بچه مدرسه‌ای سختکوشی که ستاره ورزش ایران شد
به گزارش “ورزش سه” کمتر دنبال کننده‌ی حرفه ای ورزش در کشور وجود دارد که این روزها نام ستاره جدید ورزش ایران، به گوشش نرسیده باشد. مشکات‌الزهرا صفی، پدیده هفده ساله‌ی تنیس ایران که با حضورش در گرنداسلم استرالیا، جان تازه‌ای به ورزش تنیس در ایران داده و امیدوار است مسیری که شروع کرده به نوجوانان و جوانان عاشق این ورزش انگیزه بدهد. قبل از حضورش در ملبورن قصد داشتیم با او صحبت کنیم که به خاطر شرکت در مسابقات هند به امروز موکول شد. پیشنهاد می کنیم مصاحبه “ورزش سه” با مشکات‌الزهرا صفی را از دست ندهید.
– خانم صفی بالاخره از ملبورن برگشتید و فرصت مصاحبه فراهم شد. از مسابقات صحبت کنید؟
– بله، مسابقات ازاد استرالیا در بخش جوانان بود که بازیکنانی که رنکینگ زیر شصت و زیر صد داشتند و بهترین بازیکنان این رده سنی که سابقه قهرمانی گرنداسلم داشتند و داری رنکینگ WTA بودند در این مسابقات حاضر بودند. اتفاق خیلی بزرگی برای من رخ داد که در جدول اصلی این مسابقات به عنوان یک ایرانی برای اولین بار شرکت کردم و راند اول را هم بردم. امیدوارم این راه ادامه داشته باشد و در سه گرنداسلم بعدی سال هم شرکت کنم.
– تو در بخش دوبل هم شرکت کردی و اتفاقا تیم رقیب شما در دور اول، قهرمان مسابقات شدند.
– بله متاسفانه بدشانسی آوردیم و در دور اول خوردیم به سید برتر مسابقات وگرنه شاید تا راند سه هم می توانستیم صعود کنیم. بازیکنان روبه روی ما در بهترین اکادمی تنیس دنیا تمرین می کنند و سابقه بازی در فینال گرنداسلم را هم داشتندو طبیعتا بازی با آن ها راحت نبود.
– برای مان از مسابقه انفرادی ات صحبت کن برابر نایار استرالیایی. باتوجه به اینکه از کشور میزبان بود شرایط استادیوم چطور بود؟ چون قطعا دوستان و هموطنانش از او حمایت می کردند. تو در این مسابقه خیلی زود بریک شدی و از حریفت عقب افتادی ولی با قدرت برگشتی به بازی و هر دو ست رو بردی. برامون از این بازی بگو.
– بازی اول، نخستین تجربه من بود و بازیکن مقابلم از کشور میزبان بود هم با شرایط زمین آشنا بود هم شرایط جوی. جو استادیوم فوق العاده بود کمتر بازی های جونیور در کورت ۱۵۷۳ برگزار می شد و حتی شبکه اصلی پخش کننده مسابقات همه بازی های اون زمین رو زنده نشون می داد. فشار زیادی روی من بود برای اولین مسابقه ولی خب تونستم خودم رو پیدا کنم و بازی رو ببرم. از بازی دوم هم بگم براتون حریف بلژیکی ام حریف آماده ای بود از نظر روحی هم فوق العاده بود. اگر کریر این بازیکن رو چک کنید می بینید که دو ساله داره همه گرنداسلم ها رو شرکت می کنه و از نظر ذهنی و تجربه شرایط بهتری داشت. بازیکنیه که کشورش مسابقات بزرگسالان رو پوشش می ده و اسپانسر داره و می تونه تو مسابقات بزرگ شرکت کنه و طبیعتا رنکینگ بهتری هم داشته باشه. من هم به عنوان کسی که اولین بار بود راند دو گرنداسلم بازی می کردم، زمان برد بتونم خودم رو پیدا کنم و خب این اتفاق غیر عادی ای نبود. شما در چنین مسابقاتی نهایتا یکی دو شانس پیدا می کنین تا از حریف جلو بیفتید چرا که معمولا خطاهای بدون فشار نمی دهند.
– بازی ات با نایار در دور اول رو که می دیدم، خیلی خوب بکهند اسلایس می زدی، خیلی خوب دراپ شات می انداختی و در کل ریتم بازی رو خیلی خوب عوض می کردی. به نظر خودت ضربه خاصی وجود داره که در اون مهارت بیشتری داشته باشی؟
– به هرحال بازی تنیس خیلی به شرایط جسمی بستگی داره. قد بلندتر و و وزن سنگین تر توی جونیور خیلی مزیت بزرگی حساب می شه، بازیکنای کشورهای دیگه شاید از نظر وزنی تا پانزده کیلو از من سنگین تر باشند برای همین من نمی تونم تا اخر با اون ها رالی کنم و مجبورم ریتم بازی رو با اسلایس و دراپ شات و تاپ اسپین تغییر بدم. این استراتژی ای بود که خیلی به من کمک کرده در سبک بازی ام.
– بین تنیسورهای دختر بازیکنی وجود داره که ازش تاثیر بگیری؟
– بله اشلی بارتی رو می تونین ببینین که چقد زیبا اسلایس می زنه و با تغییر ریتم بازیکنای خانم چقد راحت بازی هاش رو می بره. تنیسور دیگه ای هم که هست سیمونا هالپ هست که خیلی بازیکن دونده و جنگنده ایه و من سبک بازیش رو دوست دارم.
– صحبت از تنیسورهای خانم شد. برای مثال انجلیک کربر با پورش قرارداد دارد یا همین اشلی بارتی با برند ساعت رادو قرارداد داره. طبیعتا چنین توقعی رو فعلا متصور نیستی اما کاملا شایستگی این رو داری که کمپانی های داخلی مون اسپانسرت بشن. اسپانسری داشتی در این مدت؟
– من تا الان هیچ اسپانسری نداشتم. خیلی از شبکه های خارجی بازی های من رو پوشش دادند و باهام مصاحبه کردن ولی شاید براتون جالب باشه که اون ها باورشون نمی شد که من اسپانسری نداشتم. من توقع ندارم که پورش یا رولکس یا مشابه های داخلی اش با من قرارداد ببندند تنها انتظار دارم یک اسپانسری داشته باشم که بتونه منو حمایت کنه تا بتونم مسابقات بیشتری رو شرکت کنم و رنکینگم رو بهتر کنم تا بتونم گرنداسلم ها رو راحت تر شرکت کنم. فدراسیون تنیس و کمیته المپیک بهم کمک کردن برای شرکت کردن در گرنداسلم اما خب این حمایت برای شرکت در گرنداسلم بود وگرنه بقیه مسابقه ها را با حمایت خانواده ام شرکت کردم و بعضی از مسابقات را اکادمی اپتیژن حمایت کرد.
– تو از خاورمیانه رفتی به این مسابقات. اونجا رافا نادال و مادیسون کیز ازت حمایت کردن. در کل واکنش ها به حضور یک دختر جوان از خاور میانه تو این مسابقات چطور بود؟
– همه تعجب کرده بودند از اینکه از خاورمیانه یه دختر اومده و داره گرنداسلم بازی می کنه، اون ها حتی به خاطر نداشتن که کسی بیاد و گرید یک برنده بشه، چه برسه به اینکه بیاد و توی یه گرنداسلم جونیور بازی کنه. تورنمنت دایرکتور مسابقات، ITF و تیم برگزاری مسابقات خیلی به من کمک کردن برای کارهای ویزا و حضورم. رسانه ها حمایت بسیار زیادی ازم داشتن و تمام بازی ها و اخبار مربوط به من رو پوشش دادن و کمک کردن بیشتر دیده بشم و واقعا مشابه این حمایت در کشور خودم انجام نشد.
– برامون از ملاقاتت با نادال بگو
– اولین باری بود که بازیکنان بزرگ رو از نزدیک می دیدم. برای من واقعا یه ارزو بود چون رافا الگوی بچگی من بود و من بعد از اینکه بازی اش رو دیدم، هفته بعدش توی زمین تنیس بودم! همیشه دوست داشتم ببینمش و باهاش عکس بگیرم واقعا. خیلی برام جالب بود حتی در موردم مصاحبه کرد. همین مدت کوتاهی که باهاش حرف زدم خیلی برام لذت بخش بود.
– مشکات تو گفتی که کمیته ملی المپیک و فدراسیون تنیس برای حضورت در استرالیا بهت کمک کردن. در کل رویکرد فدراسیون تنیس در این سالهای اخیر به جای سرمایه گزاری روی ستاره ها، برنامه ریزی برای مسابقات تیمی بوده که مشخصا رویکرد درستی نبوده و نیست. الان دوست داریم بدونیم دقیقا چه حمایتی ازت کردن تو این مسابقات؟
– پروازای رفت و برگشت خودم رو فراهم کردن و خب یک کمک هزینه هم برای حضورم در ملبورن برام در نظر گرفتن و از این بابت ازشون ممنون هستم. امیدوارم این حمایت ادامه داشته باشه واقعا. خیلی از ایرانی ها از من می پرسن چرا در سطح WTA مسابقه نمی دی؟ خب شرکت کردن تو این مسابقات با یه ثبت نام ساده انجام پذیر نیست! اگر اسپانسر داشتم حتما شرکت می کردم چه کسی هست که از مسابقه دادن خوشش نیاد؟ من وقتی تمرکزم رو روی ITF گذاشتم و شرکت در گرنداسلم، معلومه که از بازی در WTA هم استقبال می کنم.
– وقتی توی استرالیا بودی، برند یا کمپانی ای بود که بخواد باهات قرارداد ببنده؟ صحبتی در این خصوص شد باهات؟
– با توجه به تحریمی که وجود داره، من نمی تونم با برندهای اینترنشنال قرارداد ببندم چون اون ها نمایندگی ای در ایران ندارن که من بخوام از محصولات شون استفاده کنم.
– توی مسابقات اما اسیکس پوشیده بودی. در کل البسه ای که استفاده کردی رو سایر تنیسورها در مواقعی که هوا خیلی سرد باشه ازش استفاده می کردن، مثلا فرم لباس پوشیدن تو مانند لباس پوشیدن کیکی برتنس توی مسابقات گرنداسلم ۲۰۲۰ رولن گاروس بود که هوا نزدیک به صفر درجه بود! دوست دارم از این موضوع هم برامون صحبت کنی که مسابقه دادن با پوششی که داشتی در گرمای ملبورن چطور بود؟
– تفاوت که خب خیلی زیاده و مخصوصا توی گرمای ملبورن، خیلی سخت بود ولی خب عادت کردم دیگه… به هرحال شبیه لباس هاییه که باهاش بیرون می رم… حتی روز بازی اول من دوتا مسابقه به خاطر گرمای زیاد متوقف شد. توی اون گرما عضلات شل می شن و کارایی بدن کم می شه مسلما. وقتی شما وارد زمین می شی با اینکه یه جاهایی سخته واقعا، ولی خب دیگه تمرکزت روی بازی هست و اون لباس دغدغه ی شما توی کورت نیست.
– “مشکات‌الزهرا”. وقتی در توییتر و اینستاگرام و سایت ورزش سه، خبرهای مربوط به تو رو کار کردیم، یکی از بیشترین واکنش ها نسبت به اسم تو بود و کاربرها براشون جالب بود بدونن اسم تو از کجا اومده. اگر مایلی راجع به اسمت صحبت کن برامون؟
– خب راستش مادر و پدر من برای اسم من هرکدوم یه نام در نظر داشتن نظر مادرم مشکات بود و نظر پدرم زهرا، در نهایت به هم چسبوندن اسم ها رو و من شدم مشکات‌الزهرا( می خندد). اتفاقا خواندن اسمم برای خارجی ها هم کمی دشوار بود.
– جایی گفته بودی که در هتل و موقع سرو غذا کنار بازیکنای بزرگ قرار گرفته بودی. چه حس و حالی داشتی؟
– ببینید شما وقتی در شبکه های اجتماعی خلاصه بازی های تنیسورهای بزرگ را می بینید شاید نتونین اون جزییاتی که این بازیکن ها رو به موفقیت رسونده رو متوجه بشین فقط بازیکنی رو می بینید که داره خوب شات می زنه اما ندیدید اون بازیکن چطوری غذا خورده، چطوری تمرین کرده، چطوری استراحت کرده و یا چطوری قبل از بازی گرم کرده. دیدن همه این کارها کنار هم صددرصد تجربه گران بهایی محسوب می شه مخصوصا برای بازیکنای جونیور که خیلی لازم دارن ببینن و یاد بگیرن از بازیکنایی که می تونن براشون الگو به حساب بیان.
– رنکینگ تو الان ۷۴ هست. به خاطر بردی هم که داشتی قطعا بهتر می شه. حالا می خواستم ببینم با همین رنکینگ حضورت در پاریس قطعیه؟
– نه هیچ چیزی قطعی نیست چون در همین مقطع زمانی تا پاریس بازیکن ها توی اروپا مشغول مسابقه هستن و رتبه هاشون بهتر می شه و متاسفانه من نمی تونم برای یک سری از این بازی ها ویزا بگیرم و شرکت کنم. من هم نیاز دارم به حمایت، به اسپانسر و تسهیل روند ویزا گرفتن تا بتونم در مسابقات شرکت کنم و رنکینگم رو ارتقا بدم.
– پس تو علاوه بر حمایت اسپانسرها، به حمایت های دولتی هم احتیاج داری تا بتونی راحت تر ویزا بگیری و تو همه مسابقاتی که می تونی شرکت کنی، درسته؟
– بله صددرصد به این حمایت احتیاج دارم. شاید باور نکنین ولی من مهم ترین مسابقات سال گذشته خودم رو به خاطر آماده نشدن ویزا از دست دادم در حالی که سید دو مسابقه بودم! وگرنه چه بسا پارسال در گرنداسلم شرکت می کردم. مسابقات تونس و هند رو که از دست دادم از نظر رنکینگ جا موندم که اگر اینطور نمی شد احتمالا رنکینگ من زیر ۵۰ بود.
– خب می شه الان برامون بگی دقیقا کدوم نهادها باید بهت کمک کنن تو اخذ ویزا؟ مثلا تا رولن گاروس چه مسابقاتی رو مدنظر داری که شرکت کنی؟
– ببینید ورزشکارانی در لول جهانی در هر رشته ای مثل تنیس، از حمایت هایی برخوردار هستند که راحت تر ویزا بگیرن. مسابقه بعدی که من قصد دارم در اون شرکت کنم مسابقه برزیل هست که دو هفته دیگه شروع می شه و من باید از مرحله انتخابی در اون شرکت کنم ولی هنوز نمی دونم ویزام صادر می شه یا نه! تمام بازیکنای درجه یک رده جوانان تو این مسابقه هستن. من هنوز نمی دونم آیا اسپانسری پیدا می شه که بهم کمک کنه برای شرکت توی این مسابقات یا نه!
– از فدراسیون کسی پیگیر اخذ ویزای برای شما هستند در این جور مواقع یا خانواده ات این کار ها رو انجام می دهند؟
– معمولا خودم و خانواده پیگیر هستیم. البته برای سفر به ملبورن آقای علی نیلی خیلی به ما کمک کردند.( اشاره صفی به سرداور نشان طلای ایرانی است که سالها مهم ترین مسابقات و فینال های گرنداسلم ها را قضاوت کرده و اکنون به عنوان سوپروایزر ATP فعالیت می کند و به واقع یکی از بزرگ ترین چهره های داوری تاریخ ورزش ایران می باشند) اکادمی تنیس آپتیژن و در راس آن آقای صدری هم به من کمک می کنند. ولی خب بارها هم پیش آمده که قبل یا بعد از تمرین به همراه مادرم به سفارت رفتیم و شش ساعت(!) هم در آنجا منتظر بودیم تا روند اخذ ویزا را طی کنیم. ویزای استرالیای من را به نوعی آقای نیلی اوکی کردن که از همین جا مجددا از ایشان هم تشکر می کنم.
– یک ماه بعد از رولن گاروس، مسابقات ویمبلدون را درپیش داریم. در ایران کورت چمن داریم که بتوانی به راحتی در آن تمرین کنی؟
– زمین تفریحی داریم ( می خندد). چرا راه دور می رویم، تا همین چندوقت پیش زمین هاردکورت هم نداشتیم! خوشبختانه یک جاهایی پیش آمد که توانستم تمرین کنم روی هاردکورت، اما خب یک جاهایی هم زمین تمرین در اختیارم قرار نمی دادند و وقتی می گفتم که گرنداسلم در پیش دارم خیلی برایشان فرقی نمی کرد و می گفتند سانس های ما پر هستند! نه تا ده شب بیا! پشتیبانی خاصی وجود نداشت برای اینکه بتوانم در ساعات مناسب تمرین کنم ولی خب در حال حاضر زمین خوبی در کردان کرج ایجاد شده و من تونستم اونجا تمرین کنم، ولی خب نیاز هست که زمین های بیشتری ساخته بشه. بازیکن های اروپایی نیمی از سال در خاک تمرین می کنند و نیمی از سال هم زمین سخت، برای همین هم اگرسیو و هجومی بازی می کنند و هم راحت دفاع می کنند چون تمرین داشتند. واقعا نمی شود که شما تمام سال را در زمین خاک تمرین کرده باشی و یک باره در زمین سخت ملبورن بازی کنی!
– مسابقات هند که قبل از اوپن استرالیا شرکت کردی هاردکورت بود؟
– دقیقا به خاطر همین به هند رفتم که اقلا قبل از مسابقات استرالیا کمی هم در زمین سخت بازی کرده باشم!
– ورزشکارهای حرفه ای همیشه دغدغه تحصیل رو هم دارن در سنین پایین. از این نظر دچار مشکل نشدی؟
– خیلی سخته. من دائما در مسابقه هستم. مسابقه دادن برای کسی که از ایران در یک تورنمنت شرکت می کنه با دختری که از جمهوری چک ( جمهوری چک مهد تنیس زنان دنیا است و همواره در مسابقات بین المللی عنوان های برتر را به خودشان اختصاص می دهند) مسابقه می ده خیلی متفاوته. خب من الان کلاس دوازدهم هستم و سعی کردم تا جای ممکن نمره های امتحانات اصلی رو بگیرم و بابت مرخصی ها و غیبت ها هم واقعا مدرسه با من همکاری کرده که مشکلی نداشته باشم.
– مصاحبه ات با یورو اسپورت رو که دیدیم از نظر زبان هیچ مشکلی نداشتی و کاملا مسلط بودی. می دونیم که برای یک تنیسور که در سطح اول دنیا بازی می کنه، زبان بلد بودن مثل راکت داشتن لازمه. مهارتی که نشون می ده احتمالا از همون ابتدا پیش بینی این جایگاه رو می کردی و براش تلاش کردی. وقتی از رویاهات صحبت می کردی، چه بازخوردهایی دریافت می کردی؟
– وقتی تنیس رو شروع کردم اصلا نمی دونستم گرنداسلم چیه! بعد هم که متوجه شدم و گفتم دوس دارم در اون سطح بازی کنم، بازخورد جامعه تنیس این بود که ” نه بابا ” گرنداسلم کجا و تنیسور ایرانی کجا! ولی من واقعا باور داشتم که می تونم و مطمئن باشید اگر اسپانسر داشتم یک سال زودتر در این مسابقات شرکت می کردم.
– خب تو اسم ایران رو برای چند روز در سطح اول تنیس دنیا مطرح کردی و باعث شدی همه‌ی رسانه های روی تو و نام ایران متمرکز بشن. این موضوع اسپانسر داشتن هم قطعا نمی تونه خواسته دور از انتظاری باشه، درسته؟
– ببینید صرف نظر از تمام مشکلاتی که وجود داره، من بزرگ ترین دغدغه ای که دارم موضوع اسپانسره. چون خودتون می دونین که اگر حمایت کافی انجام بشه تا من توی مسابقات شرکت کنم، باعث می شه رنکینگ بهتری داشته باشم و راحت تر در همه گرنداسلم ها شرکت کنم.
– چطوری با مربی های خارحی ای که داری آشنا شدی؟
– خب من دو تا مربی کروات دارم که زیر نظر باشگاه اپتیژن تونستم باهاشون کار کنم. اونها خودشون در گرنداسلم شرکت کردن و خب واقعا متفاوت هست شرایط وقتی شما با مربی ای در تورنمنت شرکت کنی که خودش قبلا اونجا بازی کرده و تجربه اش رو داره. توبی اندرویچ و زدران لیوبیچیچ خودشون بازیکن ATP بودن و واقعا به من کمک کردن در هندل کردن شرایط روحی و روانی ام در مسابقات مختلف. با حضور این دو نفر در ایران واقعا سطح اموزشی تنیس ارتقا پیدا کرده در کشورمون.
– به غیر از جامعه تنیس، اشخاص دیگه ای هم بودن که با پیام هاشون برات دلگرمی ایجاد کنند؟
– بله قطعا مثلا آقای رسول خادم که خودشون قهرمان المپیک شدن، یا برخی از بازیگران مثل آقای جدیدی که خودشون تنیسی هستن. واقعا بهم انرژی دادن با بازخوردهایی که بهم دادن. از بین مسئولان ورزش کشور هم بهم تبریک گفتن که برام ارزشمند بود.
– در پایان صحبتی داری که جا مونده باشه؟
– از فدراسیون تنیس، کمیته المپیک و آکادمی اپتیژن و خانوادم تشکر می کنم که در این مدت کمکم کردن، امیدوارم این حمایت ها ادامه دار باشه و در مسابقات ITF هم بهم کمک کنن چون همین مسابقه ها در نهایت من رو به گرنداسلم ها می رسونه.
گفتگو از امیرحسام رنگچیان
یک هفته بعد از اینکه تنیسور جوان ایرانی تیتر اول رسانه های ورزشی جهان شده بود، فرصتی دست داد با جدیدترین ستاره ورزش کشور صحبت کنیم.