تحریم‌ها ابزار راهبردی آمریکا هستند
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، حلقه اقتصاد تحریم مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع) در ادامه سلسله جلسات خبرگانی خود پیرامون راهبردهای احتمالی ایالات متحده در قبال تحریم‌های جمهوری اسلامی طی نشستی با مسعود براتی، پژوهشگر حوزه اقتصاد تحریم به بررسی موضوع پرداخت.
براتی در این نشست گفت: سطوح فهم از تحریم را می توان به دو سطح تقسیم کرد. سطح اول معتقد است که تحریم‌های آمریکا به مثابه ابزارهایی هستند که به خاطر تنش زایی‌های ما ایجاد شده اند و با اصلاح رفتار و مذاکره قابل رفع است. اما دیدگاه دوم معتقد است که آمریکا به تحریم‌ها به مثابه یک ابزار نگاه می‌کند.
براتی افزود: آمریکا در قرن اخیر روی قدرت نیمه سخت به مثابه یکی از انواع قدرت تمرکز کرده که قدرت اقتصادی یکی از مولفه‌های آن است. آمریکایی ها تحریم را به عنوان یک ابزار راهبردی در نظر می‌گیرند.
وی خاطر نشان کرد: آنها به این نتیجه رسیدند که هر اتفاق، ایجاد کننده یک تراکنش مالی است بنابر این می‌توان با جلوگیری از تراکنش مالی از وقوع آن اتفاق جلوگیری کرد.
این کارشناس مسائل تحریم افزود: آمریکایی‌ها تصمیم گرفتند تا ایران را به عنوان نمونه مطالعه موردی برای کارایی تحریم‌ها در نظر بگیرند و در همین راستا از سال ۲۰۰۱ و با تصویب قانون وطن پرستی در آمریکا و اعطای اختیارات اجرایی به رئیس جمهور آمریکا، تحریم‌های هدفمند مالی را آغاز کردند.
وی افزود: تحریم‌های هدفمند مالی برای دولت‌ها معنی نداشت بلکه اثر گذاری آن بیشتر بر بازیگران غیر‌دولتی بود.
براتی خاطر نشان کرد: از سال ۲۰۱۰ و با اعمال قانون جامع تحریم‌های ایران دست وزارت خزانه داری برای تنبیه و مجازات کسانی که در تحریم ایران مشارکت نمی‌کنند باز شد. به همین جهت تحریم‌های فلج کننده آغاز شد و با تصویب قانون سیسادا و ایفکا ایران مورد مطالعاتی تحریمی آمریکا می‌شود که روز به روز در حال پیشرفت کردن است و تحریم‌ها به نوعی نظام مند می‌شوند.
براتی با اشاره به مذاکرات عمان افزود: مذاکرات عمان اشتباهی بود که نباید انجام می‌شد. مذاکرات عمان دو کارکرد مشخص داشت که اولی آن بود که مذاکره تبدیل به گفتمان انتخاباتی شد.
براتی خاطر نشان کرد: کارکرد دوم مذاکرات عمان این بود که مذاکره تبدیل به امری اجتماعی شد. به عنوان نمونه وقتی آقای هاشمی در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام می‌کند، دلار حدود ۴۰۰ تومان کاهش پیدا می‌کند و جامعه متوجه رویکرد جدید می‌شود.
انتهای پیام/