یک روز معمولی و بدون دستاورد یک خبرنگار با تیم ملی (عکس)
به گزارش “ورزش سه”، روز شنبه طبق فراخوان فدراسیون فوتبال به آنهایی که قصد حضور در تمرین تیم ملی را داشتند، به خیابان سئول رفتیم و تست پیسیآر دادیم تا در صورت منفی بودن آزمایش کرونا، مجوز حضور در تمرین برایمان صادر شود. در همان چند دقیقهای که در حیات پشتی فدراسیون فوتبال تست را پشت سر گذاشتیم، بحث بر سر دو موضوع داغِ داغ بود؛ اولی اینکه آیا در دیدار برابر کرهجنوبی VAR خواهیم داشت یا خیر و دومی هم مربوط به حضور تماشاگران بود.
برای اینکه فدراسیون در میان ابهامات پرشماری که در این دو موضوع وجود دارد، پاسخی رسمی بدهد، از حسین شریفی مدیر روابط عمومی فدراسیون فوتبال درخواست مصاحبهای کوتاه داشتیم، اما او این مسئولیت را به حسن کامرانیفر واگذار کرد، تا مواضع فدراسیون شکل رسمیتری به خود بگیرد و مصاحبه هم در مکان بهتر و شکیلتری برگزار شود. خلاصه پاسخ به این دو سوال که حالا همه دوستداران فوتبال در جریان آن قرار گرفتهاند، اینگونه بود؛ تجهیزات VAR در استادیوم آزادی مستقر شدهاند، ولی به دلیل اینکه شرکت طرف قرارداد با فدراسیون فوتبال مورد قبول کنفدراسیون فوتبال آسیا قرار نگرفته، این تکنولوژی را به صورت آفلاین در بازی خواهیم داشت ( در این شرایط در واقع VAR هیچ دخالتی در روند بازی ایران و کرهجنوبی نخواهد داشت، ولی میتواند تجربه بسیار خوبی برای فدراسیون در بازیهای آینده و همینطور رقابتهای باشگاهی فوتبال ایران برای پیاده کرده این سیستم باشد) و در خصوص حضور تماشاگران هم طی ۲۴ ساعت آینده اطلاع رسانی خواهد شد؛ اتفاقی که در مورد موضوع دومی روز یکشنبه رخ داد و طبق اعلام فدراسیون دیدار برابر کرهجنوبی بدون هوادار برگزار خواهد شد، تا برخلاف تمام اظهارنظرهایی که در رابطه با چگونگی ورود ۱۰ هزار تماشاگر طی هفتههای اخیر توسط مسئولان فدراسیون، وزارت ورزش و وزارت بهداشت در رسانههای مختلف انجام شده بود، به طور کلی ماجرا منتفی شود و به همین راحتی دردسر بزرگ فدراسیون برای مهیا کردن زمینه ورود بانوان که یکی از شرطهای اصلی فدراسیون جهانی فوتبال برای تعلیق نکردن فوتبال ایران است، از بین رفت؛ یا به نوعی پس از نزدیک به دو سال از شیوع ویروس کرونا همچنان صورت مسئله در ایران پاک میشود !
برای مشاهده تمرین تیم ملی فقط ۱۵ دقیقه فرصت داشتیم و به دلیل اینکه شیوع ویروس کرونا اجازه انجام مصاحبه با بازیکنان و کادر فنی تیم ملی را نمیدهد، تنها فرصت گرفتن چند فیلم کوتاه و پلاتویی برای تشریح شرایط تیم پیدا کردیم و مثل تمرینات دیگر تیم ملی پس از شیوع ویروس کرونا، بدون اینکه موضوع ویژهای از تمرین دستمان را بگیرد، زمین شماره یک استادیوم آزادی را ترک کردیم؛ آن هم در شرایطی سخت و در حالی که چند دقیقه اول را در حال چانهزنی بودیم تا جایگاهی که برایمان در نظر گرفتهاند را از بخش همیشگی خبرنگاران که از چمن دور است را به سکوهایی که نزدیک زمین هستند، تغییر دهند. البته در همین مدت زمان کوتاه متوجه شدیم که اعضای تیم ملی بدون هیچ مصدومی زیر نظر کادر فنی گرم کردن را آغاز کردند و زیر نظر قربانعلی بدنساز تیم ملی، خیلی زود آماده انجام بخشهای مهم تمرین شدند و ما (چند خبرنگار حاضر در تمرین) در همین حین تونل استادیوم آزادی را به سمت خروج طی میکردیم.
نه، ما هنوز به زندگی عادی برنگشتهایم ! به بهمن ماه که برسیم، یعنی به صورت رسمی دو سال از شیوع ویروس کرونا در ایران سپری شده و ما از کشورهای جهان اولی که بگذریم، حتی به کشورهای همسایهمان هم نرسیدهایم و ضمن اینکه هر روز تلفات میدهیم، کسب و کارهایمان هم هنوز در حالت کما، نیمه تعطیل یا تعطیل است.
ورزشگاه آزادی روز یکشنبه ۱۸ مهرماه خیلی هم خلوت نبود و عدهای از ورزشکاران دوچرخهسوار که پارکینگ قسمت خبرنگاران را قرق کرده بودند، در هنگام ورود و خروج دیده میشدند. اما از آنها که میگذشتی ورزشگاه بزرگ آزادی که همیشه در ذهنهایمان مترادف بود با شلوغی، بوق، سر و صدا، ترافیک در پارکینگها و سرگیجه در خیابانهای منتهی به این استادیوم برای پیدا کردن جای پارک، بدون حضور تماشاگران فوتبال که تنها دارایی و دلسوز آن هستند، حسابی سوت و کور به چشم میآمد. از مقابل دکههای ساندویچ فروشی که رد شدم، یاد روزهایی افتادم که صفهای طولانیای پشت پنجرهشان بسته میشد، اما این روزها از آنها فقط چند یخچال فرسوده و گردگرفته باقیمانده و در و میلههایی که برخی از آنها شیشه هم نداشتند. آنطرفتر گیتهای ورودی که برای هر طرفدار فوتبالی یادآور کلی خاطرات تلخ و شیرین است، دیده میشد، اما این خانههای سه در چهار کوچک هم انگار از زنده بودنشان سالها گذشته بود.
اینها مشاهداتی از یک روز کاملا معمولیِ یک خبرنگار هستند که بدون دستاورد ویژهای به سمت کار یا خانه رفته است. اما تیم ملی در همین حین بخشهای جدی تمرین را آغاز کرده و آماده کسب چهارمین پیروزی در مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی مقابل مهمترین رقیبش میشود؛ تمرینی که روابط عمومی فدراسیون چند دقیقه پس از شروع روز دوشنبه ۱۹ خرداد قابهایی از آن را در اختیار اهالی فوتبال قرار داد؛ قابهایی که البته همان چند دقیقه ابتدایی تمرین را به تصویر میکشند و احتمالا در ادامه مهمترین تمرین تیم ملی پیش از مصاف با کرهجنوبی، یک بازی جدی درون تیمی از سوی کادر فنی در نظر گرفته شده که روابط عمومی فدراسیون برای اینکه ترکیب اصلی تیم ملی لو نرود، از منتشر کردن عکسهای آن خودداری کرده است.
تیم ملی این روزها علیرغم عملکردی که داشته و از ۱۰ مسابقه ۱۰ پیروزی به دست آورده، همچنان به شکل عجیبی با انتقاداتی گاها تند هم همراه میشود، اما موضوع مهمتر این است که همچنان فوتبال ایران درگیر معضلات زیرساختی پرشماری است؛ معضلاتی از قبیل مهیا کردن شرایط بازگشت هواداران به استادیومها که گاهس اینطور برداشت میکنیم، عمدا به آنها رسیدگی نمی شود تا چند صباحی دیگر هم همینطور در سکوت که برای مسئولان فوتبال ایران دلنشینتر است، سپری شود؛ حالا ماجراهای مربوط به پیادهسازی سیستمهای جدید نظر VAR بماند! پس به نظر میرسد بهتر این باشد که در حال حاضر اولویت اول رسانهها حمایت از مجموعه تیم ملی و بازیکنانش باشد که در مسیر موفقیت قرار دارند و سوالهایی را با خطاب قرار دادن مسئولان فدراسیون و وزارت ورزش مطرح کنند که آنها مجبور شوند امکانات سختافزای و نرمافزاری را هم، همپای استعدادهای جهانیای که داریم، پیش ببرند.
احمدرضا خلیلی
دو خبر بد در آستانه دیدار برابر کرهجنوبی عدم حضور هواداران و VAR است، اما خبر خوب اینکه اعضای تیم ملی تمام تلاششان را برای یازدهمین پیروزی به کار گرفتهاند. هر چند در سکوتِ کامل.