رونالدو یونایتد را تا کجا به دندان می‌کشد؟
به گزارش “ورزش سه”، منچستریونایتد در بازیسازی مشکل دارد. آنها نمی‌توانند در تغییر فاز هجومی به دفاعی به درست دفاع کنند. هیچ ساختار ثابتی برای حملات آنها وجود ندارد. آنها بیش از حد به بازیکنان وابسته هستند. آنها هیچ گزینه مشخصی برای پست هافبک دفاعی ندارند. از این نظر باید گفت که از خط میانی چندان درخشانی نیز برخوردار نیستند. آنها تیمی هستند که با هزینه گزافی در کنار هم قرار گرفته‌اند اما گاهی به نظر می‌رسد که ارزشی کمتر از این هزینه صورت گرفته دارند.
اما بدتر از همه این است که معمولا در دقایق پایانی نمایشی کاملا ناامیدکننده، آنها موفق می‌شوند گلی دیرهنگام و پیروزی‌بخش به ثمر برسانند که باعث می‌شود بعضی از ما حاضران در اتاق رسانه اولدترافورد از خودمان بپرسیم: آیا هیچکدام از این مشکلات واقعا اهمیتی دارند؟
باید اهمیت داشته باشند. به نظر می‌رسد که چنین نواقصی می‌تواند بسیاری از تیم‌های و سرمربیان دیگر را به زانو درآورد. اما با این که انتقادات قدیمی به صورت مداوم در طول سه سال گذشته صورت گرفته و تردیدهایی در بین هواداران حامی اما واقع‌گرا ایجاد شده، اوله گونار سولسشر همچنان از مهارت عجیب نتیجه‌گیری در زمانی که بیش از پیش به آن نیاز دارد برخوردار است.
البته داشتن این مهارت که او نیازی به کسب چنین پیروزی‌های نداشته باشد بسیار بهتر است. این پنجمین یا ششمین بار است که سولسشر از زمان حضور روی نیمکت یونایتد خودش را در چنین شرایطی می‌بیند اما یونایتد باز هم دوام می‌آورد. گاهی فشارها با نمایشی خیره‌کننده و متفاوت کم شده است، مانند دو پیروزی برابر تاتنهام و منچسترسیتی در دسامبر ۲۰۱۹. گاهی تمام مشکلات معمول هنوز برای ما قابل رویت هستند اما بازیکنانی به صورت انفرادی تمام تلاش‌شان را به کار می‌گیرند تا سایر هم تیمی‌ها را از خط پایان عبور دهند.
این دقیقا همان اتفاقی بود که در دیدار برابر ویارئال رخ داد. ویدیویی از دقایق پایانی و حساس این دیدار منتشر شد. در این ویدیو دیده می‌شود که پاس بی‌هدف نمانیا ماتیچ روی زمین در حرکت است و ادینسون کاوانی ۳۰ متر را با نهایت سرعت می‌دود تا آن را دنبال کند و سپس توپ را از یوان فویث رد کرده و آن را تبدیل به حرکتی هجومی می‌کند. تلاش کاوانی و تعهد او به تیم بسیار قابل توجه است. هرچند این موضوع که به نظر می‌رسد سایر بازیکنان یونایتد نیز کاملا تسلیم شده‌اند نیز به همین اندازه قابل توجه است.
در این کلیپ، کاوانی تنها بازیکنی است که یونایتد را در بازی نگه داشت است. هرچند در اکثر دقایق بازی این وظیفه بر عهده داوید دخیا قرار داشت. اگر مهارهای متعدد دروازه‌بان یونایتد در برابر پاکو آلکاسر، آرنات دانژوما و ضربه دقایق پایانی موی گومز نبود، فرصتی برای بازگشت به بازی باقی نمی‌ماند. در آخرین دقیقه از پنج دقیقه وقت اضافه، کریستیانو رونالدو اولین حضور پررنگش در بازی را به نمایش گذاشت و موفق شد یکی از به یادماندنی‌ترین لحظات دوران حضورش در یونایتد را رقم بزند.
بازگشت رونالدو از یک سو دوراهی دشواری را در این تیم ایجاد کرده است. انتظارات به حدی بالا رفته که شاید یونایتد هنوز قادر به برآورده کردن آن نباشد. این بازیکن ۳۶ ساله حداقل تا به حال سهم خودش را انجام داده است. او تا به حال در پنج بازی پنج گل زده و تنها دیداری که بدون گل زده از سوی او به پایان رسیده شکست ۰-۱ بابر استون ویلا در روز شنبه بوده است. او «اجتناب ناپذیر» است. مشکلات تاکتیکی اساسی یونایتد زمانی بیش از پیش هویدا می‌شود که این بازیکن نمی‌تواند در جریان یک بازی تاثیرگذار باشد. شرایط در دیدار برابر ویارئال نیز به همین شکل بود.
یکی از نشانه‌های این موضوع که سولسشر پذیرفته تیمش مشکلاتی دارد که باید حل شود این است که او از سیستمی جدید برابر ویارئال استفاده کرد. پل پوگبا پستی هجومی‌تر در خط میانی داشت و تقریبا کنار برونو فرناندز قرار گرفته بود تا یونایتد از سیستم ۳-۳-۴ با حضور اسکات مک تومینای به عنوان تک هافبک دفاعی استفاده کند. تغییر شرایطی نیز در دفاع کناری دیده می‌شد، جایی که دیه‌گو دالوت جانشین آرون ون بیساکای محروم شده و در پستی حضور داشت که باید به میانه میدان نیز سرکشی می‌کرد.
دالوت پس از پایان بازی گفت:« ما می‌خواستم کناره‌ها را به وینگرها بسپاریم. مدافعان کناری به میان زمین می‌آمدند تا جلوی ضدحملات را بگیرند و بازیسازی را از مناطق میانی انجام دهند.»
وقتی همه آماده باشند، این سیستم می‌تواند بیشترین تعداد بازیکنان بااستعداد یونایتد را در زمین قرار دهد و پوگبا را از پست‌های دفاعی جدا کند. همانطور که در یک ساعت ابتدایی بازی برابر ویارئال دیده شد، تنها مشکل این سیستم این است که جواب نمی‌دهد. اگر تغییر نقش دالوت به منظور جلوگیری از ضدحملات بود، تاثیری برعکس داشت و فضای پشت سر او در سمت راست دفاع یونایتد را باز گذاشت تا حریف با ارسال توپ‌های ساده برای دانژوما به دروازه این تیم نزدیک شود.
در حالی که دالوت بین دو نقش گیر افتاده نمی‌توانست هیچ یک از آنها را به طور کامل انجام دهد، مک تومینای برای پوشش فضایی قابل توجه تنها مانده و بارها از بازیکنان حریف جا ماند. پوگبا، دالوت یا الکس تلس به نوبت به خط حمله اضافه میشدند اما این خط حمله پنج نفره در انتظار رسیدن توپ از سمت دیگر زمین بسیار ساکن و بدون حرکت بود. این باعث شد که مک تومینای و خط دفاعی یونایتد بیش از پیش در برابر ضدحملات آسیب پذیر باشد.
حداقل این بار شرایط تغییر کرد. سولسشر اخیرا به اندازه کافی با انتقادات بسیاری از بی‌تاثیر بدون تعویض‌هایش روی روند بازی روبرو بوده است. منصفانه به نظر می‌رسد اگر به این موضوع اشاره کنیم که پس از یک آغاز ضعیف، یونایتد در ۳۰ دقیقه پایانی بازی پس از گل تساوی تلس عملکرد خوبی را به نمایش گذاشت. با این که عقب نشینی ویارئال نیز بی‌تاثیر نبود اما تعویض‌های سولسشر نیز تاثیر مثبتی داشت. کاوانی انگیزه تازه‌ای را به خود به بازی آورد، در حالی که فرد و جسی لینگارد نیز نقشی قابل توجه در گل پیروزی‌بخش رونالدو ایفا کردند.
هرچند این احساس وجود دارد که وقتی فریادهای خوشحالی هواداران از به ثمر رسیدن گل پیروزی توسط اسطوره تازه بازگشته‌شان به پایان برسد، حتی جذابیت این اتفاق نیز نمی‌تواند نواقص بسیار زیاد این نمایش را بپوشاند. سرمربی یونایتد در مصاحبه پس از بازی گفت:« ما مجبور شدیم تمام تلاش‌مان را به کار بگیریم و در پایان خوش شانس بودیم.» هیچکدام از معضلات ترکیب یونایتد نهایتا در این دیدار اهمیتی نداشتند. اما اهمیت خود را در شب دیگری نشان خواهند داد.
نویسنده: مارک کریچلی
ترجمه: مژده لاریجانی
گل دیرهنگام کریستیانو رونالدو، ستاره منچستریونایتد، باعث پیروزی این تیم برابر ویارئال شد اما نمی‌تواند ایرادات متعدد آنها برابر ویارئال را توجیه کند.