خسارت ۱۰۰۰ میلیارد دلاری اقتصاد کرانه باختری از اشغالگری رژیم صهیونیستی
به گزارش گروه اقتصاد بین الملل خبرگزاری فارس به نقل از الحدث، کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD ) گزارشی را تحت عنوان هزینه اشغالگری اسرائیل در فلسطین طی سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ منتشر کرد.
بر اساس خلاصه این گزارش، رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۶۷ سیاست بلندمدت شهرک‌سازی در منطقه C (ج)کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی را به اجرا درآورده است.
رژیم صهیونیستی به منظور تسهیل در توسعه شهرک‌سازی‌ها اعمال محدودیت‌های رفت و آمد را در منطقه C و بیشتر از آن در مناطق A و B(الف و ب) شدت بخشیده است.
آنکتاد که یک رکن فرعی مجمع عمومی سازمان ملل متحد است می‌گوید که اسرائیل به عنوان قدرت اشغالگر بیش از ۷۰ درصد از منطقه C را در محدوده شوراهای منطقه‌ای شهرک‌ها(ی صهیونیست‌نشین) قرار داده است که به معنای خارج شدن آن از مناطق استفاده اقتصادی فلسطین است و این بدان معناست که استفاده اقتصادی فلسطینیان از سرزمین خود بسیار محدود است.
در این گزارش آمده است که محدودیت‌های متعدد در مناطق A و B توسعه اقتصادی در مناطق فلسطینی را نیز محدود می‌کند و این شامل ممنوعیت واردات فناوری، علاوه بر محدودیت‌های بی‌شمار در جابجایی است که هزینه تولید را تشدید می‌کند و قدرت رقابت تولیدکنندگان فلسطینی را در بازارهای داخلی و خارجی تضعیف می‌کند.
در این گزارش، زیان اقتصادی ناشی از محدودیت‌های اضافی در بقیه مناطق C (آنچه در اختیار فلسطینی‌هاست) برآورد شده است و زیان سالانه این محدودیت‌ها سالانه ۲۵.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی بوده است و از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ مجموعاً زیان وارده به اقتصاد فلسطین حدود ۵۰ میلیارد دلار، برآورد شده است که ۳ برابر تولید ناخالص داخلی در کرانه باختری و ۲.۵ برابر تولید ناخالص داخلی فلسطین در سال ۲۰۲۰ است.
در گزارش مذکور سهم شهرک‌های صهیونیست‌نشین و اشغال بیت‌المقدس شرقی از اقتصاد اسرائیل ۴۱ میلیارد دلار در سال تخمین زده می‌شود که تقریباً ۳ برابر تولید ناخالص داخلی فلسطین (میانگین دوره ۲۰۰۰-۲۰۲۰) و بالغ بر ۸۴۰ میلیارد دلار است.
در گزارش کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد تاکید شده است که اجازه کامل فلسطینیان به استفاده از تمامی منطقه C شرط ضروری برای توسعه پایدار در اراضی اشغالی فلسطین و دستیابی به کشور فلسطینی قابل حیات و بهم پیوسته بر اساس راه حل دو دولتی در مرزهای تعیین شده در قطعنامه‌های سازمان ملل است.
آنکتاد تاکید کرد: این امر مستلزم پایان دادن اسرائیل به فعالیت‌های شهرک‌سازی و رفع تمامی محدودیت‌های تحمیل شده بر توسعه فلسطین در سرزمین های ج و اطراف آن است؛ همانطور که در قطعنامه های مجمع عمومی و شورای امنیت آمده و تاکید شده که صلح همه جانبه تنها از طریق راه حل دو دولتی امکان پذیر است.
این گزارش حاکی از آن است که مناطق A,B به ۱۶۶ منطقه تقسیم شده است و هیچ ارتباط جغرافیایی بین آنها وجود ندارد و اطراف آنها را مناطق C فراگرفته است که مناطق وسیعی است که سرمایه گذاری در آنها ممنوع است اینها مناطقی هستند که در آن منابع طبیعی مانند زمین حاصلخیز، معادن، سنگ، جاذبه های گردشگری و مواد معدنی مورد استفاده در پزشکی و لوازم آرایشی وجود دارد.
در این گزارش آمده است که رژیم اشغالگر صهیونیستی، مشوق‌ها و تسهیلات زیادی را به دو بخش کشاورزی و صنعت در شهرک‌های صهیونیست‌نشین اعطا می‌کند و صدها هزار اسرائیلی را تشویق می‌کند تا به شهرک‌ها نقل مکان کنند که استانداردهای زندگی بالاتری نسبت به سایر مناطق اسرائیلی دارند.
بر اساس این گزارش، تعداد شهرک‌نشینان صهیونیست از ۱۹۸ هزار شهرک نشین در سال ۲۰۰۰ به ۳۱۱ هزار شهرک نشین در سال ۲۰۱۰ و به بیش از ۶۵۰ هزار شهرک نشین در ابتدای سال ۲۰۲۱ افزایش یافته است.
در این گزارش آمده است: رژیم اشغالگر با ممانعت کشاورزان فلسطینی از حفر چاه و دسترسی به آب مورد نیاز خود، منابع طبیعی فلسطین از جمله آب آن را تصرف می‌کنند. شهرک‌ها سیستمی برای مصادره و استفاده از زمین‌ها و جاده‌های فلسطینی‌ها ایجاد کردند و ساخت دیوار حائل و پست‌های ایست و بازرسی، محدودیت‌هایی برای حرکت فلسطینی‌ها از جمله کارگران و کالاها ایجاد کرده است. فلسطینی‌ها و شهرک نشینان از حقوق مساوی در زمینه‌های مختلف برخوردار نیستند و همه اینها موجب محدودیت فلسطینیان در استفاده از منابع تولیدی، زمین، جاده‌ها، زیرساخت‌ها، منابع آبی و خدمات اساسی می‌شود.
علاوه بر این، ۸۵ درصد دیوار حائل بر خلاف قانون بین الملل در زمین‌های فلسطینی ساخته شده و دیوان بین‌المللی کیفری ساخت این دیوار را مغایر با قوانین بین‌المللی توصیف کرده است.
کرانه باختری ۵۶۵۵ کیلومتر مربع مساحت دارد که برابر با ۲۱ درصد از مساحت تاریخی کل فلسطین است و مساحت منطقه موسوم به «ج یا c» برابر با ۳۴۵۰ کیلومتر مربع است که ۶۱ درصد مساحت کرانه باختری را تشکیل می‌دهد که اکنون تحت کنترل رژیم صهیونیستی قرار دارد.
تقسیم کرانه باختری رود اردن به سه منطقه «الف، ب و ج» در پیمان اسلو، در سال ۱۹۹۳ انجام شد؛ منطقه الف از نظر اداری و امنیتی توسط تشکیلات خودگردان، منطقه ب از نظر اداری توسط تشکیلات خودگردان و از نظر امنیتی توسط رژیم صهیونیستی و منطقه ج از نظر امنیتی و اداری توسط رژیم صهیونیستی اداره می‌شود.
شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی در منطقه ج متمرکز است به نحوی که تعداد شهرک‌ها در این منطقه به ۱۶۰ عدد می‌رسد که ۷۰۰ هزار شهرکنشین در آن زندگی می‌کنند. نکته قابل توجه آن است که شهرک‌ها در چهار محور اصلی در شرق کرانه باختری معروف به دره رود اردن به عنوان خزانه آبی فلسطین، مرکز کرانه باختری، غرب کرانه باختری و در قدس متمرکز است.
پایان پیام/