصار «مجمع عمومی» نامیده می‌شود. ۲- شورای عالی طب اسلامی – ایرانی که در این قانون شورای عالی نامیده می‌شود. ۳- رئیس کل ۴- هیأت مدیره استانی سازمان تبصره – هیأت مدیره استانی در استان‌هایی که بیش از پانصد عضو مستقر داشته باشند، تشکیل می‌شوند و وظایف و اختیارات و ساختار تشکیلاتی این هیأت به پیشنهاد رئیس کل و تصویب شورای عالی تعیین می‌گردد. ۵- هیأت انتظامی رسیدگی به تخلفات شغلی و حرف‌های شاغلین گروه طب اسلامی – ایرانی و حرف وابسته ۶- بازرسان ۷- صندوق رفاه و تعاون. ماده ۶ – ترکیب مجمع سازمان به شرح زیر می‌باشد: هیأت مدیره نظام طب اسلامی- ایرانی هر یک از استان‌ها با توجه به تعداد شرکت کنندگان در انتخابات هیأت مدیره استان مذکور، یک یا چند نفر از بین خود را به عنوان نماینده خود برای تشکیل مجمع عمومی به ترتیب زیر معرفی می‌نماید: الف – تا پانصد نفر شرکت کننده در انتخابات، یک نفر. ب – از پانصد و یک تا هزار نفر شرکت کننده در انتخابات، دو نفر. ج – از هزار و یک تا هزار و پانصد نفر شرکت کننده در انتخابات، سه نفر. و به همین ترتیب تا حداکثر ده نفر به عنوان نماینده حوزه مربوطه به عنوان عضو مجمع عمومی انتخاب می‌شوند. ماده ۷- وظایف و اختیارات مجمع عمومی به شرح زیر است: ۱- انتخاب اعضای اصلی و علی البدل شورای عالی برای دوره چهار ساله و بازرسان به طور سالانه ۲- استماع گزارش شورای عالی، رئیس کل و بازرسان ۳- تصویب سیاست‌‌های کلان پیشنهادی شورای عالی ۴- تعیین و تصویب شرایط صدور فعالیت برای اعضا در حوزه طب ایرانی اسلامی ۵- تدوین و تصویب آیین نامه‌‌های داخلی مجمع عمومی و شورای عالی سازمان پس از پیشنهاد شورای عالی ۶- سایر مواردی که به موجب این قانون و سایر قوانین به عهده مجمع عمومی می‌باشد ۷- مذاکره و اتخاذ تصمیم در سایر اموری که در دستور کار جلسه قرار دارد و طبق قوانین و آئین نامه‌‌های مربوطه و سایر ضوابط به عهده سازمان و در صلاحیت مجمع می‌باشد. تبصره – در اولین جلسه در مورد انتخاب رئیس و دو نفر نائب رئیس و یک نفر منشی مجمع بر اساس آئین نام‌های که با پیشنهاد شورای عالی به تصویب مجمع می‌رسد اتخاذ تصمیم می‌گردد. ماده ۸- اعضای شورای عالی سازمان عبارتند از: ۱- نه نفر از اعضای سازمان به ترتیب چهار نفر متخصص در طب ایرانی و پنج نفر از متخصصین طب اسلامی به انتخاب مجمع عمومی ۲- دو نفر از متخصصین حوزه طب ایرانی با معرفی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ۳- یک نفر از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی با معرفی کمیسیون مذکور به عنوان ناظر تبصره ۱ – جلسات شورا حداقل هر سه ماه یکبار تشکیل می‌شود و با حضور دو سوم اعضاء رسمیت می‌یابد و تصمیمات آن با رأی اکثریت مطلق حاضران معتبر است. تبصره ۲- شورا دارای یک رئیس و یک نایب رئیس و یک دبیر است که از بین اعضا با رای اکثریت نسبی برای مدت دو سال انتخاب می‌شوند. تبصره ۳- دبیر شورا مسئول تشکیل جلسات و اداره دبیر خانه خواهد بود. ماده ۹- رئیس کل از بین اعضاء با پیشنهاد شورای عالی و تایید مجمع عمومی برای مدت چهار سال انتخاب می‌شود، انتخاب وی برای دو دوره متوالی بلامانع است. تبصره ۱- رئیس با پیشنهاد شورای عالی یا درخواست دوسوم اعضای مجمع عمومی و تصویب مجمع عمومی برکنار می‌شود. تبصره ۲- رئیس کل سازمان بالاترین مقام اجرایی و اداری مالی و نماینده قانونی سازمان در کلیه مراجع با حق توکیل به غیر می‌باشد و در حدود مصوبات مجمع عمومی و شورای عالی و قوانین و مقررات دارای اختیارات لازم می‌باشد. ماده ۱۱ – هیأت مدیره نظام طب اسلامی – ایرانی استان تا پانصد نفر متخصص طب اسلامی و متخصص طب ایرانی، مرکب از نه نفر به شرح زیر می‌باشد: الف – سه نفر از متخصص در طب ایرانی به انتخاب متخصصین طب ایرانی استان ب – سه نفر از متخصصین طب اسلامی به انتخاب متخصصین طب اسلامی استان ج- سه نفر صاحبان حرف مرتبط با طب اسلامی – ایرانی به انتخاب صاحبان حرف مذکور در آن استان تبصره – مادامی که انتخاب افراد موضوع بند(ج) انجام نشود، به جای آنها از متخصصین مذکور در بند‌های (ب) و (ج) انتخاب می‌شود. ماده ۱۲- هیأت مدیره نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌هایی که بیش از پانصد نفر عضو داشته باشد مرکب از پانزده نفر به شرح زیر می‌باشد: الف – پنج نفر از متخصص در طب ایرانی به انتخاب متخصصین طب ایرانی استان ب – پنج نفر از متخصصین طب اسلامی به انتخاب متخصصین طب اسلامی استان ج – پنج نفر صاحبان حرف مرتبط با طب اسلامی – ایرانی به انتخاب صاحبان حرف مذکور در آن استان تبصره ۱ – مادامی که انتخاب افراد موضوع بند (ج) انجام نشود، به جای آنها از متخصصین مذکور در بند‌های (ب) و (ج) انتخاب می‌شود. تبصره ۲- سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی مرکز یک استان با تصویب شورای عالی عهده دار وظایف نظام طب اسلامی – ایرانی نزدیکترین استانی که در آن نظام پزشکی تشکیل نشده است نیز می‌باشد. تبصره ۲ – اعضای استان‌هایی که امکان تشکیل هیأت مدیره را ندارند می‌توانند در انتخابات نزدیکترین استان شرکت کنند. ماده ۱۳ – رئیس هیأت مدیره نظام طب اسلامی – ایرانی هر استان از بین منتخبین همان استان با پیشنهاد هیأت مدیره مربوطه و صدور حکم رئیس کل سازمان نظام طب اسلامی- ایرانی برای مدت چهار سال منصوب می‌گردد. تبصره ۱ – رؤسای هیأت مدیره استان‌ها همان وظایف و اختیارات رئیس کل سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی در محدوده سازمان نظام طب اسلامی- ایرانی استان مربوطه به استثنای وظایف خاص رئیس کل را به عهده خواهند داشت. تبصره ۲ – عزل رئیس هیأت مدیره استان می‌تواند به پیشنهاد هیأت مدیره توسط رئیس کل صورت بگیرد. ماده ۱۴ – بودجه سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی از محل حق عضویت اعضاء و هدایا و کمک‌‌های اشخاص حقیقی و حقوقی تأمین و به تصویب شورای عالی می‌رسد. تبصره ۱ – بودجه سالانه سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی استان توسط هیأت مدیره همان استان تهیه و طبق آئین نامه مصوب شورای عالی هزینه می‌شود. تبصره ۲ – میزان و طرز وصول حق ثبت نام سالانه اعضاء و دیگر مقررات اداری و مالی سازمان و نحوه هزینه بودجه پس از تصویب شورای عالی اجراء می‌شود. ماده ۱۵ – وظایف شورای عالی سازمان نظام طب اسلامی- ایرانی به شرح زیر می‌باشد: الف – اجرای دقیق وظایف مقرر در ماده (۳) این قانون و نظارت مستمر بر حسن اجرای آنها از طریق رئیس کل سازمان. ب – نظارت بر عملکرد سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌ها ج – نظارت بر عملکرد صندوق تعاون و رفاه وابسته به سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی د – رسیدگی به تخلفات انضباطی هیأت مدیره سازمان نظام طب اسلامی ایرانی استان‌ها ارجاعی از طرف شورای هماهنگی استان و رفع اختلاف بین آنها. هـ – تهیه و تصویب دستورالعمل‌های اجرایی لازم در چارچوب این قانون. و – انحلال هیأت مدیره سازمان نظام طب اسلامی- ایرانی استان‌ها و برگزاری انتخابات مجدد در چارچوب این قانون. ز – تصویب بودجه سالانه سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی جمهوری اسلامی ایران. ماده ۱۶ – وظایف هیأت مدیره سازمان نظام طب اسلامی- ایرانی استان‌ها به شرح زیر است: الف – هیأت مدیره سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌ها کلیه اختیارات و وظایف سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی به استثنای مواردی که در صلاحیت رئیس کل، مجمع عمومی و شورای عالی می‌باشد را در محدوده استان مربوطه دارا خواهد بود. ب – اجرای مصوبات شورای عالی در سطح استان فصل ششم – انتخابات ماده ۱۷ – مدت عملکرد هر دوره هیأت مدیره سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌ها و شورای عالی نظام طب اسلامی- ایرانی چهار سال تمام می‌باشد. تبصره ۱ – شروع اولین دوره فعالیت هیأت‌های مدیره مذکور حداکثر ده روز پس از اعلام قطعیت یافتن نتیجه انتخابات خواهد بود. تبصره ۲ – شروع فعالیت دوره‌‌های بعد نظام طب اسلامی – ایرانی بلافاصله پس از پایان دوره قبلی می‌باشد و چنانچه در پایان دوره، تشریفات انتخابات دوره بعد به نحوی از انحاء پایان نیافته باشد، ارکان دوره قبلی تا قطعیت نتیجه انتخابات جدید به فعالیت خود ادامه خواهد داد و مبدأ شروع کار دوره جدید از تاریخ قطعیت انتخابات خواهد بود. ماده ۱۸ – انتخابات برای دوره‌‌های بعد، سه ماه قبل از اتمام هر دوره با اعلام وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تشکیل هیأت مرکزی نظارت بر انتخابات انجام می‌شود. تبصره – انتخابات هیأت مدیره نظام طب اسلامی- ایرانی استانی که انتخابات آنها منحل و یا توسط هیأت مرکزی نظارت ابطال گردیده است، حداکثر ظرف مدت سه ماه با هماهنگی هیأت نظارت و با رعایت سایر مواد قانونی انجام می‌پذیرد. فصل هفتم- هیئت نظارت بر انتخابات سازمان ماده ۱۸- ترکیب هیأت نظارت بر انتخابات سازمان که برای مدت چهار سال انتخاب می‌گردند به شرح زیر است: ۱- یک نفر نماینده دادستان کل کشور ۲- یک نفر نماینده وزارت بهداشت ۳- دو نفر از اعضای نظام به انتخاب مجمع عمومی ۴- یک نفر نماینده وزارت کشور ۵ – یک نفر از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان و یک نفر از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به پیشنهاد کمیسیون‌های مربوطه و با انتخاب مجلس شورای اسلامی تبصره ۱ – هیأت مرکزی نظارت می‌تواند برای هر استان سه تا پنج نفر را جهت نظارت بر حسن اجرای انتخابات نظام طب اسلامی – ایرانی آن استان تعیین نماید. تبصره ۲ – تجدید انتخاب اعضاء هیأت مرکزی نظارت بر انتخابات برای دوره‌‌های بعدی بلااشکال است. تبصره ۳ – افراد مذکور باید شرایط موضوع بند‌های (الف)، (ب)، (ج) و (د) ماده (۲۲) این قانون را دارا باشند. ماده ۱۹- هیأت مرکزی نظارت وظایف زیر را دارا می‌باشد: الف – عزل و نصب اعضاء هیأت‌های نظارت بر انتخابات نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌ها و شورای عالی نظام طب اسلامی – ایرانی ب – نظارت بر حسن انجام انتخابات در حوزه‌‌های انتخاباتی و شورای عالی و رئیس کل ج – بررسی ن‌هائی صلاحیت نامزد‌های عضویت در هیأت مدیره نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌ها و ابلاغ نظر هیأت مرکزی به هیأت‌های اجرائی انتخابات مربوطه جهت اعلام عمومی. د – رسیدگی به شکایات نامزد‌هائی که صلاحیت آنها به تأیید هیأت‌های نظارت نرسیده باشد و تجدید نظر در آنها. هـ – رسیدگی به شکایات انتخاباتی در چارچوب مواد قانونی و آئین نامه‌‌های مربوطه. و – توقف یا ابطال تمام یا قسمتی از مراحل انجام انتخابات در چارچوب مواد قانونی و دستورالعمل‌های مربوطه این قانون رأسا و یا با پیشنهاد هیأت‌های اجرائی یا هیأت‌های نظارت حوزه‌‌های انتخاباتی. ز – تأیید ن‌هائی حسن انجام انتخابات هیأت مدیره نظام طب اسلامی- ایرانی استان‌ها و اعضاء شورای عالی نظام طب اسلامی- ایرانی و رئیس کل و امضاء اعتبارنامه منتخبین. ح – رسیدگی به شکایات و اعتراضات کتبی افراد در مورد تأیید صلاحیت نامزد‌های عضویت در هیأت مدیره نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌ها و تجدید نظر در آنها. تبصره – هیأت مرکزی نظارت می‌تواند طبق دستورالعملی که تهیه می‌نماید تمام یا قسمتی از وظایف مقرر در این ماده را به هر یک از هیأت‌های نظارت بر انتخابات هیات مدیره نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌ها تفویض نماید. ماده ۲۰- برگزاری انتخابات هیأت مدیره نظام طب اسلامی- ایرانی و اعضاء شورای عالی نظام طب اسلامی – ایرانی و رئیس کل به عهده هیأت‌های اجرائی انتخابات مربوطه بوده که ترکیب و نحوه تشکیل و نحوه کار آنها و کیفیت و نحوه برگزاری انتخابات مربوطه طبق آئین نام‌های خواهد بود که توسط شورای عالی نظام طب اسلامی – ایرانی تهیه و به تصویب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌رسد. ماده ۲۱ – شرایط انتخاب کنندگان عبارت است از: الف – تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران. ب – داشتن کارت عضویت در سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی. ج – شاغل بودن در استان منطقه انتخاباتی در زمان انتخابات به تأیید نظام طب اسلامی – ایرانی آن استان ماده ۲۲ – شرایط انتخاب شوندگان هیأت‌های مدیره سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی و شورای عالی نظام طب اسلامی – ایرانی به شرح زیر می‌باشد: الف – تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران. ب – نداشتن فساد اخلاقی و مالی. ج – داشتن حسن شهرت اجتماعی و شغلی در عمل به اجرای اصول پزشکی و رعایت اخلاق و شؤون پزشکی. د – داشتن حسن شهرت در تعهد عملی به احکام دین مبین اسلام و وفاداری به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. تبصره – اقلیت‌‌های دینی مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تابع احکام دین اعتقادی خود می‌باشند. هـ – دارا بودن حداقل سه سال سابقه عضویت در نظام طب اسلامی – ایرانی. تبصره – اعضاء هیأت اجرائی و نظارت نمی‌توانند به عنوان انتخاب شونده ثبت نام نمایند. ماده ۲۳ – وزارت بهداشت، درمان آموزش پزشکی مسؤول برگزاری انتخابات هیأت مدیره نظام طب اسلامی ایرانی از طریق هیأت‌های اجرائی انتخابات با رعایت مواد این قانون خواهد بود. ماده ۲۴- وظایف بازرسان به شرح زیر است: الف – نظارت بر نحوه هزینه بودجه که بر اساس مصوبات شورای عالی سازمان هزینه می‌گردد. ب – تنظیم و ارائه گزارش راجع به عملکرد سالانه مالی سازمان و نظام طب اسلامی – ایرانی استان‌ها به شورای عالی و مجمع عمومی ج – بازرسان می‌توانند بدون دخالت در امور اجرائی سازمان، در هر زمان، هر گونه رسیدگی و بازرسی مالی لازم را به نحوی که در امور جاری سازمان وقف‌های ایجاد ننماید، انجام داده و اسناد و مدارک و اطلاعات مالی مربوط به سازمان را مطالبه و مورد رسیدگی قرار دهند. د – چنانچه بازرسان در ضمن بازرسی تخلف و یا تقصیری را متوجه رئیس کل و یا معاونین و یا سایر رؤسای هیأت مدیره استان‌ها مشاهده کنند باید به شورای عالی اطلاع دهند. هـ – بازرسان در مقابل سازمان‌ها و اشخاص ثالث نسبت به قصور یا تخلفاتی که در انجام وظایف خود مرتکب می‌شوند طبق قوانین و مقررات موجود مسؤولیت خواهند داشت. و – نظارت بر اجرای مصوبات شورای عالی سازمان ز – تمام اموری که از سوی رئیس کل یا بر اساس مصوبه مجمع عمومی به بازرسان ارجاع می‌شود. فصل هشتم – هیأت‌های انتظامی طب اسلامی- ایرانی ماده ۲۵ – هیئت‌‌های انتظامی رسیدگی به تخلفات سازمان به منظور رسیدگی به تخلفات صنفی و حرف‌های شاغلین حرف طب اسلامی و ایرانی و کلی حرف در دو سطح عالی (در مرکز) و بدوی (در استان‌ها) جهت رسیدگی به موارد زیر تشکیل می‌گردد: ۱- عدم رعایت موازین شرعی و قانونی و مقررات صنفی و حرف‌های و شغلی در انجام وظایف قانونی ۲-سهل انگاری در انجام وظایف و اجرای مصوبات قانون ۳- گواهی گزارش خلاف واقع ۴- گرفتن وجهی غیر از آنچه در قوانین و مقررات پیش بینی شده یا اخذ وجه یا مالی که عرفا جایز نمی‌باشد. ۵- ارائه مدارک به اشخاصی که قانونا حق دریافت آن را ندارند یا خودداری از تسلیم مدارک به اشخاصی که قانون حق دریافت آنها را دارند. ۶-کتمان حقایق در مواردی که از سوی سازمان یا مراجع ذیصلاح مورد مطالبه و سوال قرار می‌گیرد. تبصره ۱- عدم رعایت موازین شرعی و قانونی و مقررات صنفی و حرف‌های و شغلی و سهل انگاری در انجام وظایف قانونی به وسیله شاغلین حرف پزشکی و وابسته به پزشکی تخلف محسوب و متخلفین با توجه به شدت و ضعف عمل ارتکابی و تعدد و تکرار آن حسب مورد به مجازات‌های زیر محکوم می‌گردند: الف – تذکر یا توبیخ شفاهی در حضور هیأت مدیره نظام طب اسلامی – ایرانی محل. ب – اخطار یا توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام طب اسلامی – ایرانی محل. ج – توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام طب اسلامی- ایرانی و نشریه نظام طب اسلامی – ایرانی محل یا الصاق رأی در تابلو اعلانات نظام طب اسلامی – ایرانی محل. د – محرومیت از اشتغال به حرفه‌‌های طب اسلامی و ایرانی و وابسته از سه ماه تا یک سال در محل ارتکاب تخلف. ‌هـ – محرومیت از اشتغال به حرفه‌‌های طب اسلامی و ایرانی و وابسته از سه ماه تا یک سال در تمام کشور. و – محرومیت از اشتغال به حرفه‌‌های طب اسلامی و ایرانی از بیش از یک سال تا پنج سال در تمام کشور. ز – محرومیت دائم از اشتغال به حرفه‌‌های طب اسلامی و ایرانی و وابسته در تمام کشور. تبصره – رسیدگی به تخلفات موضوع این ماده مانع رسیدگی قضایی نیست. تبصره ۲ – آئین نامه‌‌های ذیربط در این باره به قوت خود باقی است و اجرا خواهد شد و در صورت نیاز به هر گونه تغییر با تصویب شورای عالی نظام طب اسلامی – ایرانی قابل تغییر و اجرا می‌باشد. ماده ۲۶ – در معیت هیأت بدوی انتظامی، اعضای دادسرا مرکب از دادستان و تعداد مورد نیاز دادیار به تشخیص شورای عالی با رأی اعضاء هیأت مدیره و حکم ریاست سازمان انتخاب می‌شوند. تبصره ۱ – دادیاران باید حداقل پنج سال سابقه اشتغال به حرف طب اسلامی یا طب ایرانی یا در یکی از حرف وابسته و دادستان حداقل هفت سال سابقه اشتغال به حرف طب اسلامی یا طب ایرانی داشته باشند. تبصره ۲- مدت مأموریت اعضاء دادسرا تا پایان دوره هیأت مدیره است. تبصره ۳ – دادستان می‌تواند یکی از دادیاران را به عنوان معاون اول خود انتخاب کند تا از طرف او وظایف محوله را انجام دهد. ماده ۲۷ – دادسرای انتظامی در موارد ذیل مکلف به شروع رسیدگی است: الف – شکایت شاکی ذی نفع یا سرپرست و یا نمایندگان قانونی بیمار. ب – اعلام تخلف از مراجع قضائی – اداری. ج – اعلام تخلف از طرف هیأت مدیره، شورای عالی و ریاست سازمان. د – شکایت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی‌‌. هـ – در مورد تخلفات مشهودی که به نظر اعضاء دادسرا و هیأت‌های انتظامی طب اسلامی یا طب ایرانی رسیده است. و – ارجاع از طرف هیأت بدوی انتظامی طب اسلامی یا طب ایرانی ماده ۲۸- دادسرا پس از وصول شکایت با اقدامات مقتضی اعم از تحقیق از شاکی، ملاحظه مدارک و سوابق مربوطه و استعلام از مطلعین و انجام معاینات و آزمایشات مورد لزوم و جلب نظر کارشناسی، موضوع را مورد رسیدگی قرار خواهد داد. در صورتی که عقیده به تعقیب داشته باشد پس از جلب موافقت دادستان یا معاون اول، کیفر خواست تنظیم و پرونده را جهت رسیدگی به هیأت بدوی انتظامی ارسال می‌نماید. ماده ۲۹ – کیفرخواست باید مشتمل بر مشخصات کامل متخلف، تاریخ و محل تخلف و چگونگی آن و دلایل مربوط به مواد استنادی باشد. ماده ۳۰ – در صورتی که دادسرا به علت عدم وقوع تخلف یا فقد دلیل نظر به منع تعقیب داشته باشد و در صورت موافقت دادستان دستور منع تعقیب صادر و مراتب را با تذکر حق شکایت به شاکی یا مرجع اعلام تخلف اعلام می‌نماید. این قرار ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ به ذی نفع در هیأت بدوی انتظامی قابل رسیدگی بوده و در صورت تشخیص فسخ قرار منع تعقیب، هیأت بدوی انتظامی راسا به موضوع رسیدگی و حکم مقتضی صادر خواهد کرد. ماده ۳۱ – در صورت اعتراض هر یک از طرفین شکایت به رأی هیأت بدوی انتظامی پرونده جهت رسیدگی مجدد به هیأت تجدید نظر استان ارجاع می‌شود. ماده ۳۲- هیأت‌های بدوی انتظامی رسیدگی به تخلفات صنفی و حرف‌های هیأت مدیره‌‌های نظام طب اسلامی – ایرانی که مرجعی است صلاحیتدار با مسؤولیت رسیدگی به تخلفات صنفی و حرف‌های شاغلین حرف طب اسلامی و وابسته که از طرف دادسرای انتظامی طبق آئین دادرسی ارجاع می‌گردد و تعیین مجازات‌های انتظامی مناسب برای آنها متشکل از سیزده نفر به شرح ذیل خواهد بود : الف – یک نفر قاضی به معرفی ریاست قوه قضائیه. ب – مدیر کل پزشکی قانونی استان مربوطه یا نماینده وی. ج – دو نفر از متخصصان طب اسلامی استان مربوطه. د – دو نفر از متخصصان طب ایرانی استان مربوطه هـ- دو نفر از متخصصان حرف وابسته به طب اسلامی و طب ایرانی تبصره ۱ – افراد موضوع بند‌های (ج)، (د)، (هـ) این ماده که افراد متدین به دین اسلام و خوش سابقه استان مربوطه با تجربه حداقل پنج سال در حرفه مربوطه خواهند بود با پیشنهاد هیأت مدیره نظام طب اسلامی – ایرانی استان مربوطه و تأیید و حکم رئیس کل سازمان منصوب می‌گردند. حداکثر یک نفر از افراد مذکور با شرایط ذکر شده می‌توانند از بین افراد متدین به یکی از ادیان مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران باشند. تبصره ۲ – هر یک از هیأت‌های بدوی انتظامی پزشکی استان‌ها علاوه بر این که مسؤولیت رسیدگی به تخلفات صنفی و حرف‌های شاغلین حرف طب اسلامی و ایرانی و وابسته را بر عهده دارند مراجعی هستند صلاحیتدار در امر اعلام نظر کارشناسی و تخصصی به مراجع ذیصلاح قضائی در رابطه با رسیدگی به تخلفات غیر صنفی و غیر حرف‌های و جرائم شاغلین به حرف پزشکی و وابسته پزشکی. تبصره ۳ – هر یک از هیأت‌های بدوی انتظامی طب اسلامی – ایرانی می‌توانند در امر رسیدگی به تخلفات صنفی و حرف‌های موضوع این ماده نظرات کارشناسی کمیسیون‌های تخصصی مشورتی نظام طب اسلامی – ایرانی استان مربوطه را در خواست نمایند. کمیسیون‌های مذکور موظفند حداکثر ظرف مدت پانزده روز نظرات کارشناسی خود را در اختیار هیأت‌های بدوی انتظامی قرار دهند. تبصره ۴ – در صورتی که هر یک از طرفین یا نمایندگان قانونی آنان نسبت به نظریه کارشناسی هیأت بدوی ذیربط معترض باشند دادگاه و دادسرا در صورت لزوم می‌توانند نظریه هیأت تجدید نظر انتظامی طب اسلامی – ایرانی استان و یا هیأت عالی انتظامی نظام طب اسلامی- ایرانی را به عنوان مرجع تخصصی ذیربط استعلام نمایند. ماده ۳۳ – به منظور رسیدگی مجدد به پرونده‌‌هائی که پس از صدور رأی هیأت‌های بدوی انتظامی مورد اعتراض هر یک از طرفین قرار گیرد، هیأتی به نام هیأت تجدیدنظر انتظامی استان با ترکیب زیر در محل نظام طب اسلامی ایرانی استان مرکز استان تشکیل می‌گردد: الف – یک نفر از قضات دادگاه‌های تجدید نظر استان تهران با معرفی ریاست قوه قضائیه. ب – رئیس سازمان پزشکی قانونی کشور یا نماینده وی ج – دو نفر از متخصصان طب اسلامی عضو سازمان د – دو نفر از متخصصان طب ایرانی عضو سازمان هـ- دو نفر از متخصصان حرف وابسته به طب اسلامی و طب ایرانی عضو سازمان تبصره – افراد موضوع بند‌های (ج)، (د)، (هـ) این ماده که از افراد مسلمان و خوش سابقه بوده و حداقل هفت سال تجربه در حرفه مربوطه خود داشته باشند به پیشنهاد شورای عالی و حکم رئیس کل منصوب خواهند شد و عزل آنان توسط رئیس کل خواهد بود. حداکثر یک نفر از افراد مذکور با شرایط ذکر شده می‌توانند افراد متدین به یکی از ادیان مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران باشند. ماده ۳۴ – آراء هیأت‌های تجدید نظر انتظامی حد مجازات‌های بند‌های (الف)، (ب) و (ج) تبصره (۱) ماده (۲۸) قطعی است. ماده ۳۵- به منظور رسیدگی به اعتراضات و شکایات اشخاص (حقیقی – حقوقی) از طرز کار هیأت‌های بدوی و تجدید نظر انتظامی موضوع مواد (۳۵) و(۳۶) این قانون، نظارت عالیه بر کار هیأت‌های بدوی و تجدید نظر انتظامی و ایجاد هماهنگی بین آنها و تجدید نظر در احکام صادره از سوی هیأت‌های تجدیدنظر انتظامی، هیأت‌های عالی انتظامی با ترکیب زیر در سازمان مرکزی نظام طب اسلامی – ایرانی تشکیل می‌گردد: الف – یک نفر از قضات با تقوی و با تجربه دیوان عالی کشور با معرفی رئیس قوه قضائیه. ب – رئیس سازمان پزشکی قانونی کشور یا نماینده تام الاختیار وی. ج – دو نفر از متخصصان طب اسلامی عضو سازمان د – دو نفر از متخصصان طب ایرانی عضو سازمان هـ- دو نفر از متخصصان حرف وابسته به طب اسلامی و طب ایرانی عضو سازمان حداکثر یک نفر از افراد مذکور در بند‌های فوق می‌توانند از بین افراد متدین به یکی از ادیان مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با شرایط مذکور باشند. تبصره ۱ – شورای عالی می‌تواند مسؤولیت رسیدگی به تخلفات صنفی و حرف‌های شاغلین حرف طب اسلامی و طب ایرانی و وابسته چند استان را به یک هیأت بدوی انتظامی محول و واگذار نماید. تبصره ۲ – افراد مذکور در بند‌های (ج)، (د)، (هـ) این ماده با پیشنهاد رئیس کل سازمان و تصویب شورای عالی نظام طب اسلامی – ایرانی با حکم رئیس کل سازمان برای مدت چهار سال منصوب می‌گردند. عزل آنها قبل از انقضای مدت چهار سال با رئیس کل سازمان خواهد بود و تجدید انتخاب آنها برای دوره‌‌های بعدی بلا اشکال است. ماده ۳۶ – با رأی شورای عالی سازمان حداکثر تا پنج شعبه از هیأت‌‌های بدوی و تجدید نظر عالی انتظامی قابل تشکیل خواهد بود. ماده ۳۷ – چنانچه رئیس کل سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی جمهوری اسلامی ایران آراء قطعی هیأت‌های بدوی و تجدید نظر انتظامی استان را خلاف قانون تشخیص دهد می‌تواند از نظر هیأت عالی درخواست بررسی مجدد نماید، رأی هیأت عالی قطعی است. تبصره – آراء قطعی هیأت‌‌های بدوی، تجدیدنظر و هیأت عالی انتظامی نظام طب اسلامی- ایرانی ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ، قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان می‌باشد. ماده ۳۸ – هیأت‌‌های بدوی انتظامی نظام طب اسلامی- ایرانی هر یک از استان‌ها موظفند نظر مشورتی کارشناسی و تخصصی خود را نسبت به هر یک از پرونده‌‌های مربوط به رسیدگی به اتهام بزه ناشی از حرفه صاحبان مشاغل طب اسلامی و طب ایرانی در اختیار دادگاه‌ها و دادسرا‌های استان مربوطه قرار دهند. تبصره ۱ – اعلام نظر کارشناسی و تخصصی مشورتی هیأت‌‌های بدوی انتظامی نظام طب اسلامی- ایرانی هر یک از استان‌ها به دادگاه‌ها و دادسرا‌های ذی ربط پیرامون پرونده‌‌های مربوط به رسیدگی به اتهام بزه ناشی از حرفه صاحبان مشاغل طب اسلامی و طب ایرانی نباید بیش از دو ماه از تاریخی که دادگاه‌ها و دادسرا‌های استان مربوطه درخواست می‌نمایند بگذرد. تبصره ۲ – دادگاه‌ها و دادسرا‌های جمهوری اسلامی ایران در هر یک از استان‌ها باید حداقل چهل و هشت ساعت قبل از احضار و جلب هر یک از صاحبان مشاغل پزشکی به دادگاه و یا دادسرا به خاطر رسیدگی به اتهام بزه ناشی از حرفه صاحبان مشاغل طب اسلامی و طب ایرانی مراتب را به اطلاع هیأت بدوی انتظامی نظام طب اسلامی – ایرانی استان مربوطه برسانند. ماده ۳۹ – شورای عالی نظام طب اسلامی – ایرانی به منظور اجراء هر چه بهتر وظایف سازمان مقرر در این قانون می‌تواند کمیسیون‌های تخصصی مشورتی تشکیل دهد که نوع کمیسیون و ترکیب و نحوه کار آنها طبق دستورالعملی خواهد بود که توسط رئیس کل سازمان تهیه و به تصویب شورای عالی نظام طب اسلامی – ایرانی خواهد رسید. ماده ۴۰ – اعتبار مورد نیاز برای اجرای این قانون از محل‌‌های زیر تأمین می‌گردد: الف- اعتبارات و دارایی‌‌های موجود در سازمان نظام طب اسلامی- ایرانی جمهوری اسلامی ایران و نظام طب اسلامی- ایرانی استان‌ها. ب – حق عضویت سالانه اعضاء سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی. ج – کمک‌‌های اختیاری دولت و مؤسسات و افراد داوطلب. د – تأمین اعتبار از منابعی که بر اثر فعالیت‌های موضوع این قانون و یا مصوب شورای عالی استحصال می‌گردد. ماده ۴۱ – کلیه آیین نامه‌‌ها و دستورالعمل‌‌های مربوط به اجرای این قانون توسط شورایعالی تهیه و تا قبل از تصویب ن‌هایی آن، آیین نامه‌‌های قبلی به قوت خود باقی خواهد ماند. ماده ۴۲ – وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌تواند تمام و یا بخشی از مسؤولیت‌های خود در رابطه با آموزش مداوم جامعه پزشکی برگزاری امتحانات در سطوح مختلف، ارزشیابی و نظارت به امور آموزش و درمان را به سازمان نظام طب اسلامی – ایرانی واگذار نماید. در صورت تحقق این امر اعتبارات مربوطه به سازمان پرداخت خواهد شد. ماده ۴۳ – ساختار و تشکیلات سازمان نظام طب اسلامی- ایرانی جمهوری اسلامی ایران و تشکیلات تفصیلی آن و مقررات استخدامی کارکنان سازمان به پیشنهاد رئیس کل به تصویب شورای عالی سازمان خواهد رسید و کلیه امور اجرایی و اداری سازمان بر اساس تشکیلات مصوب انجام خواهد شد. ماده ۴۴- کلیه هزینه‌‌های اجرای این قانون از محل دریافت حق عضویت و درآمد‌های سازمان و کمک‌های اشخاص حقیقی و حقوقی تأمین می‌شود و به تصویب شورای عالی می‌رسد. انتهای پیام/