مدارس فوتبال؛ کارخانه ستاره‌سازی یا پولسازی؟/ لزوم نظارت جدی بر مسایل اخلاقی، فنی و اقتصادی در فوتبال پایه
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، تابستان فصل پا به توپ شدن بچه ها بود، فصل داغ رقابت تورنمنت های زمین خاکی یا کاشتن دو آجر به اسم دروازه و دویدن بچه ها دنبال توپ پلاستیکی در کوچه پس کوچه های شهر، به عشق ستاره ها و بزرگان فوتبال، از آن زمان، سال های زیادی گذشته و اکنون همه چیز شیک و مدرن شده، زمین خاکی دیگر موجودی خیالی است! جای آنها ساختمان های چندطبقه و مجتمع های تجاری در شهرهای مختلف کشور ساخته شده، کودکان و نوجوانان امروزی حتی نمی توانند پابرهنه دویدن به دنبال توپ روی آسفالت داغ خیابان را تصور کنند، اکنون دوستداران فوتبال همگی به سمت مدارس فوتبال می روند و روی چمن طبیعی یا مصنوعی فوتبال بازی می کنند و رختکن و مربی دارند و شهریه های گران و …
در چنین شرایطی باید فوتبالیست های با کیفیت تری را کشف کنیم و پرورش بدهیم اما در کمال تعجب شاهدیم که فرسنگ ها از تولد ستاره ها در زمین خاکی فاصله گرفته ایم.دیگر استعدادهای خارق العاده ای چون علی پروین، ناصرحجازی، مرتضی کرمانی مقدم، فرشاد پیوس و مجید نامجو مطلق و… کمتر در فوتبال مان ظهور می کنند. در حالیکه بچه ها در مدارس شیک و روی چمن فوتبال یاد می گیرند و باید هر سال حداقل ۲۰ فوق ستاره در اندازه های ملی کشف کنیم.
خیلی از کارشناسان می گویند دلیل این نزول کشف و رشد استعدادها در فوتبال فقط به خاطر شرایط اقتصادی است. در گذشته هر علاقمند به فوتبالی حتی با کفش کهنه و حتی پاره به دنبال توپ می دوید و بهترین ها و عاشق ترین های فوتبال ، به سطح بالاتر می رسیدند اما این روزها برای ثبت نام در یک مدرسه فوتبال باید چندین میلیون پول بپردازید. در واقع فیلتر اول همان شهریه های گرانی است که باعث می شود خیلی از نوجوانان و جوانان علاقمند به فوتبال قیدش را بزنند.
داستان اما زمانی غم انگیزتر می شود که بدانیم در داخل برخی از این مدارس فوتبال نیز برخی مربی نماها استعدادهای آینده تیم ها را از روی خودرو پدر بچه شناسایی می کنند و هر بازیکنی که پدر پولدارتری دارد قطعا نسبت به بازیکنی که استعداد بیشتری دارد در اولویت قرار می گیرد! همین وضعیت باعث حذف استعدادهای فوتبال کشورمان می شود. با این وضعیت هدف و موجودیت این مدارس فوتبال زیر سوال است ، اینکه این مدارس قرار است واقعا فوتبالیست کشف کنند و پرورش بدهند یا فقط چند ماه بهار و تابستان ایجاد می شوند تا مالکان این مدارس با گرفتن شهریه های چند صدهزار تا چندین میلیون تومانی از خانواده ها جیبشان را پر کنند؟
به عقیده بسیاری از کارشناسان، مدارس فوتبال کنونی بیشتر شبیه دکان های دونبش پولسازی است تا کارخانه یا مدرسه ای برای فوتبالیست سازی!آکادمی برخی باشگاه ها هم اغلب همین شرایط را دارند، استفاده ابزاری از چهره های مطرح فوتبالی برای مثلا آموزش فوتبال در سه ماه تابستان در حالیکه برخی از این چهره های فوتبالی حتی در طول فصل شاید ۶ مرتبه هم به این مدارس و آکادمی ها سرنزنند! در بین باشگاه های لیگ برتری هستند باشگاه هایی مثل فولاد خوزستان، ذوب آهن، سپاهان اصفهان و نساجی مازندران که در واقع هدف اولشان رشد و پروش استعدادهای فوتبالی است و فقط به جنبه درآمدزایی و اقتصادی اش توجهی ندارند.
کاش مسئولان فدراسیون فوتبال بعد از فراغت از ماجراهای پر پیچ و خم مجمع و انتخاب رئیس جدید فدراسیون فوتبال سر و سامانی به این وضع مدارس فوتبال بدهند تا زودتر مدارس و آکادمی های فوتبال ما قانونمند و هدفمند شوند که در آنصورت می توان مهدی طارمی های بسیاری را به فوتبال ایران و جهان معرفی کرد. در چهره همین کودکان و نوجوانانی که اکنون عاشقانه دنبال توپ در مدارس فوتبال می دوند می توان ذوق علی دایی شدن، طارمی شدن،جهانبخش شدن و… را دید این اشتیاق و علاقه را با مدیریت درست به تبدیل به واقعیت کنیم تا فوتبال مان رشد و توسعه بهتر و کیفی تری داشته باشد.
متاسفانه در سال‌های اخیر برخی افراد فعال در مدارس فوتبال فاجعه‌های اخلاقی و جنسی در این مدارس ایجاد کردند که مدیران فوتبال با این متخلفان اخلاقی برخوردی قاطع و قانونی انجام داده اند با این حال یک مجری تلویزیون مدعی شده در برخی مدارس غیرمجاز برخی مربیان از بازیکنان نوجوان به قصد اخاذی از خانواده ها فیلمبردرای کرده اند و… به نظر می رسد باید نظارتی جدی تر از همیشه بر روی مدارس فوتبال کشور هم از نظر فنی و هم از نظر اخلاقی و اقتصادی انجام شود تا شاهد کمتر شدن تخلفات مدارس فوتبال به ویژه در مدارس فوتبال غیر مجاز باشیم تا این مدارس تبدیل به مکانی امن و مطمئن برای آینده سازان فوتبال کشور شود. برخی از مربیان و اساتید فوتبال در مدارس فوتبال نه تنها باید مدارک لازم مربیگری را کسب کنند که باید از آنها آزمایش های سلامت روان نیز گرفته شود
انتهای پیام/