پسر دلفینی؛ چشم انداز روشن و امیدآفرین هنر پویانمایی ایرانی+فیلم
خبرگزاری فارس-گروه هنر: انیمیشن سازی طی سال‌های گذشته با تحولات قابل توجهی مواجه شده است. چنانکه از آثار محدود تلویزیونی که به منظور سرگرم کردن مخاطب تولید می‌شد، در حال حاضر به عنوان یک هنر – صنعت همپای دیگر بخش‌های سینما پیش می رود و در برخی موارد حتی از دیگر گونه های تصویری این عرصه نیز جلوتر است. جذب مخاطب در سطحی وسیع، بیان داستان‌ها و مطالبی که امکان طرح آن در دیگر گونه‌های سینمایی وجود ندارد، خیال پردازی و فانتزی بسیار بالا، جذب تمامی گروه‌های سنی و امکان ترویج مسایل فرهنگی و تاثیرگذاری عمیق بخشی از کارکردهای اجتماعی انیمیشن را تشکیل می‌دهد.
این عرصه در کشور ما طی ۱۰ سال گذشته به شکل گسترده‌ای مورد توجه قرار گرفته است. البته سابقه تولید انیمیشن در ایران قدمت بسیار بیشتری دارد اما چند سالی است که به شکل جدی‌تر و در سطح وسیع تری تولید می‌شود.
پس از اکران انیمیشن‌های موفق«فیلشاه»، «شاهزاده روم»، «بنیامین»، «رستم و سهراب»، «آخرین داستان» و «فهرست مقدس» در سال‌های اخیر حالا انیمیشنی ایرانی فراتر از مرزهای جغرافیایی کشور مورد توجه و استقبالی بی‌نظیر قرار گرفته است.
«پسر دلفینی» نامی است که این روزها زیاد شنیده می‌شود، انیمیشنی که در سال ۱۳۹۹ به کارگردانی و نویسندگی محمد خیراندیش و تهیه‌کنندگی محمدامین همدانی تولید شد و به تازگی اولین اکران خود را در روسیه و آسیای میانه تجربه کرد؛ تجربه‌‌ای موفق برای فیلمی که طی دو هفته سقف فروش یک و هفت دهم میلیون دلار را کسب کرده است.
در خلاصه داستان «پسر دلفینی» آمده است: «هواپیمایی در دریا سقوط می‌کند. یک دلفین (سفید) به همراه مادرش (نانا) نوزاد انسانی (پسر دلفینی) را در دریا یافته و از او نگهداری می‌کنند. پسر دلفینی بزرگ شده و پس از اینکه متوجه می‌شود او یک انسان است به دنبال پیدا کردن مادرش از دریا خارج شده و راهی جزیره می‌شود. او توسط ناخدا مروارید و دخترش شیرین نگهداری می‌شود. پسر دلفینی در مسابقه جمع‌آوری مروارید شرکت می‌کند. توسط دزدان دریایی که برای بی‌بی زار کار می‌کنند، دزدیده می‌شود و…»
این انیمیشن ابتدا قرار بود برای اولین بار در سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر اکران شود اما به دلیل قرار گرفتن در بخش غیررقابتی از حضور در جشنواره انصراف داد و حالا بعد از اکران در کشور روسیه، قرار است اوایل شهریور ۱۴۰۱ در سینماهای ایران اکران شود.
نمایش پسر دلفینی در روسیه با استقبال بی‌نظیری روبرو بوده است. نمایش این اثر در ۲۷۰ سالن گویایی همه چیز است.
ویژگی مهم «پسر دلفینی» علاوه بر بهره گیری از به روزترین تکنیک‌های انیمیشن سازی این است که هوشمندانه موضوعی فرا زمانی و فرامکانی را دستمایه داستان خود قرار داده تا بتواند در سراسر دنیا با مخاطب خود ارتباط برقرار کند. کودک داستان به جای تارزان نه در جنگل و میان گرگ‌ها بلکه در دریا و بین دلفین‌ها بزرگ می‌شود. دلفین‌ها علاوه بر اینکه بسیار باهوش هستند هوازی هم هستند. هسته اصلی داستان درباره مادر است. مهم‌ترین دغدغه و خواسته شخصیت اصلی رسیدن به مادر است. «مادر» مفهومی مقدس و آشنا در سراسر هستی است. انتخاب موضوعی جهان شمول به دیده شدن و ارتباط برقرار کردن مخاطب خارجی با داستان نقش به سزایی دارد.
گفتنی است پس از ساخت این انیمیشن شائبه شباهت داستان آن با انیمیشن«لوکا»_جدیدترین انیمیشن کمپانی پیکسار به کارگردانی انریکو کاساروسا_ سر زبان‌ها افتاد ولی تهیه کننده «پسر دلفینی» با قاطعیت این شباهت را رد کرد و تأکید نمود از یکسو فضا و داستان«پسر دلفینی» گستره خیلی بزرگتری نسبت به این انیمیشن را شامل می‌شود و مخاطب با دیدن «پسر دلفینی» اذعان خواهد کرد این فیلم داستان بسیار جسورانه‌تری نسبت به «لوکا» دارد.
از سوی دیگر هیچ شباهت ساختاری نیز میان این انیمیشن به لحاظ مضمون نیز وجود ندارد زیرا لوکا یک قصه پری‌گونه است اما داستان «پسر دلفینی» می‌تواند همین امروز اتفاق افتاده باشد و هیچ فضای جادویی در فیلم وجود ندارد.
در پایان باید گفت اکنون که موفقیت جهانی«پسر دلفینی» به آینده هنر پویانمایی ایرانی چشماندازی روشنتر و امیدآفرین بخشیده است، انتظار می‌رود تا مسؤلان تمام قد از حیث مادی و معنوی از این اثر و سازندگان آن حمایت کنند و با فراهم کردن شرایط اکران مناسب آن، بار دیگر کودکان و علاقمندان به انیمیشن را به سینماها بکشانند.
انتهای پیام/