دو غول بچه‌ی شگفت انگیز از آمل و بابل!
به گزارش “ورزش سه”، کشتی ایران پیش از این تنها سه بار در رقابت های بزرگ موفق شده هر دو مدال طلای سنگین وزن در دو رشته آزاد و فرنگی را به دست بیاورد؛ بار اول اسکندر فیلابی در سال ۱۹۷۴ در بازی های آسیایی تهران که قهرمان دو رشته آزاد و فرنگی شد، مرتبه دوم در بازی های آسیایی ۱۹۸۶ سئول که علیرضا سلیمانی قهرمان ۱۳۰ کیلوی آزاد شد و رضا سوخته سرایی عنوان قهرمانی رقابت های کشتی فرنگی را در فوق سنگین به دست آورد و مرتبه سوم در بازی های آسیایی بانکوک در سال ۱۹۸۸ که علیرضا رضایی و مهدی سبزعلی دو مدال طلا برای سنگین وزن ایران به ارمغان آوردند.
با این حال برای ایران هرگز پیش نیامده بود که در مسابقات جهانی و در هر دو رشته آزاد و فرنگی در مسابقات فوق سنگین به قهرمانی جهان برسد و البته پیش از امسال تنها طلای ما از مسابقات جهانی در این وزن به علیرضا سلیمانی تعلق داشت که امیرحسین زارع موفق شد با گذشت سه دهه طلای او را تکرار کند.
اما اتفاق بزرگ در رشته کشتی فرنگی افتاد که علی اکبر یوسفی با زور بازوی عجیب و غریب شب گذشته اولین طلای تاریخ ایران در رقابت های کشتی فرنگی در فوق سنگین را به گردن آویخت.
البته شاید از دو سال قبل می شد چنین اتفاقی را پیش بینی کرد؛ جایی که در جریان مسابقات امیدهای کشتی جهان ۲۰۱۹ در بوداپست مجارستان زارع و یوسفی موفق به کسب مدال طلای سنگین وزن شدند. حالا آن ها به یک رده سنی بالاتر آمده و با شکست غول های کشتی جهان، در نروژ تاجگذاری کردند.
امپراطوری از ترکیه ای ها گرفته شد
در چند سال اخیر این کشتی ترکیه بود که در سنگین وزن در دنیا آقایی می کرد. ظهور ستاره هایی همچون رضا کایالپ در کشتی فرنگی و طاها آکگل در کشتی آزاد، مدال های پرتعدادی را برای ترکیه در یک دهه اخیر به ارمغان آورد. آکگل طلای المپیک ریو و برنز المپیک توکیو و ۶ مدال جهانی در کارنامه دارد که رنگ دو تای آن ها طلایی است. از سوی دیگر کایالپ سه مدال نقره و برنز المپیک در کارنامه خود دارد و ۴ طلای جهانی هم به دست آورده که آخرین آن ۲۰۱۹ بوده است. البته که امسال کایالپ در مسابقات جهانی شرکت نکرد، اما آکگل در نیمه نهایی مسابقات جهانی به امیرحسین زارع باخت. در هر صورت بعد از یک دهه هیچ کدام از این دو کشتی گیر ترکیه ای در فینال سنگین وزن جهان رویت نشدند و این ایرانی ها بودند که در نروژ تاجگذاری کردند. حالا امپراطوری سنگین وزن کشتی جهان در دست دو ایرانی است و دوران سلطنت ترکیه ای ها به پایان رسیده است.
امیرحسین، ۴ سال جوانتر از علی اکبر
بد نیست به بهانه طلایی شدن دو سنگین وزن ایرانی در نروژ، نگاهی به سابقه و بیوگرافی امیرحسین زارع و علی اکبر یوسفی بیاندازیم؛ دو کشتی گیری که از مازندران به کشتی ایران وارد شدند و از دو شهر آمل و بابل برخاستند. امیرحسین زارع از نظر وزنی هم از علی اکبر یوسفی سبک تر است، تقریبا ۴ سال هم از همتای خود در کشتی فرنگی کمتر دارد. زارع در ۲۰ سالگی مدال برنز المپیک و طلای جهان را به نام خود ثبت کرده و با توجه به اینکه ۲۷ دی سال ۷۹ متولد شده، حدود سه ماه دیگر تولد ۲۱ سالگی خود را جشن می گیرد. او در رده های سنی پایین تر مدال هایی همچون طلای نوجوانان جهان، نقره جوانان جهان و طلای امیدهای جهان را به نام خود ثبت کرده و به نظر می رسد حداقل تا یک دهه دیگر بتواند در سنگین وزن کشتی آزاد جهان آقایی کند.
علی اکبر یوسفی اما در ۲۵ سالگی آن هم با چاشنی شانس فرصت حضور در مسابقات جهانی بزرگسالان را به دست آورد و از این فرصت طلایی توانست نهایت استفاده را ببرد. یوسفی که متولد ۱۳۷۵ است، بعد از شکست در انتخابی المپیک به میرزازاده قرار نبود به جهانی هم اعزام شود، اما ابتلای این فرنگی کار به کرونا، باعث شد شانس در خانه ملی پوش بابلی را بزند. با اینکه ستاره هایی همچون لوپز کوبایی و کایالپ ترکیه ای در مسابقات جهانی نروژ حضور نداشتند، اما نمی توان قدرت یوسفی را نادیده گرفت چون او حتی در فینال هم با اقتدار از سد حریف خود گذشت و کمربند قهرمانی را مال خود کرد. حالا پسر بابلی کشتی فرنگی ایران یک گام از رقبای داخلی و خارجی خود جلوتر است و از همین امروز باید برای شکست رقبای بزرگی همچون لوپز و کایالپ در آینده برنامه ریزی کند. یوسفی در کارنامه اش دقیقا مثل زارع طلای نوجوانان جهان، نقره جوانان و طلای امیدهای جهان را به نام خود ثبت کرده است.
کشتی ایران در نروژ نه تنها طلسم های زیادی را شکست، بلکه امپراطوری سنگین وزن جهان را در دست خود گرفت.