جشنواره فیلم کوتاه تهران/ روایتی نفسگیر از سفر سوختبران به پاکستان در «من زنده برگشتم»
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، «من زنده برگشتم» روایتی متفاوت و نفسگیر از سفر سوختبران است که از شهرستان سرباز آغاز میشود و تا منطقهای در پاکستان ادامه مییابد. مجتبی حیدری تهیهکننده و کارگردان مستند کوتاه «من زنده برگشتم» که در بخش مستند سیونهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار فارس درباره موضوع مستند بیان کرد: این اثر داستان زندگی مردمان روستایی مرزی در سیستان و بلوچستان است که برای گذران زندگی و معیشت خود به شغل خطرناک «سوختبری» روی آوردهاند. من در این اثر با «سجاد»، یکی از اهالی آن منطقه که مدرک مهندسی عمران دارد، همراه شدم تا بتوانم این فیلم مستند را جلوی دوربین ببرم.
کارگردان «من زنده برگشتم» درباره سختیهای کار در این پروژه عنوان کرد: در پاکستان منطقهای به نام «جالگی» هست که تصور میکنم در حال حاضر بسته شده است و سوختبرها منطقه دیگری را برای کار خود انتخاب کردهاند. اما لازم است بگویم بودن در آن منطقه و دیدن فضا برایم جالب بود در عین حال کار کردن در آنجا نیز بسیار سخت بود.
حیدری ادامه داد: اینکه بخواهم دوربین را به اصطلاح بکارم و تصویر بگیرم، ریسک بالایی داشت و در عین حال خطرناک بود چراکه آنجا پُر از آدمهای مسلح است اگر احساس خطر میکردند وارد عمل میشدند، به همین دلیل بسیاری از تصاویر را با تلفن همراه گرفتم اما با آن هم امکان اینکه بایستم و دقیق فیلمبرداری کنم، وجود نداشت. در این مسیر اینکه لباس بلوچی به تن کرده بودم و مردم منطقه نیز خود اقدام به گرفتن عکس و فیلم میکردند، کمک کرد تا افراد زیاد به من شک نکنند.
وی در جواب به این سوال که چگونه «ساجد» را برای حضور در این پروژه راضی کرده است، توضیح داد: من برای برداشت خرما از نخلستانها به شهرستان سرباز رفتم. هنگام غروب زمانی که به منزل دوستمان در روستا برگشتیم به ما گفت که عروسی یکی از اهالی است. در مراسم مرد فعالی را دیدم که همه کار میکرد. از افراد حاضر در آنجا سوال که این فرد کیست؟ گفتند «ساجد» از دوستان داماد است.
کارگردان «من زنده برگشتم» ادامه داد: آن شب با «ساجد» طرح دوستی ریختم و از آداب و رسوم مراسم عروسی برایم گفت، اینکه داماد بخشی از مثقال طلایی که شب عروسی به عنوان مهریه به زنش میدهد، فردای عروسی همسرش به او پس میدهد تا یک نیسان بخرد. پس از آن ماجرای سوختکِشی و خطرها و چالشهای آن را برایم تعریف کرد و متوجه شدم قصد دارد به مرز برود. آن زمان بود که احساس کردم باید با او همراه شوم و «ساجد» هم قبول کرد.
حیدری با اشاره به اینکه پس از ساخت «من زنده برگشتم» قصد دارد کاری جدید درباره موضوع سوختبری تولید و از زوایای دیگر به قضیه نگاه و آن را بررسی کند، گفت: هنگام سفر به سیستان و بلوچستان هیچ برنامه از پیش تعیین شدهای نداشتم که اثری درباره قاچاق سوخت تولید کنم یعنی همه آنچه در مستند به تصویر کشیده شده، طبق روند آنچه میبینید اتفاق افتاده است.
وی افزود: در زمان تولید این اثر دوست داشتم سفر دیگری به سیستان و بلوچستان داشته باشم و کارهای دیگری انجام بدهم اما زمانی که با برخی از دوستان مشورت کردم، تصمیم گرفتیم روایت به همین سادگی باشد. قصدم این است که چند قصه دیگر مرتبط با قاچاق سوخت در آن منطقه روایت کنم.
کارگردان «من زنده برگشتم» در پایان درباره حضور این اثر در جشنواره فیلم کوتاه تهران خاطرنشان کرد: من تولید کار کوتاه را دوست دارم و اینکه بتوانم در زمان کم پیام را منتقل کنم، بسیار برایم اهمیت دارد و آن را فرصت بسیار خوبی میدانم. امیدوارم تعدد و تنوع کارهای حاضر در جشنواره فیلم کوتاه در این راستا باشد که باری از دوش مردم برداشته شود و کمک حالشان باشد. اگر اثری نتواند گرهی باز کند و یا توانمندی را در جایی به ما معرفی نکند که تا به حال ندیده باشیم صرفا فقط یک فرم و تصویر است و نمیتوانیم به آن فیلم بگوییم پس باید یک اتفاقی در آن رخ بدهد تا به هدفش برسد.
پایان پیام/